Τι αφήνει πίσω του ένας πόλεμος; Πώς το ανθρώπινο σώμα ορθώνεται σαν τείχος; Πολιτικός, σκληρός, ποιητικός, ο Ραμπί Μρουέ επιστρέφει στη Στέγη με μια χορογραφία για ένα πανανθρώπινο τραύμα.
Ένας από τους σημαντικότερους δημιουργούς της διεθνούς καλλιτεχνικής σκηνής, ο έντονα πολιτικοποιημένος εικαστικός, σκηνοθέτης και περφόρμερ Ραμπί Μρουέ δημιουργεί για το Dance On Ensemble, δύο χορογραφίες (τη μία σε παγκόσμια πρεμιέρα) από τις 8 έως τις 10 Νοεμβρίου στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση. Το έργο του Ραμπί Μρουέ είναι ένας μεγεθυντικός φακός που, μέσα από τις δικές του εμπειρίες πολέμου και πολιτικών αγώνων, μας υπενθυμίζει ότι το τραύμα είναι κοινό για όλους τους ανθρώπους, αλλά και τόσο υποκειμενικό, που είναι αδύνατον να ξεχαστεί.
Το Elephant είναι ένα έργο για την ανθρώπινη φύση. Χτίστηκε πάνω σε μια συλλογή από 316 σχέδια νεκρών σωμάτων, τα οποία ο καλλιτέχνης ζωγράφιζε επί έναν χρόνο – ένα κάθε μέρα. Τι αφήνει πίσω του ένας πόλεμος ή ένα έγκλημα; Η εικαστική γλώσσα του Ραμπί Μρουέ μετασχηματίζεται σε κάτι βαθιά σωματικό, καθώς συνεργάζεται με δύο εξαιρετικούς χορευτές, τους Ty Boomershine και Jone San Martin.
Το You Should Have Seen Me Dancing Waltz, που παρουσιάζεται σε παγκόσμια πρεμιέρα στη Στέγη, είναι μια διερεύνηση της έννοιας του τείχους ως προστασίας, αλλά και ως ορίου ανάμεσα στο μέσα και το έξω, στο ιδιωτικό και το δημόσιο, στην οποία το δέρμα του χορευτή γίνεται το όχημα μιας αλληγορίας. O ίδιος ο Ραμπί Μρουέ αναφέρει: «Το σώμα του χορευτή ως ένα τείχος προστασίας του μέσα από το έξω και του έξω από το μέσα, διάφανο στην αδιαπερατότητά του. Θα μπορούσε να είναι αλήθεια ότι το δέρμα είναι μια διαχωριστική γραμμή του μέσα από το έξω; Κι αν ναι, υπάρχει τότε ένας πόλεμος ανάμεσα στις δύο πλευρές; Ένας εμφύλιος πόλεμος;» Το ανθρώπινο σώμα μπαίνει στο μικροσκόπιο με τον επώδυνο, μα πάντα ποιητικό τρόπο του Ραμπί Μρουέ.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Συντελεστές
Elephant
Σύλληψη & Σκηνοθεσία Rabih Mroué
Με την καλλιτεχνική συνεργασία των Ty Boomershine και Jone San Martin (Dance On Ensemble)
Σχεδιασμός Φωτισμών Patrick Lauckner, Tanja Rühl
Ήχος Mattef Kuhlmey
Κοστούμια Sophia Piepenbrock-Saitz
Βοηθός Σκηνοθέτη Jacqueline Azarmi
Ερμηνεύουν Ty Boomershine, Jone San Martin
