Την ελπίδα του για τα μελλούμενα μέσω της ζωγραφικής του καταθέτει ο εικαστικός Μιχάλης Μανουσάκης στη νέα του έκθεση, η οποία αποτελεί συνέχεια της έκθεσης του 2015. Σήμερα, ο ζωγράφος αναφέρεται στις παρουσίες των ανθρώπων, όπου σαν πάπλωμα τον συντροφεύουν και του ζεσταίνουν τον κρύο χρόνο που τείνει να ακυρώνει όνειρα και ελπίδες.
Πενήντα τέσσερα έργα μικρών διαστάσεων αποτελούν ένα patchwork και εικόνες άλλες, όπου γυναίκες μέσα από την αιωνιότητα του μεγαλείου τους, γαληνεύουν το χρόνο και επαναπροσδιορίζουν αξίες και εφόδια για τη δημιουργική συνέχεια του καθενός μας.
Η έκθεση συνοδεύεται από κατάλογο, που περιέχει έργα και των 2 εκθέσεων, του 2015 και 2017, δείχνοντας την πορεία του καλλιτέχνη. Από τις νοητές γέφυρες, το γενέθλιο τόπο και σήμερα τον μη γεωγραφικό χώρο των ανθρώπων που κατοικούν μέσα μας.
