Eleana Comfu – Metamorphosis: Ατομική έκθεση ζωγραφικής στην Gallery Bechraki

Η Ελεάνα Ρέππα, γνωστή και ως Eleana Comfu (καλλιτεχνικό) στα Social media γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κόρινθο. Συνέχισε τις σπουδές της στην Πάτρα σε σχολή που δεν αφορούσε τα καλλιτεχνικά και ούσα από μικρή ανήσυχο πνεύμα αποφάσισε να αλλάξει πορεία και να ακολουθήσει την γραφιστική στην Αθήνα (Bathelor of Arts in Graphic Design, Middlesex University- Akto Art & Design College), όπου και έμενα για κάποια χρόνια, ώστε να συνδυάζει και την τέχνη της αλλά και τον βιοπορισμό της. Η ενασχόληση της με την τέχνη όμως, δεν σταματά στην ζωγραφική αλλά συνεχίζει και στο θέατρο που δεν αγαπά μόνο να παρακολουθεί αλλά και να συμμετέχει σε πολλές ομάδες αυτοσχεδιασμού καθώς και η υποκριτική πάντα της ασκούσε γοητεία, για αυτό το λόγο, άλλωστε πολλές από τις προσωπογραφίες είναι κινηματογραφικοί ήρωες.

Έχει, επίσης μεγάλη αγάπη στην metal μουσική, καθώς ασχολείται το τελευταίο ενάμιση χρόνο με την ηλεκτρική κιθάρα, κάνοντας μαθήματα με δάσκαλο κιθάρας.  Η μουσική αυτή πολλές φορές της δίνει ώθηση και έμπνευση μέσα από τους έντονους στίχους, να  μεταφέρει με έναν δικό της τρόπο τα συναισθήματα που βιώνει.

Τέλος, αυτό το διάστημα εργάζεται ως designer στην διαφημιστική Τourix με έδρα την Κόρινθο, και παράλληλα, ξεκίνησε να φοιτάει στη σχολή σχεδίου μόδας ZER FAM, στην Αθήνα, με σκοπό να εμπλουτίσει τις σχεδιαστικές τις ικανότητες, και μελλοντικά να ξεκινήσει το δικό της Brand Ρούχων, το οποίο πρόκειται να συνδυάζει την αισθητική ρούχου και τέχνης, ενδεχομένως με τη μορφή τυπωμάτων, ζωγραφικής στο χέρι, και ίσως με τη σχεδίαση πιο εναλλακτικών πατρόν.

Μάλιστα, ξεκίνησε μόλις τη πρώτη της συνεργασία με ρούχα, συγκεκριμένα έκανε σχέδια για το γνωστό Brand της Kush Coma, το οποίο έχει έδρα στη Θεσσαλονίκη.

Κατά τη περίοδο του Covid, είχε την μεγάλη ανάγκη να εκφράσει με ένα τρόπο όλο αυτό που βίωνε, και τις περίεργες αλλά και σκοτεινές στιγμές που ήρθε αντιμέτωπος αρκετός κόσμος με αυτή την εξαιρετικά πρωτόγνωρη γι’ όλους κατάσταση, του φόβου και του εγκλεισμού, οπότε κι εκεί ξεκινήσει να υλοποιεί πολλά από τα έργα της και να γίνεται περισσότερο ενεργή.

Η ζωγραφική για εκείνη είναι το μόνο μέσο έκφρασης της πλημμύρας συναισθημάτων που πολλές φορές νιώθει να τη καταπιέζει στον εσωτερικό της κόσμο.

Στην ζωγραφική ήταν αυτοδίδακτη. Από μικρή μπορούσε να δημιουργεί κόσμους με το πινέλο της και να αποτυπώνει στον καμβά ή στην ακουαρέλα με τον μοναδικό της τρόπο τις εκφάνσεις της ψυχικής πραγματικότητας. Το ταλέντο της άρρηκτα συνυφασμένο με την προσωπικότητα της. Πάντα δυναμική και έντονη , όπως η τέχνη της που αφορά ή τον έναν έντονο ρεαλισμό ή χαοτικό αφηρημένο σχέδιο. Όσον αφορά την αφηρημένη τέχνη, υπάρχουν αρκετές επιρροές από τον Πόλοκ , καθώς και από σύγχρονες τεχνικές της σημερινής εποχής, όπως είναι το doodling, το pouring, τα mixed media, και το πάντρεμα αυτών.

Πρόκειται για μια αυτοδίδακτη καλλιτέχνιδα που έχει αναπτύξει μια μοναδική καλλιτεχνική γλώσσα η όποια καμία φορά μπορεί να θεωρηθεί ότι διχάζεται, καθώς κινείται ανάμεσα στα δύο άκρα, του ρεαλισμού και του αφηρημένου. Η διττή αυτή προσέγγιση αντικατοπτρίζει την ικανότητά της να εξερευνά τα όρια της πολυπλοκότητας δύο διαφορετικών κόσμων.

