Η έκθεση με τίτλο «Σταύρος Ιωάννου. Δέκα Χρόνια Σιωπής…» πραγματοποιείται με την ευκαιρία της συμπλήρωσης δέκα χρόνων από τον θάνατο του καλλιτέχνη, σε συνεργασία με την σύζυγό του Σίσσυ Βαμβακά και τους γιους του Αναστάση και Λιάκο Ιωάννου και εστιάζει στα ζωγραφικά του τοπία, που κατέκτησαν τον θαυμασμό κοινού και κριτικών κατά την πολυετή του εικαστική διαδρομή.
Πρόκειται για λάδια, ακουαρέλες, σχέδια, τα οποία αποκαλύπτουν το πάθος και την ένταση του ζωγραφικού κόσμου του Σταύρου Ιωάννου και ταυτόχρονα χαρακτηρίζονται από βαθιά εσωτερικότητα, που διακρίνει το σύνολο της δουλειάς του.
Στα τοπία του Ιωάννου η κίνηση και το χρώμα βρίσκονται σε μια «αέναη κίνηση», ενώ τον παλμό δίνει ένας έντονος εσωτερικός ρυθμός, που διαμορφώνει φανταστικά τοπία, μέσα από διάφανες πινελιές και αντανακλάσεις. Μια ζωγραφική πράξη ανήσυχη, βαθιά συναισθηματική και συνάμα απελευθερωτική, σχεδόν λυτρωτική.
Ο Σταύρος Ιωάννου, όπως έλεγε η Ελένη Βακαλό «ποιεί» ζωγραφική βαθιά προσωπική, πλάθοντας εικόνες και μύθους στο ίδιο πλάνο. Ανασύρει στοιχεία από την ανάμνηση της ίδιας της εικόνας και τα ενσωματώνει στον καμβά με τρόπο αφαιρετικό αλλά έντονα προσωπικό, καλώντας το κοινό να μοιραστεί την ίδια συγκίνηση από την υπόμνηση της εικόνας, που τείνει να εξαϋλωθεί μέσα στο έργο του.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ως κατάθεση ψυχής η ζωγραφική του Ιωάννου, είναι «καθαρή» και χωρίς περίτεχνους εντυπωσιασμούς. Το φως, η θάλασσα, το τοπίο της Αίγινας έχουν εισχωρήσει βαθιά μέσα στο βλέμμα του και έχουν ενσωματωθεί στη ζωγραφική του, με τρόπο τόσο φυσικό και αρμονικό, σε σημείο, που φαίνεται να πραγματώνει τον ίδιο του τον εαυτό μέσα από την αφαίρεση.
Σταύρος Ιωάννου (1945 – 2009)
Ο Σταύρος Ιωάννου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Σπούδασε ζωγραφική με τον Γιάννη Μόραλη στην Α.Σ.Κ.Τ. από την οποία και αποφοίτησε το 1976. Την πρώτη του ατομική έκθεση παρουσίασε στην Αθήνα την ίδια χρονιά. Του απονεμήθηκε το Α’ Βραβείο Ζωγραφικής της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών (1979) και διάκριση στην Πανβαλκανική ‘Εκθεση Πλαστικών Τεχνών στο Βουκουρέστι (1980). Ο Σταύρος Ιωάννου απεβίωσε στην Αθήνα το 2009. Είχε πραγματοποιήσει περισσότερες από 15 ατομικές εκθέσεις και είχε λάβει μέρος σε σειρά σημαντικών ομαδικών εκθέσεων στην Eλλάδα και το εξωτερικό. Έργα του βρίσκονται σήμερα σε μουσεία και ιδιωτικές συλλογές.
