Η έκθεση έχει τίτλο “Επιλογές 2011 – 2017” και αφορά την εικαστική καταγραφή των τελευταίων επτά περίπου ετών του καλλιτέχνη, μέσα από τις ενότητες ‘Urban Details’ 2011/13 – ‘Carpets 2’ 2015/17 – ‘Longitude & Latitude 24.5658 / 38.9068’ 2017.
– ‘Urban Details’ 2011/13
Η κριτικός τέχνης Ανθή Αργυρίου αναφέρει: “Στα κολάζ και τα ζωγραφικά έργα του Βασίλη Καρακατσάνη τα έντονα χρωματικά πεδία που αποτελούν το φόντο μιας λαμπερής κοινωνικής ζωής, κυριαρχούν, καθώς συνδιαλέγονται με αντικείμενα που συχνά απεικονίζει ο καλλιτέχνης στην εικαστική του επιφάνεια: γόβες, καρέκλες, τσαγερά και ποτήρια, όλα φετίχ ενός κοινωνικού status που έγινε στόχος και νόημα ζωής για ολόκληρες γενιές [………] Η κοινωνική χαρτογράφηση του Καρακατσάνη διασώζει ωστόσο και ένα προσωπικό στίγμα: σελίδες ενός ημερολογίου κρύβονται πίσω από ποτήρια και κοκτέιλ, βουβή υπενθύμιση μιας έντονα βιωματικής ματιάς που εκθέτει και συγχρόνως διαπερνά την υποκρισία ολόκληρης της νοοτροπίας του σύγχρονου ‘εγώ’ της αστικής κοσμοθεωρίας. Ο καλλιτέχνης-αυτόπτης μάρτυρας, ιστορικός, ο καλλιτέχνης-σημειολόγος”.
– ‘Carpets 2’ 2015/17
Στην ενότητα αυτή ο Βασίλης Καρακατσάνης παρουσιάζει την ‘ιδιόρρυθμη’ οικογένεια Abd Al Aziz, που με έδρα τη Βηρυτό και με δραστηριότητα σε διάφορες πόλεις, ειδικά της Μεσογείου, εμπορεύεται ‘μαγικά’ χαλιά, σε ανθρώπους που έχουν το κουράγιο να ταξιδέψουν μαζί τους, ζώντας τη ψευδαίσθηση ή τη πραγματικότητα. Τα μέλη της οικογένειας είναι διασκορπισμένα σε διαφορετικές πόλεις, κρατώντας έτσι την αυτοτέλεια της προσωπικής τους ζωής, επηρεάζοντας τους αγοραστές ο καθένας, με τη δυναμική του ή χρησιμοποιώντας άλλους τρόπους, σαγήνης ή μαγείας. Τα κέρδη τα διαχειρίζεται ισόποσα για όλα τα μέλη της οικογένειας, εταιρεία με έδρα τη Γενεύη.
Μετά από 25 χρόνια, ο Καρακατσάνης επανέρχεται με ένα θέμα που τον έχει απασχολήσει στο παρελθόν, αλλά με άλλο κίνητρο. Το 1991 στη Galerie Titanium ο Βασίλης Καρακατσάνης σε συνεργασία με την Μάγια Τσόκλη, παρουσίασε τα ‘Carpets 1’. Έργα ζωγραφικής μεγάλων διαστάσεων, που με θεματολογία τα χαλιά προσέγγισαν την εφαρμογή τυπωμένων έργων του σε ύφασμα και τη δημιουργία γυναικείων ρούχων από την Τσόκλη, με μια επίδειξη-συνομιλία, στο χώρο της γκαλερί.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η εικαστική του προσέγγιση σήμερα δεν είναι τίποτε άλλο, από την ‘οριζόντια διατομή’, των περισσότερων προσεγγίσεων του, όλα τα χρόνια της δουλειάς του, με ‘κλειδί’ τελικά το ύφασμα, υλικό που κυριάρχησε στη ζωγραφική του προσπάθεια, τόσο σαν στοιχείο του περιβάλλοντα χώρου, αλλά και με σαφέστατη “βιωματική σχέση*”. [*ΤΑ ΝΕΑ, 4/12/1989 Αθήνα, Χάρης Καμπουρίδης].
