Όπως αναφέρει ο ίδιος ο καλλιτέχνης «… πάντα μου άρεσε να ζωγραφίζω. Λόγω της ενασχόλησής μου με την αρχιτεκτονική, χειριζόμουν με ευχέρεια τις αναλογίες, τους όγκους και τον χώρο, καθώς επίσης και τα τεχνικά ζητήματα που σχετίζονται με την κατασκευή ενός κτιρίου.

Όταν άρχισα να ζωγραφίζω ανθρώπινες μορφές, η τεχνική απέκτησε δευτερεύοντα ρόλο, ενώ κυριάρχησαν η σύνθεση, η κίνηση και το συναίσθημα, ζητήματα δηλαδή που συνήθως δεν σχετίζονται με την αρχιτεκτονική. Αποφάσισα επιπλέον πως δεν θα ζωγράφιζα απλώς μια μορφή που είχα μπροστά μου, αλλά κυρίως την πράξη αυτής της μορφής. Δεν ενδιαφερόμουν τόσο για την ακαδημαϊκή τεχνική όσο για τη δυναμική της στάσης του σώματος και τα δικά μου συναισθήματα γι’ αυτή. Η έκφραση αυτής της ενέργειας με διάφορα μέσα και εργαλεία, κάρβουνο και νερό, ύφασμα και σφουγγάρι, έγινε ο πρωταρχικός μου στόχος. Η προσθήκη του χρώματος είναι ο καταλύτης που ανεβάζει ένα έργο σε ένα υψηλότερο επίπεδο εμπλοκής και συναισθήματος. Θέλω οι πίνακές μου να φανερώνουν πάθος, μορφές μαζί με άλλες μορφές, τα δυνατά και τα αδύναμα σημεία τους, όλα τους τμήμα της ανθρώπινης συνθήκης». –Μάικλ Προντάνου

Για το έργο του Προντάνου, η Μαρία Κουντουρά, καθηγήτρια λογοτεχνίας στο Emerson College της Βοστώνης Η.Π.Α, σημειώνει «Στον λευκό χώρο, η γραμμή αποκτά τη δική της αυτόνομη ύπαρξη. Το λευκό, που το βλέμμα μας αντανακλαστικά αντιλαμβάνεται ως απουσία, υπάρχει σε συνδυασμό με τη γραμμή και μαζί εμφυσούν ζωή στα σώματά του. Πληθωρικά, με τα άκρα τους εκτός κάδρου, τρισδιάστατα, με μια ενέργεια που τη μεταδίδουν στον θεατή, έντονα υποκειμενικά αν και απρόσωπα, τα σώματά του είναι το αποτέλεσμα αυτής της δυναμικής ισορροπίας ανάμεσα στη γραμμή και τον χώρο. Έχοντας σπουδάσει αρχιτεκτονική, η διάσταση και η μέτρηση του χώρου είναι η μητρική γλώσσα του Προντάνου, και τη μιλά με άνεση. Όμως η ισορροπία του χώρου και των μορφών στο έργο του δεν είναι εγκεφαλική, μια προσεκτικά μετρημένη αναλογία, αλλά ένα σημάδι της ζωντάνιας και του δυναμισμού που χαρακτηρίζουν τη δημιουργική του διαδικασία, με γραμμές που εκτελούνται αστραπιαία και συνδέονται στενά με το συναίσθημα. Αντιμέτωποι με το έργο του Προντάνου, το σώμα της γραμμής του, δεν μπορούμε να αρνηθούμε την υλική υπόσταση των μορφών του, και ως εκ τούτου, του δικού μας σώματος. Στην εποχή μας, όπου η τεχνολογία μάς έχει στερήσει τη σωματικότητά μας, και μας έχει μετατρέψει σε υποκατάστατα του ανθρώπινου εαυτού μας, οι μορφές του Προντάνου μας υπενθυμίζουν τον μετρημένο χώρο της ίδιας μας της ανάσας».

Τέλος, στην εισαγωγή που έγραψε για την πιο πρόσφατη έκθεση του Προντάνου στο Provincetown Museum στη Μασαχουσέτη το 2019, ο Άντριου Τζέισον (Andrew Jason) αναφέρει «… η γήινη και σμιλεμένη πινελιά του εισάγει έναν νέο κανόνα όσον αφορά τις αναλογίες, κάνοντάς τον να φαίνεται σαν να βυθίζεται βαθιά μέσα στα θέματά του – ένας άντρας, μια γυναίκα, ένα σύνολο μορφών. Το έργο του είναι μια εμπειρία που εξισορροπεί το βάρος με τη στάση, ενώ αφήνει τη σύνθεση ανοιχτή, ώστε το μάτι μας να μπορέσει να περιπλανηθεί και να εμπλουτιστεί στην επιτελεστικότητα της ανάγλυφης πινελιάς….το ένα μετά το άλλο, αυτά τα αξιοσημείωτα επεισόδια συνδέονται περισσότερο με την ωμή ανθρωπιά του ζώντος αντικειμένου παρά με ένα φαντασιακό ιδεώδες. Οι ατέλειες των θεμάτων του εναρμονίζονται με μια αφήγηση που ούτε αναπτύσσει ούτε παρεμποδίζει την πλοκή, αλλά την αποτυπώνει εκεί, μετέωρη, σε μια μοναδική ζώσα και ενδιάμεση στιγμή».

Thrinos (Lamentation)

Λίγα λόγια για τον καλλιτέχνη

Ο Μάικλ Προντάνου γεννήθηκε στο Τορόντο του Καναδά από γονείς Έλληνες μετανάστες. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο, και εργάστηκε ως αρχιτέκτονας στην Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή, τον Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ξεκίνησε να ζωγραφίζει και να σχεδιάζει το 2000. Ζει στο Πρόβινσταουν της Μασαχουσέτης, όπου έχει και το ατελιέ του. Δουλεύει κυρίως σε καμβά και χαρτί, ζωγραφίζοντας και σχεδιάζοντας ανθρώπινες μορφές. Έχει μαθητεύσει κοντά σε πολλούς γνωστούς δασκάλους στο Πρόβινσταουν και θαυμάζει τη δουλειά των Γερμανών εξπρεσιονιστών ζωγράφων Κίρχνερ (Ernst Ludwig Kirchner) και Καρλ Σμιτ-Ρότλουφ (KarlSchmidt-Rotluff), όπως επίσης και τις μορφές του Έγκον Σίλε (EgonSchiele). Άλλοι καλλιτέχνες που θαυμάζει είναι οι ζωγράφοι της Δυτικής Ακτής Ντέιβιντ Παρκ και Νέιθαν Ολιβέρα, καθώς και η Βρετανίδα καλλιτέχνης Τζένι Σάβιλ.

ΟΜάικλΠροντάνουεκθέτειτακτικάστην Schoolhouse Gallery, στο Provincetown Art Association and Museum (PAAM), και στο Provincetown’s Fine Arts Work Center. Διδάσκει σχέδιο στο Πρόβινσταουν και ονομάζει τα εργαστήριά του “Fearless Figure Drawing”.


Κεντρική φωτογραφία θέματος: Agapi (Love) – λεπτομέρεια