Το Θέατρο Σημείο φιλοξενεί το κλασικό αριστούργημα «Η πιο δυνατή», του Αύγουστου Στριντμπεργκ, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Κανέλλου. Η κυρία Χ, ηθοποιός , παντρεμένη με τον Μπομπ, διευθυντή θεάτρου, αποφασίζει να μιλήσει στην Αμέλια, νέα ηθοποιό και ερωμένη του άντρα της. Οι δύο όψεις ενός νομίσματος. Η Σύζυγος και η ερωμένη, η ερωμένη και η σύζυγος…
Ποια είναι πιο δυνατή;
Για να δούμε τι έχει να μας πει η Ελένη Κούστα που έχει αναλάβει την μετάφραση και την ερμηνεία αυτού του αριστοτεχνικού μονολόγου, η δύναμη του οποίου ενισχύεται με τις μελωδίες των Δήμητρα Γαλάνη και Κώστα Χατζόπουλου και τους στίχους του Θράσου Καμινάκη…
Συνέντευξη: Ερριέττα Μπελέκου
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Culturenow.gr: Τη φετινή θεατρική περίοδο το κοινό μπορεί να σας βρει στο Θέατρο Σημείο, να ερμηνεύετε έναν από τους πιο “δυνατούς” θεατρικούς μονολόγους, στη σκηνική απόδοση του έργου «Η πιο δυνατή», του Αύγουστου Στριντμπεργκ, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Δημήτρη Κανέλλου. Ποια είναι η προσωπική σας οπτική για το έργο και τι πρόκειται να δει ο θεατής σ’ αυτή τη παράσταση;
Ελένη Κούστα: Η κυρία Χ και η Αμέλια είναι συμπληρωματικές ,και αποτελούν το όλον ‘την γυναικεία φύση’. Η μία καθρεφτίζεται και συναντάει την άλλη. Ο ίδιος άνθρωπος μπορεί να βρίσκεται και στις δύο θέσεις, της απατημένης και της ερωμένης. Η ανταγωνιστικότητα της γυναικείας φύσης ερήμην του τρόπαιου. Ο θεατής βλέπει την κυρία Χ να συνομιλεί με την Αμέλια. Την Αμέλια που δεν είναι άλλη από το καθρέφτισμα της κυρίας Χ.
Cul. N.: Πως ο μονόλογος -ένα είδος αντιθεατρικό από τη φύση του- αποκτά “θεατρικότητα” και με ποιους τρόπους κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή ως το τέλος της παράστασης;
Ε. Κ.: Δεν πιστεύω πως ο μονόλογος είναι αντιθεατρικό είδος. Ένας άνθρωπος που ιλιγγιωδώς αποφασίζει να μιλήσει σε μια οριακή στιγμή , δρα. Αυτό είναι θέατρο. Στη παράσταση μας ο εξαιρετικός μονόλογος του Στρίντμπεργκ ενισχύεται με τα 4 υπέροχα τραγούδια που είχαμε την τύχη να συνθέσουν η Δήμητρα Γαλάνη και ο Κώστας Χατζόπουλος σε στίχους του Θράσου Καμινάκη.
Ε. Κ.: Η κυρία Χ αναζητάει την ταυτότητα της, το όνομα της, το κέντρο της. Η στιγμή που αποφασίζει να δει τον εαυτό της, να εκτεθεί και να μιλήσει γι’ αυτόν, είναι άκρως αποκαλυπτική!
Είμαι γυναίκα, ηθοποιός, μητέρα, σύζυγος και τα θέματα που αγγίζει ο Στρίντμπεργκ, με αφορμή την απάτη , δείχνει να αφορούν όλες τις γυναίκες, όλους τους ανθρώπους!
Cul. N.: Εκτός από την ερμηνεία έχετε αναλάβει και την μετάφραση του έργου. Συναντήσατε κάποιες δυσκολίες ή διλήμματα στην απόδοση της “ποίησης” του πρωτότυπου;
Ε. Κ.: Μπήκαμε στην διαδικασία να μεταφράσουμε το έργο, θέλοντας να πετύχουμε ένα ενιαίο ύφος μεταξύ του κειμένου του Στρίντμπεργκ και των σύγχρονων στίχων των τραγουδιών του Θράσου Καμινάκη.
