Στην έκθεση I dreamt about you last night, του Αλέξανδρου Παπαθανασίου, κάποια εμβληματικά ορόσημα της σύγχρονης τέχνης αποδίδουν το διεστραμμένο τους ίχνος. Εικόνες που σαγηνεύουν το καταλαμβανόμενο υποκείμενό τους κι εκτρέπονται σε μια μορφική ακολουθία που αποδίδει το σύγχρονό τους ανάγλυφο μέσα στο έργο του καλλιτέχνη. Μια διττή χειρονομία εκφραστικής ερμηνευτικής, που απ’ τη μια εντοπίζει τα σημεία των αναφορών της, κι απ’ την άλλη τα εκθέτει στο ποιητικό της εύρος, που ‘ναι και το μοναδικό αίτιο της φανέρωσής τους.
Η σαγήνη των έργων κι η επιτελεστικότητα τους στο καλλιτεχνικό εργαστήρι, προδίδουν μια υπερβατική θέση που εκπληρώνει διαρκώς το παρόν της. Δεν έχουμε να κάνουμε τόσο με κάποια αισθητικά σινιάλα που μετεωρίζονται, αλλά γι’ αυτή τη δυνατότητα της καλλιτεχνικής χειρονομίας να επανασημασιοδοτεί διαρκώς τον ιστορικό της χρόνο και να διασώζει έτσι την αλήθειά του.
Η εσωτερίκευση της Ιστορίας, και μ’ αυτόν τον παιγνιώδη τρόπο του Παπαθανασίου, υποβάλει τη συμβολική μορφή των έργων της στον οίστρο της δημιουργικής φαντασίας. Επαναδιατυπώνει την αλήθειά τους, διασώζει το υπερβατολογικό τους μέγεθος, αλλά συγχρόνως τα καθυποβάλει και στην ερμηνευτική τους ανάγνωση. Βρισκόμαστε μέσα στο πεδίο μιας εκκοσμικευτικής διαδικασίας, όπου τα ιερά αντικείμενα του πρόσφατου παρελθόντος της τέχνης, πραγματώνουν την επιδραστικότητά τους στο παρόν, έχοντας απολέσει όμως την ιερότητά τους. Στη μεθοριακότητα αυτή κάποια ορόσημα ανακτούν την τυπολογική τους διάκριση και δρασκελίζουν το όριο.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Αποστόλης Αρτινός