Ο Θωμάς Διώτης γίνεται μάρτυρας μιας φυσικής καταστροφής: ένας κεραυνός σκοτώνει αρκετά πρόβατα από το κοπάδι που φύλαγε.
Η εικόνα των καμένων προβάτων αποκτάει στα μάτια του διαστάσεις βιβλικής καταστροφής. Το τραύμα όμως πρέπει να επουλωθεί. Το αποτέλεσμα προς αυτήν την κατεύθυνση συνίσταται στη μετουσίωση του συμβάντος σε ένα έργο – εγκατάσταση, όπου μια σωρεία προβάτων από πλαστικό, με την εφιαλτική υφή του καμένου, κείτονται διάσπαρτα. Το τραγικό στην όψη γεγονός επιτείνεται από την παρουσία μια κάπας βοσκού «πεσμένης» ανάσκελα, στάση που συμβαδίζει με μεγάλο τρόμο και σχεδόν μεταφυσικό δέος, αλλά και ταυτόχρονη επίκληση σωτηρίας. Ο Διώτης κατάφερε να μετατρέψει ένα προσωπικό γεγονός σε οικουμενικό: ο τρόμος και συνάμα το δέος του ανθρώπου μπροστά στο παράλογο και τον παραλογισμό της ανεξέλεγκτης καταστροφής.
Ο Θωμάς Διώτης
Ο Θωμάς Διώτης γεννήθηκε στο Αγρίνιο τo 1986. Σπουδάζει γλυπτική στην Α.Σ.Κ.Τ. στο Β΄ Εργαστήριο Γλυπτικής Γ. Λάππα. Πριν εισαχθεί, ως εξαιρετικό ταλέντο, στην ΑΣΚΤ, εργάσθηκε σαν οδηγός φορτηγού, μάγειρας, αγρότης, αυτοκινητιστής, φανοποιός, και κτηνοτρόφος. Στην γκαλερί 7 πραγματοποιεί την πρώτη του ατομική έκθεση.