Θέλοντας να κατασκευάσει ένα έργο για τις θερμοκρασίες της χρονιάς του 1968, ο Γιώργος Χατζημιχάλης έψαξε να βρει το αντίστοιχο αρχείο, που με λίγη τύχη εν τέλει βρέθηκε στο Εργαστήριο Μετεωρολογίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Το έργο αυτό αποτελεί με έναν τρόπο τη συνέχεια ενός παλαιότερου έργου του με τίτλο ‘Μέρες και Νύχτες στο Γιόρκ’ (1998) που παρουσιάστηκε το 2001 στην έκθεση ‘Γιώργος Χατζημιχάλης, Έργα 1985-2000’ στο ΕΜΣΤ και το 2002 στην ατομική του έκθεση ‘George Hadjimichalis, Seven Works’ στο MoMA / PS1 της Νέας Υόρκης.
Ο Γιώργος Χατζημιχάλης, ένας από τους σπουδαιότερους σύγχρονους καλλιτέχνες της γενιάς του, βασίζει συχνά τα έργα του σε αρχεία που ανήκουν στο εργαστήριο του αλλά και σε αρχεία που βρίσκει αλλού.
Γιατί όμως το 1968; Όπως λέει ο ίδιος ‘Το 1968 αποτελεί μια χρονιά που λειτούργησε για μένα σαν καταλύτης και διαμόρφωσε σε μεγάλο βαθμό κάποιες από τις βασικές επιλογές της ζωής μου. Πέρα από το προσωπικό επίπεδο, το 1968 ήταν μια χρόνια κοινωνικής απελευθέρωσης, νέων ιδεών, ανατρεπτικών γεγονότων στον κόσμο, ενώ εμείς εδώ είχαμε δικτατορία.’
Το έργο αυτό όπως και το έργο για το Γιόρκ αποτελεί μια εκδοχή της τοπιογραφίας, με την έννοια ότι συγκροτεί μέρος της φύσης σε εικόνα μέσω της ζωγραφικής, αφού η ζωγραφική μας δείχνει αυτά που δε βλέπουμε.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Στην έκθεση θα παρουσιαστούν τέσσερα ζωγραφικά τελάρα και ένα βίντεο.