Παραγωγή DANCE N/DIEHL+RITTER
Συμπαραγωγή HAU Hebbel am Ufer
Δημιουργήθηκε για το φεστιβάλ DANCE ON με υποστήριξη από το Capital Cultural Fund
Συγχρηματοδοτήθηκε από το πρόγραμμα Δημιουργική Ευρώπη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο πλαίσιο του DANCE ON, PASS ON, DREAM ON
Το DANCE ON είναι μια πρωτοβουλία του DIEHL+RITTER gUG που χρηματοδοτείται από τον Ομοσπονδιακό Επίτροπο της Γερμανίας για τον Πολιτισμό και τα Μέσα
Πρεμιέρα 28 Φεβρουαρίου 2018, HAU Hebbel am Ufer (HAU2)
You should have seen me dancing waltz
Σύλληψη & Σκηνοθεσία Rabih Mroué
Σε συνεργασία με το Dance On Ensemble
Ερμηνεύουν Anna Herrmann, Emma Lewis, Christine Kono, Marco Volta
Σχεδιασμός Φωτισμών Arno Truschinski
Ήχος Mattef Kuhlmey
Κοστούμια Sophia Piepenbrock-Saitz
Βοηθός Σκηνοθέτη Clarissa Omiecienski
Παραγωγή DANCE ON/DIEHL+RITTER
Συμπαραγωγή Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, Kampnagel (Αμβούργο)
Με την υποστήριξη της Χορηγίας Συμπαραγωγής για Χορό NATIONALES PERFORMANCE NETZ, που χρηματοδοτείται από τον Ομοσπονδιακό Επίτροπο της Γερμανίας για τον Πολιτισμό και τα Μέσα
Το DANCE ON είναι μια πρωτοβουλία του DIEHL+RITTER gUG που χρηματοδοτείται από τον Ομοσπονδιακό Επίτροπο της Γερμανίας για τον Πολιτισμό και τα Μέσα
Πρεμιέρα 8 Νοεμβρίου 2019, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
Διαβάστε περισσότερα
Τον Ραμπί Μρουέ τον γνωρίσαμε στο πρώτο Fast Forward Festival της Στέγης, το 2014, με τη διάλεξη-περφόρμανς Pixelated Revolution και την περφόρμανς Riding on the cloud, δύο ιδιότυπα θεάματα για την εκρηκτική κατάσταση στη Μέση Ανατολή. Τον ξαναείδαμε στο Fast Forward Festival 5 της Στέγης, με τη συναρπαστική διάλεξη-περφόρμανς So little time.
Για το νέο έργο του You Should Have Seen Me Dancing Waltz, που κάνει πρεμιέρα στη Στέγη, ο Ραμπί Μρουέ αναφέρει:
«Αυτό το χορευτικό κομμάτι θα διερευνήσει την ιδέα του τείχους σε συνάρτηση με το σώμα του χορευτή, μέσω των εννοιών αφενός του τείχους-συνόρου και αφετέρου του δέρματος του ανθρώπινου σώματος, καθώς και τις δύο αυτές έννοιες ως διαχωρισμό ανάμεσα στα αποκαλούμενα μέσα και έξω, ιδιωτικό και δημόσιο, εδώ και εκεί.
Το τείχος ως μια υπόσχεση να μας παράσχει καταφύγιο και ασφάλεια, ως φράχτης που μας προστατεύει από εχθρούς και από ασθένειες· από τον θάνατο.
