Θεματικός άξονας της έκθεσης είναι η μεταμόρφωση του τοπίου μέσα από διάφορες εποχές και το συναίσθημα που αυτό προκαλεί στον θεατή. Μέσα από μια σειρά 14 φωτογραφιών μεγάλων διαστάσεων και υψηλής ευκρίνειας, υψηλής αισθητικής και ενίοτε ποιητικών, ο Χρίστος Σιμάτος μας προσκαλεί να ανακαλύψουμε την επίδραση που έχει η εναλλαγή των εποχών στο τοπίο καθώς και να βρεθούμε αντιμέτωποι με το συναίσθημα του πόσο μικρός και ασήμαντος είναι ο άνθρωπος μπροστά στο μεγαλείο της φύσης.
Από την αναζήτηση των ερειπίων ο Χρίστος Σιμάτος ταξίδεψε στην Ελλάδα σε τοποθεσίες όπου η απουσία του ανθρώπου είναι έκδηλη και κατέγραψε με το φακό του τοπία σαν ένα είδος πνευματικής άσκησης και εσωτερικής αναζήτησης. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο τρόπος με τον οποίο ο Χρίστος Σιμάτος οδηγήθηκε από την αναζήτηση των ερειπίων στην καταγραφή του τοπίου. Αφού αναζήτησε και κατέγραψε εσωτερικούς χώρους, ανθρώπινα κατασκευάσματα απομόνωσης – προστασίας του ανθρώπου από το περιβάλλον οδηγήθηκε μαλακά μέσα από μια εσωτερική αναζήτηση που επιχειρούσε να ερμηνεύσει τα έργα του, στο να αναζητήσει τη δίοδο από μέσα προς τα έξω. Σύμφωνα με τα λόγια του ίδιου του εικαστικού:
“η δισυπόστατη φύση του ανοιχτού παραθύρου, η λειτουργία σαν φωτογραφικό κάδρο και δίοδος από τα μέσα προς τα έξω, με οδήγησαν μακριά από το σκοτεινό εσωτερικό, στην απεραντοσύνη της φύσης. Από τις αναζητήσεις χαραμάδων που επέτρεπαν να διειδύσει ένα λιγοστό φως σε ένα διαλυμένο εσωτερικό, στεκόμουν μπροστά σε ένα μεγαλειώδες παιχνίδι χρωμάτων, υφών και σχημάτων”.
Η φύση και η δύναμη της φύσης ανέκαθεν ασκούσαν μεγάλη επίδραση και γοητεία στους καλλιτέχνες καθώς και στα αισθήματα που προκαλούσαν στο θεατή. Οι φωτογραφίες του Χρίστου Σιμάτου ενεργοποιούν αυτά τα αισθήματα ενώ ταυτόχρονα προκαλούν το θεατή να επαναπροσδιορίσει και τη σχέση του με τη φύση. Ένα θέμα, ειδικά στις ημέρες μας τόσο επίκαιρο και ζωτικό. Ο Χρίστος Σιμάτος σημειώνει σχετικά:
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
“ο καλλιτέχνης παρατηρώντας τη φύση απομονώνει ένα τμήμα της χρησιμοποιώντας αισθητικά κριτήρια σε μια προσπάθεια να καταγράψει τον ψυχικό τόνο του τοπίου. Αυτός ο ψυχικός τόνος λειτουργεί συνδετικά με τον θεατή διεγείροντας τον ψυχικό του κόσμο ενοποιώντας τα επιμέρους εικονιζόμενα στοιχεία με το όλον της φύσης δημιουργώντας αισθήματα που θα είχε αν βρισκόταν εκεί”.
Τα λόγια και οι φωτογραφίες του Χρίστου Σιμάτου αυτομάτως μας φέρνουν στο νου τα λόγια του Λεών Τολστόϊ για την τέχνη όπου μεταξύ άλλων γράφει: “η τέχνη είναι μια ανθρώπινη δραστηριότητα, που συνίσταται στο εξής: ένας άνθρωπος χρησιμοποιώντας ορισμένα εξωτερικά σημάδια, μεταβιβάζει συνειδητά σε άλλους αισθήματα που είχε βιώσει, και οι άλλοι άνθρωποι επηρεάζονται ψυχικά από τα αισθήματα αυτά, τα νιώθουν κι εκείνοι”.
Η έκθεση συνοδεύεται από κείμενο του Χρίστου Σιμάτου.