Η δουλειά της χαρακτηρίζεται πιο συγκεκριμένα:

Έντονος Ρεαλισμός: Στα ρεαλιστικά της έργα, αποτυπώνει με εξαιρετική λεπτομέρεια τα πρόσωπα, τα όποια τις περισσότερες φορές είναι γνωστοί ήρωες, εστιάζοντας στην έντονη προσωπικότητα και έκφραση του χαρακτήρα που ζωγραφίζει. Πολλά από αυτά όπου ελκύεται, είναι το βλέμμα, οι γκριμάτσες, η έκφραση του στόματος, και τα έντονα αλλά και σκοτεινά χρώματα.

Αφηρημένη Έκφραση: Στα αφηρημένα της έργα, προκαλείται ένα έντονο συναίσθημα χάους, το οποίο απελευθερώνεται αντισυμβατικά , δημιουργώντας συνθέσεις που εξερευνούν τη σχέση μεταξύ σκοταδιού και φωτός.

Ως αυτοδίδακτη καλλιτέχνιδα, η πορεία της χαρακτηρίζεται από μια συνεχή αναζήτηση της εσωτερικής ανθρώπινης υπόστασης. Έχει διαμορφωθεί μέσα από εντατική μελέτη και πρακτική, αποδεικνύοντας ότι το αυθεντικό ταλέντο, όταν συνδυάζεται με αφοσίωση και όραμα, μπορεί να οδηγήσει σε εξαιρετικά καλλιτεχνικά αποτελέσματα. Η τέχνη της αντανακλά την πεποίθηση ότι η καλλιτεχνική έκφραση δεν περιορίζεται από συμβατικούς κανόνες ή ακαδημαϊκές προσεγγίσεις. Αντίθετα, αντλεί δύναμη από την ελευθερία της προσωπικής εξερεύνησης και την αυθεντικότητα της καλλιτεχνικής έκφρασης.

ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ (METAMORPHOSIS):

Η μεταμορφωτική δύναμη της τέχνης

Πρόκειται για ένα προσωπικό ταξίδι του εαυτού της, στο οπόιο έχει την ανάγκη να επικοινωνήσει με το κοινό και να μπορέσω να το μεταδώσω. Το ταξίδι αυτό μας διδάσκει την πλήρη αποδοχή του εαυτού μας, και ειδικότερα των τρωτών μας πλευρών. Το άσπρο και το μαύρο, όπου χρησιμοποιεί αρκετά στα αφηρημένα έργα, έχουν πάντα το συμβολισμό της καλής και τη κακή μας πλευρά.

Αν δεν υπάρχει σκοτάδι, το φως δεν θα είχε λόγο ύπαρξης.

Αν δεν υπάρχουν σκοτεινές στιγμές στη ζωή μας, δε μπορούμε να εκτιμήσουμε τα χαρμόσυνα γεγονότα και τις ευτυχισμένες ημέρες μας το ίδιο, όλα θα άλλαζαν. Έτσι λοιπόν σε όλα τα έργα της, σκοπός είναι να συνυπάρχουν τα δυο στοιχεία. Σκοπός είναι το ταξίδι αυτό στο τέλος, μετά την αποδοχή όλων των πτυχών του εαυτού μας, να σηματοδοτεί σε μια εξελιγμένη έκδοση του εαυτού μας. Η εξιλέωση για όλες τις αδύναμες και σκοτεινές στιγμές μας, έρχεται όταν μπορούμε να συμφιλιωθούμε με αυτές τις πλευρές μας, μπορούμε να τις αγκαλιάσουμε , και να μάθουμε να ισορροπούμε όλες τις πτυχές του εαυτού μας το ίδιο.

Είναι η πολυπλοκότητα του κάθε ανθρώπου , είναι το χάος του , είναι οι αδύναμες στιγμές του, που το διαφοροποιούν από τον υπόλοιπο κόσμο. Είναι η δύναμη του όμως στο τέλος . Όταν μάθει να διαχειρίζεται και να ισορροπεί αυτά τα χαρακτηριστικά του. Είναι ένα ταξίδι μεταμόρφωσης

Μονάχα εκείνος άλλωστε που νιώθει βαθιά τα συναισθήματα του και έρχεται σε καθημερινή αναμέτρηση με το βάθος του και μπορεί να κατανοήσει πραγματικά τον άνθρωπο ως άνθρωπο και όχι απλά σαν ύπαρξη. Κάποιες φορές αυτά τα ταξίδια φαντάζουν επώδυνα και δεν είναι συνηθισμένα αλλά σκοτεινά. Μα οποίος καταφέρνει να ολοκληρώσει αυτό το ταξίδι στο τέλος θα βρει το φως του.

Έτσι, κάθε έργο ξεκινά ως μια πρώτη ύλη – μια ιδέα, ένα συναίσθημα, μια εικόνα – που σταδιακά μεταμορφώνεται μέσα από πολλαπλά στάδια. Η καλλίτεχνις λειτουργεί ως ΑΛΧΗΜΙΣΤΡΙΑ, μεταμορφώνοντας το χρώμα σε λέξεις, το προσωπικό σε καθολικό, το εφήμερο σε μόνιμο και αντιστρέφει την τάξη σε χάος. Μετουσιώνει τον πόνο σε δύναμη Μεταμορφώνει την αρμονία σε χάος. Μετατρέπει την αβεβαιότητα σε δημιουργική έκφραση.