– ‘Longitude & Latitude 24.5658 / 38.9068’ 2017
Η Σκύρος, νησί του κεντρικού Αιγαίου, έχει αποτελέσει τα τελευταία δεκατέσσερα χρόνια, τόπο που ο Βασίλης Καρακατσάνης περνά μεγάλα χρονικά διαστήματα. Ο χώρος του μικρός, όπως & η πλειοψηφία των Σκυριανών σπιτιών, έχει αποτελέσει μάθημα ‘λιτότητας’, τόσο στη καθημερινότητα, όσο & στον τρόπο σκέψης του.
Η ανάγκη καταγραφής στον καμβά του θέματος ‘Σκύρος’ τον απασχόλησε πολλά χρόνια, Ο τρόπος & η προσπάθεια ήταν η αποφυγή της περιγραφής από την πρώτη ανάγνωση & η επιλογή συγκεκριμένων στοιχείων του χώρου, της λαογραφίας, των ανθρώπων, πράγματα που αποτέλεσαν το συναισθηματικά φορτισμένο & σημειολογικά λιτό, υλικό της ‘τοπιογραφίας’ του.
Η Αθηνά Σχινά, κριτικός & ιστορικός τέχνης, γράφει: “Εκτός από τα βιώματα και τις μνήμες που αποκτά κανείς από έναν τόπο, υπάρχουν και οι μεταισθήσεις που δημιουργούνται με τον χρόνο, καθώς αυτές συνδυαστικά προκαλούνται από εντυπώσεις και παρατηρήσεις, από συνειρμούς και συσχετισμούς, οι οποίοι αφορούν ποικίλους τρόπους διεργασιών και λειτουργιών του υποσυνειδήτου.
Ο Βασίλης Καρακατσάνης έχει επιλέξει έναν τέτοιο τόπο, που τον προσδιορίζει με το γεωγραφικό του στίγμα, προκειμένου φαντασιακά να τον απογειώσει κι αυτός δεν είναι άλλος από την Σκύρο.
Το αιγαιοπελαγίτικο αυτό νησί γίνεται για τον καλλιτέχνη, ο μίτος της Αριάδνης, προκειμένου να εισέλθει, να αντλήσει και εικαστικά να μεταπλάσει στοιχεία από τα ενδότερα του τόπου και του “εαυτού”, εφόσον και οι δύο αυτές παράμετροι εδώ ταυτίζονται. Έτσι, το γεωγραφικό στίγμα της Σκύρου, μεταφράζεται σε έναν συσχετισμό μαθηματικών και φυσικών όρων, που ουσιαστικά αποκαθηλώνει την Σκύρο, μετατρέποντάς την, μέσα από αυτά τα έργα, σε μια “γεωδεσία” αισθήσεων, ονειρικών καταστάσεων και απορροών της μνήμης…”.
Μικρό βιογραφικό
Ο Βασίλης Καρακατσάνης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1957 όπου ζει & εργάζεται. Σπούδασε ζωγραφική στις Ανώτατες Σχολές Καλών Τεχνών της Αθήνας & Βαρκελώνης, συντήρηση αρχιτεκτονικών μνημείων στο Centro Europeo της Βενετίας, με υποτροφίες του ΙΚΥ, της Ισπανικής Κυβέρνησης & του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Έχει εκθέσει από το 1982 έως σήμερα, (ατομικές εκθέσεις) στην Ελλάδα, Κύπρο, Ισπανία, Ιταλία, Ινδονησία, Ισημερινό, Τουρκία, Δανία & Γερμανία παρουσιάζοντας το προσωπικό του εικαστικό λεξιλόγιο, αντλώντας θεματικές ενότητες κυρίως από βιωματικές εμπειρίες και από την παρατήρηση του οικείου κόσμου που τον περιβάλλει.
Οργανώνει συχνά τις συνθέσεις του με θεατρική αντίληψη και ανάγει το καθημερινό αντικείμενο σε δομικό στοιχείο των έργων του. Χρησιμοποιεί καθαρή και πλούσια χρωματική κλίμακα με ζωηρές χρωματικές αντιθέσεις, μεταπλάθοντας με εικαστικές παρεμβάσεις αυτούσια στοιχεία του υπαρκτού και βιωματικού του χώρου και διερευνώντας με ευαισθησία τα όρια μεταξύ πραγματικότητας και ψευδαίσθησης.
Φωτογραφία θέματος: Longitude & Latitude, Skyros, n. 5, 100X100 cm, acrylic gouache and oil on canvas – 2016