Η έκθεση εγκαινιάζεται την Παρασκευή 21 Απριλίου 2017. Τα εγκαίνια θα πλαισιώσει μουσικά το PIRAEUS GUITAR ENSEMBLE, ένα κιθαριστικό σύνολο με έντονη παρουσία στο καλλιτεχνικό χώρο της χώρας μας τα τελευταία χρόνια.
Τα μέλη που αποτελούν το Piraeus Guitar Ensemble είναι οι: Ηλίας Διαμαντάκης, Γιώργος Γκόλγκαρης, Δανάη Τζούμπα, Γιάννης Μποκέας. Είναι διπλωματούχοι και πτυχιούχοι, με σολιστική δραστηριότητα, βραβευμένες εμφανίσεις σε κιθαριστικούς διαγωνισμούς και εκπαιδευτική δράση ως καθηγητές κλασικής κιθάρας σε ωδεία. Το ρεπερτόριο τους κινείται από την εποχή Μπαρόκ έως το σήμερα. Μέσα από τα διάφορα μουσικά στυλ συνομιλούν οι Albinoni, Vivaldi, Bach, Tarrega, Nino Rota, Piazzolla, Βeatles, Χατζιδάκις, Θεοδωράκης αλλά και άλλοι σημαντικοί συνθέτες, πάντα μέσα από την πλούσια σε ηχοχρώματα και εσωτερική ευρύτητα των δυνατοτήτων που προσφέρει η κλασική κιθάρα.
Το έργο της Κωνσταντίνας Δασκαλάκη
“Με τα χρώματα να ξεχύνονται χειμαρρώδη στις επιφάνειες των έργων της Κωνσταντίνας Δασκαλάκη ξεδιπλώνεται ένας κόσμος ζεστός και οικείος, και ταυτόχρονα αλλόκοτος και μακρινός. Δρόμοι, κτήρια, πλατείες, πάρκα, υδάτινα κανάλια και ποταμοί αποτελούν κάποιες από τις θεματικές της επιλογές και ταυτόχρονα προσωπικές εκδοχές ενός μυθοποιημένου κόσμου.
Η ζωγραφική της Κωνσταντίνας Δασκαλάκη είναι μια τέχνη παραστατική. Αναπλάθει το φυσικό χώρο και το αστικό τοπίο με μια ξεχωριστή ευαισθησία που συχνά εστιάζεται στη λεπτομέρεια και την απόδοση της ακρίβειας. Εξίσου συχνά, ωστόσο, η τέχνη αυτή ανατρέπει τους κανόνες της ρεαλιστικής αναπαράστασης αναπτύσσοντας ένα εικαστικό ιδίωμα, το οποίο κατασκευάζει χώρους που λειτουργούν με τους δικούς τους ξεχωριστούς νόμους. Η τέχνη της Κωνσταντίνας Δασκαλάκη προδίδει μια δημιουργό που έχει κατακτήσει και εξελίξει με το δικό της ιδιαίτερο τρόπο την τεχνική και τα εκφραστικά της μέσα. Έχοντας διαμορφώσει μια διακριτή τεχνοτροπία, η οποία συνδυάζει αξιοθαύμαστα τη ναΐφ απόδοση της πραγματικότητας με μια αποδομητική δυναμική που αναπτύσσεται πέρα από τα όρια του μοντερνισμού, η Κωνσταντίνα Δασκαλάκη προβάλλει με τα έργα της ένα νέο τρόπο θέασης του κόσμου στα όρια μιας φαντασιακής του ανασύνθεσης που συχνά κινείται αψηφώντας τις κανονικότητες της παραστατικότητας.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
…
Οι αναπαραστάσεις αναγνωρίσιμων αστικών τοπίων, όπως εκείνα της Βενετίας ή του Μπορντό, μεταμορφώνουν τα τοπία αυτά σε πεδία ανάπτυξης μιας προσωπικής αστικής μυθολογίας. Πολύ συχνά, δίπλα σε εμβληματικά κτήρια μεγάλων πόλεων ορθώνονται οι μικρές καθημερινές κατοικίες αυτού του μυθοποιημένου τοπίου. Οι τολμηρές χρωματικές επιλογές, σχεδόν σε αντίθεση με τους κανόνες της ρεαλιστικής αναπαράστασης, το συνταίριασμα, αλλά και οι αντιθέσεις, των χρωμάτων, το ατελείωτο παιχνίδι με τις αποχρώσεις, και πάνω απ’ όλα, η απόδοση της σκληρής σχεδιαστικής ευθείας μέσα από εύπλαστες καμπυλωμένες φόρμες συνιστούν τα μέσα, με τα οποία το πραγματικό τοπίο υποχωρεί, αλλοιώνεται και κρύβεται βαθμιαία προκειμένου να παραχωρήσει τελικά τη θέση του στο μυθοποιημένο. Η αστική μυθολογία της Κωνσταντίνας Δασκαλάκη μοιάζει έτσι να αποδίδει ένα μεταμορφωμένο σύμπαν, στο οποίο κυριαρχούν κόκκινοι καθεδρικοί ναοί, πράσινες στέγες σπιτιών, πορτοκαλί ή πορφυρές προσόψεις κτηρίων.
