Καλλιτέχνες με ιδιαίτερη αντίληψη, έντονα συναισθήματα, ελεύθερη γραφή και με κοινό τους θέμα τον άνθρωπο συναντιούνται στη γκαλερί Σαπφώ, στη Μυτιλήνη , την Πέμπτη 12 Ιουλίου 2018 στις 8 το βράδυ.
Τρεις σύγχρονοι σημαντικοί ζωγράφοι – ο Στάθης Βατανίδης, η Μαρία Γιαννίκου και ο Σπύρος Λύτρας– καταθέτουν την ψυχή τους θέλοντας να μεταδώσουν στους κατοίκους και τους επισκέπτες της έκθεσης όχι μια απλή καταγραφή εικόνων, αλλά επικοινωνίες, συνομιλίες, αμοιβαίες προσεγγίσεις και να ανασύρουν μνήμες, συναισθήματα, εικόνες.
Έχουν κάνει πολλές ατομικές εκθέσεις , καθώς έχουν και πολλές συμμετοχές σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έργα τους βρίσκονται σε πινακοθήκες και σε ιδιωτικές συλλογές επίσης στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Λίγα λόγια για την πορεία και το έργο των τριών ζωγράφων
Στάθης Βατανίδης
Ο Στάθης Βατανίδης γεννήθηκε στη Αθήνα το 1943. Σπούδασε στο League Art of New York. Έχει πραγματοποιήσει τριάντα τέσσερεις ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (Αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος, Σκουφά, Εποχές, Όλγα Γεωργαντέα – Αθήνα, Αίθουσα τέχνης Ειρμός, Έψιλον – Θεσσαλονίκη, Αίθουσα Gloria – Λευκωσία, K Gallery – Λονδίνο, Nuovo Aleph – Μιλάνο) και έχει συμμετάσχει σε δεκάδες ομαδικές μεταξύ των οποίων στην Art Thessaloniki – Gallery Armos – Θεσσαλονίκη, Κρήδεμνον – Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο – Αθήνα, Το Μεσολόγγι του Λόρδου Βύρωνα – Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών – Ίδρυμα Βούρου-Ευταξία – Αθήνα, Lost Heritage – Gallery K – Λονδίνο, World Fine Arts / 15 Greek Artists – 233 Broadway – Ν. Υόρκη, Art Quake – Μουσείο Μπενάκη – Αθήνα.
Έργα του υπάρχουν σε γνωστές συλλογές (Μουσείο Βορρέ, Μουσείο Πιερίδη, Συλλογή Χατζηιωάννου, Συλλογή Ν. Παπαγεωργίου) και σε άλλες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό . Είναι μέλος του επιμελητηρίου εικαστικών τεχνών Ελλάδος.
Στα έργα του, ο Στάθης Βατανίδης επεξεργάζεται την εικόνα του ανθρώπου για να εξετάσει και να εμβαθύνει στις ανθρώπινες συναναστροφές αλλά και να εντρυφήσει στην προσωπική και μοναδική σχέση του καθενός με τον ίδιο του τον εαυτό. Παρουσιάζοντας απλές καθημερινές στιγμές, υπονοεί τη σκοτεινή πτυχή της ανθρώπινης ύπαρξης και υπαινίσσεται το συναισθηματικό βάρος που επωμίζεται το ανθρώπινο πλάσμα κάθε λεπτό της ζωής του. Ο κόσμος που περιγράφει είναι βαθιά προσωπικός, καλά αφομοιωμένος, με ποιητική ματιά, αιχμαλωτίζοντας μικρά γεγονότα της καθημερινής ζωής, μεταμορφώνοντάς τα σε μια ιδιαίτερη εικονογραφία και δημιουργώντας ιστορίες που υπάρχουν ή που κάποτε θα γίνουν πραγματικότητα.
