Το όμορφο παιδικό πρόσωπο της Τζοβάννα έχει αλλοιωθεί, σιγά σιγά μεταμορφώνεται σε μια άσχημη, επιθετική έφηβη. Άραγε έτσι έχουν στ’ αλήθεια τα πράγματα; Και σε ποιον καθρέφτη πρέπει να κοιταχτεί για να ξαναβρεί τον εαυτό της και να σωθεί; Μετά την ευτυχισμένη όψη των παιδικών της χρόνων, η Τζοβάννα αναζητά ένα νέο πρόσωπο, ακροβατώντας ανάμεσα σε δύο γειτονιές της Νάπολης στις οποίες κυλά το ίδιο αίμα, δυο γειτονιές που φοβούνται και απεχθάνονται η μία την άλλη: τη Νάπολη ψηλά στον λόφο, που φορά το εκλεπτυσμένο της προσωπείο, και τη Νάπολη χαμηλά, που παριστάνει την αχαλίνωτη, την αγοραία.
Η Τζοβάννα παραπαίει από τα ψηλά στα χαμηλά, άλλοτε πέφτοντας με ορμή κι άλλοτε σκαρφαλώνοντας σιγά σιγά, σαστισμένη μπροστά στο γεγονός πως, είτε πάνω είτε κάτω, η Νάπολη μοιάζει μια πόλη δίχως απαντήσεις, δίχως διαφυγή.
Και αυτή τη φορά, η Έλενα Φερράντε τοποθετεί την ιστορία της –την ιστορία της έφηβης Τζοβάννα– ανάμεσα στα δύο άκρα μιας Νάπολης διαιρεμένης (στα ψηλά οι καλές περιοχές, στα έγκατα το χάος), «καταφέρνοντας κάτι που μοιάζει σχεδόν αδύνατο, για όσους πέρασαν άγρυπνες νύχτες ζώντας με την Έλενα και τη Λίλα: μας κάνει να τις ξεχάσουμε. Από τις πρώτες κιόλας αράδες της “Απατηλής ζωής των ενηλίκων” υπάρχει μόνο η Τζοβάννα» (Libero, Ιταλία).
Και το κάνει αυτό «αποδεικνύοντας για ακόµη µια φορά πως είναι ασυναγώνιστη στο να µας βάζει στο µυαλό ενός κοριτσιού στην εφηβεία, στο να µας κάνει να δούµε πόσο όλα αυτά που µοιάζουν παράλογα ιδωµένα από έξω –οι ψυχικές µεταπτώσεις, οι σιωπές, η ζήλια, οι φόβοι και τα δάκρυα– έχουν λογική και νόηµα» (Times, Μεγάλη Βρετανία).
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Elena Ferrante
Elena Ferrante είναι το λογοτεχνικό ψευδώνυμο μιας σύγχρονης ιταλίδας συγγραφέως που η πραγματική της ταυτότητα δεν έχει αποκαλυφθεί. Το μυθιστόρημά της “L amore molesto” (“Βάναυση αγάπη”, ελλ. εκδ. Perugia, 1997), έγινε ταινία το 1995 από τον σκηνοθέτη Mario Martone.
Το επόμενο μυθιστόρημά της, “Μέρες εγκατάλειψης” (ελλ. εκδ. Άγρα, 2004), ήταν ένα από τα πιο επιτυχημένα λογοτεχνικά έργα στην Ιταλία το 2002, στο οποίο βασίστηκε η οµώνυµη ταινία του Μάριο Μαρτόνε.
Έχει γράψει µεταξύ άλλων το βιβλίο “La frantumaglia, στο οποίο αφηγείται τη συγγραφική της εµπειρία, καθώς κι ένα διήγηµα για παιδιά”. Το 2011 εκδόθηκε το πρώτο βιβλίο της Tετραλογίας της Νάπολης µε τίτλο “Η υπέροχη φίλη µου” (ελλ. εκδ. Πατάκης, 2016) που κατέκτησε παγκοσµίως κοινό και κριτικούς.