…
Οι ανθρώπινες φιγούρες δεν φαίνεται να αγαπούν τους αστικούς χώρους που αναπλάθει η ζωγραφική της Κωνσταντίνας Δασκαλάκη, σε αντίθεση με τα πουλιά που συχνά απλώνουν τα φτερά τους ανάμεσα στα πολύχρωμα σύννεφα, πάνω από τις βεράντες, τις στέγες και τις καμινάδες των κτηρίων ή στους ανοιχτούς ορίζοντες των χώρων αυτών. Κι όμως, η ανθρώπινη ζεστασιά δεν δείχνει να λείπει από τη ζωγραφική αυτή. Τα σταθμευμένα ποδήλατα στους πολύχρωμους δρόμους μοιάζουν να έχουν μόλις αφεθεί εκεί από τους ιδιοκτήτες τους.
Οι πόρτες των κτηρίων μοιάζουν να έχουν μόλις κλείσει πίσω από τους ανθρώπους που ζουν σε αυτά, λίγο πριν πέσει ο ήλιος και όλα βυθιστούν στο σκοτάδι. Τα θερμά χρώματα των κτηρίων αποπνέουν την ανθρώπινη ανάσα και ζεστασιά εκείνων που τα κατοικούν. Τα χρώματα και τα σχήματα των παραθύρων γίνονται ανθρώπινα μάτια έτοιμα να ρίξουν το βλέμμα τους σε όσους τα κοιτούν προσπαθώντας να τα αποκωδικοποιήσουν. Οι καμπύλες της φόρμας των κτηρίων αναπλάθουν τις καμπύλες του ανθρώπινου σώματος, τα κάνουν εύπλαστα, τους χαρίζουν κίνηση και ζωή. Η προσωποποιία που συνοδεύει τις αναπαραστάσεις του αστικού τοπίου αποτελεί, ίσως, τη σημαντικότερη έκφανση της εικαστικής ποιητικής της Κωνσταντίνας Δασκαλάκη. Μιας εικαστικής ποιητικής που συγκινεί με την ειλικρινή απλότητα, την αμεσότητα και τη ζεστασιά της.”
Ανδρέας Φουντουλάκης
Η καλλιτέχνις Κωνσταντίνα Δασκαλάκη
Η Κωνσταντίνα Δασκαλάκη γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε Φιλολογία στο πανεπιστήμιο του Manchester της Αγγλίας. Στην Φλωρεντία της Ιταλίας σπούδασε ζωγραφική στην Ελεύθερη Ακαδημία των Καλών Τεχνών (Libera Accademia Di Belle Arti).
Στην διάσημη σχολή της Φλωρεντίας “Il Bisonte” παρακολούθησε μαθήματα χαρακτικής, ενώ επίσης διδάχθηκε από μεγάλους μαέστρους την τέχνη της δημιουργίας μασκών και της ιαπωνικής ζωγραφικής με μελάνι στο ύφασμα που ονομάζεται “Yuzen” και στο χαρτί που ονομάζεται “Sumie”.
Το στυλ της προσδιορίζεται naif-figurative και η δύναμή της είναι τα δυνατά και φωτεινά χρώματα καθώς και η παραμυθένια ατμόσφαιρα.
Πηγή έμπνευσης της αποτελούν οι πόλεις και η φύση, ενώ αγαπά τις ελαιογραφίες, καθώς και όλα τα άλλα υλικά.
Η καλλιτέχνης έκανε διάφορες δημοσιεύσεις κι έλαβε μέρος σε πολλές εκθέσεις στο εξωτερικό, καθώς επίσης και σε δημοπρασίες για φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Μέρος της δουλειάς της εκτίθεται στην ιστοσελίδα www.artwanted.com/daskalaki.