Μαρία Γιαννίκου
Η Μαρία Γιαννίκου γεννήθηκε στη Μυτιλήνη και σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών τεχνών του ΑΠΘ από το 1993 έως το 1998 με καθηγητή τον Α.Θεοφυλακτόπουλο και το 1999 χαρακτική στην Ανωτάτη Σχολή καλών τεχνών της Αθήνας με καθηγητή το Γ. Μήλιο. Έχει πραγματοποιήσει πέντε ατομικές στην Αθήνα και τη Μυτιλήνη. Έχει πάρει μέρος σε πολλές ομαδικές στην Ελλάδα και το εξωτερικό καθώς και σε διεθνείς διοργανώσεις: Grandpalais in Paris-Art and capital (2013), ArtMadridworldartvision (2014). Έργα της βρίσκονται στην πινακοθήκη της Ύδρας της Σύρου της Κομοτηνής και της Μυκόνου και σε πολλές ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Όσον αφορά τα έργα της, ορατοί και αόρατοι ταξιδιώτες απαρτίζουν την εξπρεσιονιστική ζωγραφική της Μαρίας Γιαννίκου. Πόλεις και μεταβάσεις παίρνουν συμβολική μορφή, εικονικοί παράδεισοι που συνεχώς διαψεύδουν και συνεχώς απομακρύνονται. Συχνά το ταξίδι είναι λυτρωτικό, παθιασμένο, αλλά ποτέ ευοίωνο… Ορίζεται μια διαχρονική σταθερή στο έργο της Μαρίας Γιαννίκου και μια προσωπική μανιέρα. Η επιδράσεις της έχουν βαθιές ρίζες στον γερμανικό εξπρεσιονισμό, θεματικά στην «Γέφυρα», χρωματικά στον «Γαλάζιο Καβαλάρη» , προσεγγίζοντας παράλληλα μέσα από μια προσωπική ερμηνεία και βιωματική αφομοίωση τη μελαγχολία της προκυβιστικής γαλάζιας περιόδου του Πικάσο. Ο προορισμός δεν έχει πολύ σημασία, μόνο το ταξίδι, μόνο η φυγή, που ειρωνικά επαληθεύει τις θεωρίες για τον ομαδισμό που προανήγγειλε για τον 21ο η πολιτισμική θεωρία του 20ου αιώνα. Η Μαρία Γιαννίκου είναι ω καλλιτέχνης , αναμφίβολα , μια πολίτης του κόσμου αλλά ουσιαστικά και νοητά μια πολίτης της Μυτιλήνης, ενός τόπου που αποκτά σήμερα συμβολικές διαστάσεις για την έννοια της μετάβασης.
Σπύρος Λύτρας
Ο Σπύρος Λύτρας γεννήθηκε στην Ιτέα Φωκίδας το 1971. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Θεσσαλονίκης. Αποφοίτησε το 1999 με άριστα. Έχει πραγματοποιήσει 7 ατομικές εκθέσεις σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Σύρο. Έχει πάρει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις και διεθνείς διοργανώσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έργα του βρίσκονται στη Δημοτική Πινακοθήκη Αθηνών, στους Δήμους Θεσσαλονίκης, Μυκόνου, Σύρου και Ύδρας, στον διεθνή αερολιμένα Αθηνών καθώς και σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Στα έργα του ο Σπύρος Λύτρας δανείζεται εικόνες από την καθημερινότητα και πλάθει ιστορίες με τα χρώματα στον καμβά, γιατί κάθε του έργο επιθυμεί να αντανακλά μνήμες και συναισθήματα. Αρθρώνει τη ζωγραφική του άποψη, με ποιητική και στοχαστική διάθεση, προσπερνώντας την απλή περιγραφή, τη διήγηση και την εικονογράφηση, για να φτάσει στη δική του αλήθεια. Στόχος του είναι και παραμένει η αποκάλυψη της ομορφιάς και της ουσιαστικής αξίας της ζωής. Ζωγραφίζει πάντα με γρήγορες αλλά ελεγχόμενες χειρονομίες, με εξπρεσιονιστική διάθεση, χωρίς να παραβιάζει τα όρια της ορατής πραγματικότητας για να προσεγγίσει το άλογο ή τις βίαιες παραμορφώσεις. Η ζωγραφική του ακολουθεί μια κυκλική πορεία, έναν ατέρμονο διάλογο ανάμεσα στο χθες και το σήμερα. Τρυφερός και εξομολογητικός, με το χρωστήρα του εκφράζει τις εμπειρίες και τις αισθήσεις της ζωής του.
