Το εξαιρετικό βιβλίο των Γαλλίδων συγγραφέων Ωρίν Κρεμιέ και Ελέν Ζυλιέν «Ελεύθερες Γυναίκες»: η αντίσταση 14 γυναικών από όλο τον κόσμο, ήρθε και στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Εύμαρος, σε μετάφραση Βασιλικής Τσίγκανου. Το βιβλίο κυκλοφορεί σε συνεργασία με τη Διεθνή Αμνηστία, η οποία από το Μάρτιο του 2004 διεξάγει μια διεθνή εκστρατεία με τίτλο «Τέλος στη βία κατά των γυναικών».
Στο βιβλίο θα διαβάσουμε ιστορίες γυναικών βίαιες και δραματικές, αλλά και ιστορίες αγώνων, αντίστασης, αλληλεγγύης.
Από τα σκοτεινά μπουντρούμια του Ντράπσι στο Θιβέτ μέχρι την πρακτική της κλειτοριδεκτομής στη Γαλλία και στο Μαλί, μην ξεχνώντας την αναγνώριση των Κούρδων στην Τουρκία, τις μητέρες, αδελφές και κόρες εξαφανισμένων στη Χιλή, τους πρόσφυγες στα στρατόπεδα των Παλαιστινίων, τις δημοσιογράφους στην Τυνησία, τις δικηγόρους στο Μαλάουι. Όλες αυτές οι γυναίκες έχουν κοινό τις βιαιότητες που έχουν υποστεί και τις μάχες που έχουν δώσει για να καταγγελθούν και να τιμωρηθούν αυτές οι πράξεις βίας προκειμένου να μην υπάρξουν άλλες γυναίκες θύματα.
Οι συγγραφείς του βιβλίου συνάντησαν αυτές τις 14 γυναίκες, άλλες μέσα από τη Διεθνή Αμνηστία, άλλες μέσα από το επάγγελμα του δημοσιογράφου. Δεκατέσσερις γυναίκες ελεύθερες και όρθιες, όμως πίσω από αυτές υπάρχουν 1.000, 10.000, πόσες ακόμη; Τις περισσότερες φορές δεν έχουν διαλέξει αυτόν τον αγώνα, επιβλήθηκε σε αυτές σαν κάτι το προφανές. Μερικές μένουν στην ανωνυμία και αγωνίζονται στο σκοτάδι, άλλες βρίσκονται στην πρώτη γραμμή. «Στο θαυμασμό για την εξέγερσή τους, προστέθηκε μια βαθιά εκτίμηση, ίσως μια γυναικεία συνεννόηση, -σημειώνουν οι δύο συγγραφείς Ωρίν Κρεμιέ και Ελέν Ζυλιέν- μιλήσαμε πρόσωπο με πρόσωπο και κάθε μια από αυτές, με τη μοναδικότητά τους, με το μυαλό τους, με τη χάρη τους, θα μας συντροφεύει για πολύ καιρό».
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
«…Έχουμε ξεκινήσει έναν αγώνα για όλες αυτές τις γυναίκες», σημειώνει η Διευθύντρια της Διεθνούς Αμνηστίας της Γαλλίας Ζενεβιέβ Σεβρέν. «Βρίσκονται μακριά μας, όμως είναι και δίπλα μας. Μερικές φορές είναι δύσκολο να προφέρουμε τα ονόματά τους, όμως είναι σαν εμάς. Δεν έχουν την ίδια καθημερινότητα με εμάς, τις δικές μας ανάγκες και επιθυμίες ούτε τις δικές μας ιδέες, όμως μοιράζονται μαζί μας κάτι το ουσιαστικό: το δικαίωμα για μια ανθρώπινη ζωή που πρέπει να έχει μια γυναίκα ελεύθερη και υπεύθυνη. Το ότι αγωνίζεσαι για τα ανθρώπινα δικαιώματα και ιδιαίτερα των γυναικών, σημαίνει ότι πιστεύεις στην ικανότητα του ανθρώπου να απομακρύνεται από το χειρότερο για να βρει το καλύτερο. Είναι ο σκοπός των κατακτήσεων και των καθημερινών αλλά ειρηνικών μαχών, που πρέπει εμείς, εσείς, εγώ, να κερδίσουμε για αυτό που πιστεύουμε για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια».