Ο σύγχρονος, ταλαντούχος εικαστικός καλλιτέχνης εστιάζει στα πρόσωπα τα οποία αποδίδει με έντονα χρώματα, διαπεραστικά βλέμματα, με αιχμηρές γραμμές, με μαλλιά που δημιουργούν ατίθασα περιγράμματα. Όλα τα χαρακτηριστικά συμβάλλουν στην τελική αίσθηση: χείλη ελαφρά ανοιχτά σε στόματα που μιλούν ενώ μένουν σιωπηλά, μύτες και φρύδια στιβαρά σχεδιασμένα, ματιές γεμάτες από αυτό που αντικρίζουν, το οποίο μεταφέρουν καθρεφτίζοντας το. Ακόμα και όταν το περιβάλλον δεν υπάρχει ο θεατής μπορεί να το προσθέσει με τη φαντασία του. Ο Αντωνάκος καταφέρνει να αποδώσει το αίσθημα, την προσμονή, την αναζήτηση, τη μοναξιά, την προσδοκία, τον πόθο, την θωπεία, τον έρωτα.
Καθαρά ανθρωποκεντρική η ζωγραφική του με μια διάθεση ανακάλυψης και αποκάλυψης του εσώτερου εαυτού, μοιάζει να θέλει να περάσει κάτω από την επιφάνεια και να φτάσει στην ψυχή του προσώπου. Τα μοναχικά του πορτρέτα εκφράζουν τις δικές του εσωτερικές μάχες, εκρήξεις και επαναστάσεις. Μια συνάντηση με τον εαυτό και πέρα από αυτόν σε μια αέναη προσπάθεια πλήρωσης του κενού στη συνάντηση μας με τους άλλους.
«Τα πρόσωπα του Βασίλη Αντωνάκου, που άλλοτε κλαίνε κι άλλοτε πονούν, που άλλοτε οργίζονται κι άλλοτε απειλούν, που άλλοτε γελούν κι άλλοτε ερωτεύονται, δεν ανήκουν στα όνειρα αλλά στο καθημερινό ενσυνείδητο σύμπαν του νέου ζωγράφου», γράφει μεταξύ άλλων στο σημείωμα της στον κατάλογο της έκθεσης η ιστορικός τέχνης Ίρις Κρητικού και συνεχίζει: «Το σύμπαν αυτό, ζητά επιτακτικά να εκφραστεί μέσω του εξαντλητικού σχεδίου και του φωτός, μέσω του δυναμικού όγκου και του ηχηρού χρώματος, αντιμετωπίζοντας ως ανεξάντλητο πεδίο ελευθερίας τη μεγάλη κλίμακα και ως πρόκληση του καμβά όχι τόσο τη δυνατότητα και την επιθυμία της διάκρισης του φύλου, της προέλευσης, της εθνότητας ή της ηλικίας των βασικών ανθρώπινων συστατικών του, αλλά κυρίως τη στιγμιαία τους εκφορά, την εκμυστήρευση και τις εντάσεις της συναισθηματικής συνθήκης τους.»
Μικρό βιογραφικό
Ο Βασίλης Αντωνάκος γεννήθηκε στην Αθήνα. Η τέχνη ήταν πάντα ένας εναλλακτικός τρόπος για να εκφράσει τον εαυτό του ακόμη και τότε που ήταν παιδί. Σπούδασε στη Σχολή Βακαλό και στη συνέχεια συνέχισε τις σπουδές του στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Είναι κυρίως αυτοδίδακτος καλλιτέχνης με ένα ευρύ φάσμα που καλύπτει τη ζωγραφική, γλυπτική και σκηνογραφία. Η πρώτη του ατομική έκθεση έγινε το 2013 στην Αθήνα.