Το δέρμα ως ένα εύκαμπτο τείχος του σώματος και ως ένα άκαμπτο, αόρατο σύνορο για παραδόσεις, ταμπού και συνήθειες. Πότε κλείνει και πότε ανοίγει; Τι πάχος έχει; Τι χρώμα δέρματος; Τι ουλές έχει; Τι ηλικία; Πώς αλλάζει με την πάροδο του χρόνου; Και πότε καταρρέει; Αόρατα τείχη μέσα στο σώμα και μέσα στην πόλη. Αντίσταση και χρόνος. Νεκρό παχύ δέρμα. Το σώμα του χορευτή ως ένα τείχος προστασίας του μέσα από το έξω και του έξω από το μέσα· διάφανο στην αδιαπερατότητά του. Θα μπορούσε να είναι αλήθεια ότι το δέρμα είναι μια διαχωριστική γραμμή του μέσα από το έξω; Κι αν ναι, υπάρχει τότε ένας πόλεμος ανάμεσα στις δύο πλευρές; Ένας εμφύλιος πόλεμος;»
Για το Elephant έχουν γράψει:
«Κάτι που δεν περιγράφεται, αιωρείται στο βάθος, μια παρουσία, μια στιγμή στο παρελθόν που δείχνει στο μέλλον. Όλα ταυτόχρονα. Είναι ένα εντυπωσιακό έργο.» Berliner Zeitung
«Μια αινιγματική, καλαίσθητη παράσταση χοροθεάτρου.» Neues Deutschland
Rabih Mroué
Ο Rabih Mroué είναι εικαστικός καλλιτέχνης, ηθοποιός και σκηνοθέτης με καταγωγή από το Λίβανο. Ζει στο Βερολίνο. Δημιουργεί από το 1990. Το έργο του συνδυάζει τα εικαστικά, την περφόρμανς και το θέατρο. Υπήρξε από τους πιο πρωτοποριακούς σκηνοθέτες στο Λίβανο μετά τον Εμφύλιο. Συνδυάζοντας την πραγματικότητα και τη μυθοπλασία, ο Mroué χρησιμοποιεί ως αφορμή για την έρευνα έγγραφα, βίντεο, φωτογραφίες και αντικείμενα που ανασύρει από τον προσωπικό του κόσμο για να θέσει υπό αμφισβήτηση την αυθεντία του αρχειακού υλικού.
Είναι συνιδρυτής και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Beirut Art Center (BAC), και συνεισφέρει ως συντάκτης στο TDR: The Drama Review (NYC). Συνεργάζεται ως αναπληρωτής διευθυντής στο Münchner Kammerspiele.
Έργα του έχουν εκτεθεί στο MOMA το 2015, στο Mesnta Gallerija στη Λιουμπλιάνα το 2014, στο SALT στην Κωνσταντινούπολη το 2014, στο CA2M στη Μαδρίτη το 2013, και στη DOCUMENTA 13, όπου παρουσίασε το έργο του Pixelated Revolution. Ο Rabih Mroué έχει δημιουργήσει μέχρι τώρα τρία έργα για το Dance On Ensemble: Water between three hands (2016), Elephant (2018) και You should have seen me dancing waltz (2019).
Dance On Ensemble
Το Dance On Ensemble ιδρύθηκε το 2015 από τον πολιτιστικό οργανισμό Diehl+Ritter gUG, με έδρα το Βερολίνο, ως μέρος της πρωτοβουλίας Dance On που τιμά τις εξαιρετικές καλλιτεχνικές ικανότητες των χορευτών και χορευτριών άνω των 40 ετών και διερευνά τη σχέση χορού και ηλικίας τόσο στη σκηνή όσο και στην κοινωνία. Σε συνεργασία με διεθνώς αναγνωρισμένους χορογράφους και σκηνοθέτες όπως ο Rabih Mroué, ο William Forsythe, η Deborah Hay και ο Jan Martens, το Dance On Ensemble αναπτύσσει ρεπερτόριο πρωτοποριακών και απαιτητικών έργων σύγχρονου χορού.
Σκοπός του είναι να δημιουργήσει σταθερές βάσεις για ένα πλούσιο μελλοντικό ρεπερτόριο για χορευτές και χορεύτριες άνω των 40 ετών. Ως ένα από τα αρχικά μέλη του Dance On Ensemble, ο Ty Boomershine έχει επωμιστεί την καλλιτεχνική διεύθυνση του πρότζεκτ από το 2019. Το DANCE ON είναι μια πρωτοβουλία του οργανισμού DIEHL+RITTER gUG και χρηματοδοτείται από την Εκπρόσωπο της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης της Γερμανίας για τον Πολιτισμό και τα Μέσα Ενημέρωσης.