Όπως αναφέρει η Ίρις Κρητικού στο κείμενό της, που συνοδεύει τον κατάλογο της έκθεσης, «…Αποδομώντας την προφανή δεινότητα της επίπονης σχεδιαστικής τονικής ενδελέχειας που τη διακρίνει και επινοώντας ένα αυτοσχέδιο αλφαβητάριο κατάστικτο από δυναμικά σημεία, μοτίβα & σύμβολα μιας πολύχρωμης παγκόσμιας εικονικής πραγματικότητας σε αναβρασμό, η Λίλα Μπελιβανάκη δημιουργεί έναν καινούριο ανήσυχο κόσμο που ανασυντάσσοντας τις ρωγμές και τα τραύματά του, επινοεί από την αρχή την ίδια του την ταυτότητα.»
Εξάλλου σύμφωνα με την ίδια την καλλιτέχνιδα, πηγή έμπνευσης για την έκθεση στάθηκε ένα παιδικό παιχνίδι, το ομότιτλο “Sticker Stalker”, που είναι δημοφιλές στην Αμερική, κυρίως σε κορίτσια ηλικίας έως 12 ετών. Παίζεται σε γιορτές, πάρτι ή σε κατασκηνώσεις και οι κανόνες του έχουν ως εξής: Κάθε κορίτσι που φτάνει στην εκδήλωση παίρνει από 10 αυτοκόλλητα. Σκοπός του παιχνιδιού είναι, η κάθε συμμετέχουσα, να «ξεφορτωθεί» όλα τα αυτοκόλλητά της, κολλώντας τα πάνω στα άλλα κορίτσια (& μέχρι ένα στη καθεμία). Αν όμως συλληφθεί επ’ αυτοφώρω, η άλλη παίκτρια έχει το δικαίωμα να της κολλήσει ένα από τα δικά της αυτοκόλλητα. «Νικήτρια» είναι όποια συμμετέχουσα καταλήξει πρώτη με άδεια καρτέλα, ενώ η μεγάλη χαμένη όποια έχει πάνω της τα περισσότερα!