Λουλούδια και αγκάθια, η νέα ενότητα δουλειάς της Δέσποινας Κωνσταντίνου απαρτίζεται από μία σειρά έργων στα οποία απεικονίζονται διαφορετικοί κάκτοι σε close-up. Η από τις προγενέστερες ενότητες έργων της υπερρεαλιστική προσέγγιση των θεμάτων της, εκδηλώνεται και στην παρούσα δουλειά.
Η ίδια αναφέρει σχετικά: «Η φύση αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τη νέα μου δουλειά. Ο κάκτος ως βασιλιάς των φυτών, ως σύμβολο προστασίας, δύναμης, αγνότητας, ναρκισσιστικό, και φαλλικό σύμβολο, ρυθμίζει και απομακρύνει την αρνητική ενέργεια. Μέσα από τους συνειρμούς αισθήσεων και σεξουαλικότητας, παραπέμπει στην ανθρώπινη φύση. Στην απαραίτητη σκληρότητα και αιχμηρότητα της ανθρώπινης φύσης σε δύσκολες συνθήκες επιβίωσης, στη γοητεία των χρωμάτων, στην απόμακρη στάση της συμβίωσης, στους σωτήριους χυμούς κρυμμένους στο εσωτερικό μας.
Και τελικά μέσα από μία δραματοποίηση των κάκτων ως θηλυκά, αρσενικά ή τρίτου φύλου ανθρώπινα όντα, αποσκοπώ στην έρευνα των δυνάμεων που τρέφουν, πολεμούν και αμύνονται έναντι των εξωτερικών συνθηκών. Σαν ξόρκι στο σκότος της αιωνιότητας, δεν έχει πάψει ποτέ από το μαύρο της δημιουργίας ως το σήμερα, τα ανθρώπινα όντα να διατηρούν τις εσωτερικές δυνάμεις τους με όπλο ένα σκληρό και ακανθώδες σώμα και μία εσωτερική πνευματικότητα γεμάτη χυμούς. Μέσα από παιχνίδια εξουσίας, πολιτικά, οικονομικά, ερωτικά φλερτάρουν και συνουσιάζονται για την έξοδο από το σκοτάδι στο φως ή και το αντίστροφο. Παραπέμπω εδώ έναν στίχο από το ποίημα “Cactus Thorns” του Fareed K. Ghanem (Israel): “ A cactus tree is a green galaxy, in a sandy sky, radiating icy thorns of light.” »
Ο Γιάννης Μπόλης, Ιστορικός Τέχνης αναφέρει για τη δουλειά αυτή: «..ένα θέμα που φορτίζεται από την εμφαντική σημασία που του αποδίδει και τον δεξιοτεχνικό τρόπο που το επεξεργάζεται με λαμπερά χρώματα, καθαρότητα, λεπτομερή σχεδίαση και ξεχωριστή επιμέλεια στην απόδοση διαφορετικών υφών, ανακαλώντας, αρχικά, τις, εξαιρετικής καταγραφικής ακρίβειας και κομψότητας, έγχρωμες λιθογραφίες με θέμα φυτά και λουλούδια που εικονογραφούσαν εκδόσεις φυσικής ιστορίας τον 19ο αιώνα. Με τη συναρμογή διάφορων πραγματικών ειδών, δημιουργεί νέα, φανταστικά είδη-μεταλλαγμένα υβρίδια κάκτων, τα οποία καταλαμβάνουν μνημειακά τη ζωγραφική επιφάνεια, υποβάλλοντας μια άκρως ονειρική και μεταφυσική ατμόσφαιρα όπου, με ένταση και σουρεαλιστική, συχνά παιγνιώδη και ανατρεπτική, διάθεση, αναδύεται το ερωτικό στοιχείο.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Με αναφορές στο ποίημα Οι Έρωτες των Φυτών (The Loves of the Plants) του Άγγλου φιλόσοφου, ποιητή και φυσιοδίφη Erasmus Darwin (1731-1802), οι συνθέσεις της Δέσποινας Κωνσταντίνου μας εισάγουν σ’ έναν ιδιότυπο, πολύχρωμο και ζωντανό, φυτικό κόσμο, σε ευθεία αντιστοιχία και επαλληλία με τον ανθρώπινο, όπου η σεξουαλικότητα κατέχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Οι κάκτοι μεταμορφώνονται σε φαλλικά και ηβικά σύμβολα, οι μεταξύ τους συνδυασμοί και συναντήσεις έρχονται να μεταδώσουν την εντύπωση της άμεσης σωματικής εμπειρίας και σαρκικής επαφής, να προσεγγίσουν κριτικά τη στερεοτυπική αντιπαλότητα των δύο φύλων, να ανοιχθούν στις περιοχές του ερμαφροδιτισμού, της αμφισεξουαλικότητας και των φαντασιώσεων, να αποτυπώσουν σχέσεις εξουσίας και δύναμης, χειραγώγησης, κυριαρχίας και υποταγής, να αντιπαραθέσουν αλληγορικά το πλημμυρισμένο χυμούς εσωτερικό τους στο σκληρό και ακανθώδες περίβλημά τους, να μεταφέρουν την ορμή της επιθυμίας, τον αισθησιασμό και την ηδυπάθεια της ένωσης, να εικονοποιήσουν τα αισθήματα του πόνου και της απόλαυσης, της βίας και της ηδονής. Το μαύρο χρώμα, ενισχυμένο με ασημί γκλίτερ, ορίζει τον περιβάλλοντα χώρο, παραπέμποντας στο σύμπαν, το κοσμικό κενό, την γέννηση, το μυστήριο της απαρχής της δημιουργίας. »