Cul. N.: Που έγκειται, κατά τη γνώμη σας, η διαχρονικότητα, αλλά και η επικαιρικότητα, αυτού του κειμένου; Εκφράζει την ψυχολογία και κάποιους από τους προβληματισμούς του Νεοέλληνα και συγκεκριμένα της σύγχρονης γυναίκας;
Ε. Κ.: Το έργο είναι απόλυτα σύγχρονο όπως κάθε μεγάλο κλασσικό έργο. Ο Στρίντμπεργκ το γράφει το 1890 αριστοτεχνικά, και έτσι εκφράζει την ψυχολογία και τους προβληματισμούς των ανθρώπων του σήμερα και της κάθε εποχής.
Cul. N.: Ερχόμενοι λοιπόν στο σήμερα…ένα μεγάλο ποσοστό των ηθοποιών βρίσκεται εκτός σκηνής. Εσείς προσωπικά, αισθάνεστε ανασφάλεια για το επαγγελματικό σας μέλλον και γενικότερα για το μέλλον του θεάτρου στη χώρα μας;
Ε. Κ.: Η ανασφάλεια είναι συνυφασμένη με το επάγγελμα του ηθοποιού. Χαρακτηρίζει την ζωή του και όταν βρίσκεται επί σκηνής(όταν δουλεύει) και όταν είναι εκτός σκηνής(όταν δεν δουλεύει). Πιστεύω ότι το επίπεδο των ελλήνων ηθοποιών είναι υψηλό. Το θέατρο όμως μια αμιγώς ομαδική δουλειά χρειάζεται, κατά την ταπεινή μου άποψη, εμπνευσμένους και ελεύθερους σκηνοθέτες , ευφάνταστους συνοδοιπόρους σκηνογράφους, φωτιστές , μουσικούς, χορογράφους και τολμηρούς παραγωγούς, που υπάρχουν στην Ελλάδα , αλλά συγκυριακά συναντιούνται.
Αγαπώ πολύ την δουλειά μου, και πιστεύω ότι όσοι την κάνουν, την αγαπούν εξίσου. Αυτό από μόνο του με κάνει αισιόδοξη και δυνατή.
Cul. N.: Για να επιστρέψουμε στη παράσταση, τι πιστεύετε ότι θα αφήσει στο θεατή φεύγοντας και ποιο είναι το στίγμα που άφησε σε σας;
Ε. Κ.: Πιστεύω ότι το ζητούμενο του σκηνοθέτη της παράστασης Δημήτρη Κανέλλου, να συγκινήσει, να συμπαρασύρει τον θεατή, έχει επιτευχθεί. Σε εμένα δίνει αυτή η παράσταση την ευκαιρία να συναντηθώ με τον εαυτό μου, να αναμετρηθώ με την σκηνική μου μοναξιά, να είμαι για μία ώρα, ‘εγώ με την Ελένη’.
Cul. N.: Τελικά, στο έρωτα και στη αγάπη, ποιος είναι ο πιο δυνατός/ η;
Ε. Κ.: Αυτός που σε μία σχέση δείχνει δυνατός, σε μία άλλη μπορεί να είναι αδύναμος. Ο ρόλος του νικητή και του ηττημένου εναλλάσσεται μέσα στη ζωή. Στον έρωτα αυτός ο αγώνας μπορεί να είναι αρκετά ισχυρός. Στην αγάπη που είναι το επόμενο στάδιο, συνεχίζει να υπάρχει, αλλά αδιόρατα.
photo: ©VDouros
Κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 21:15, Η Κυρία Χ συναντά την Αμέλια..στη παράσταση «Η πιο δυνατή», σε σκηνοθεσία Δημήτρη Κανέλλου, στο θέατρο Σημείο.