Οι φωτογραφίες της Αμαλίας Σεραφειμάκη, προσπερνώντας τη συμβατική προσέγγιση πορτραίτων και φυσικών τοπίων, αποτυπώνουν αιθέριες λήψεις σε μια θαρραλέα αντιπαράθεση με την ανηλεή πραγματικότητα της άγριας φύσης. Το φυσικό φως που χρησιμοποιεί η φωτογράφος καθοδηγεί και διαμορφώνει κάθε κάδρο.
Οι θεατές ανακαλύπτουν μέσα στις φωτογραφίες της Αμαλίας Σεραφειμάκη την αρμονική ένωση του ανθρώπινου σώματος με το φυσικό περιβάλλον. Νερό, βλάστηση, λουλούδια και πέτρα, όλα γίνονται πηγή έμπνευσης και διαμορφώνουν με την παρουσία τους την ατμόσφαιρα και που κυριαρχεί σε κάθε έργο. Μέσα από την περίτεχνη χρήση των φωτοσκιάσεων και των σύνθετων συνυπάρξεων, η αυτοδίδακτη φωτογράφος επιχειρεί έναν επαναπροσδιορισμό της αισθητικής της ανθρώπινης μορφής στο φυσικό της περιβάλλον.