Η άποψή μου για το ελληνικό σινεμά…
Το ελληνικό σινεμά είναι πολύ δημιουργικό. Υπάρχουν τόσοι πολλοί σκηνοθέτες που κάνουν πολύ καλές και φιλόδοξες ταινίες. Το πρόβλημα είναι ότι δημιουργούν αυτές τις ταινίες χωρίς την υποστήριξη από αυτό που θα μπορούσαμε να πούμε βιομηχανία. Και η βιομηχανία δεν υπάρχει επειδή δεν υπάρχει αρκετό εισόδημα και μία πραγματική εγχώρια αγορά για ταινίες. Πιστεύω ότι το ελληνικό σινεμά δημιουργεί πολύ καλές ταινίες σινεφίλ, από πλευράς σκηνοθεσίας και μερικές πιο εμπορικές για το ευρύ κοινό, αλλά κάπου στη μέση δεν υπάρχει ένα υψηλό προφίλ για το σενάριο ώστε να δημιουργηθούν ταινίες που θα μπορούσαν να προβληθούν σε μία αγορά όπως τα φεστιβάλ.
Η πορεία και η εξέλιξη του γαλλικού σινεμά…
Το γαλλικό σινεμά είναι σε ένα σημείο στροφής: το κοινό του μεταφράζεται σε 204 εκατομμύρια εισιτήρια και ένα μοίρασμα της τάξης του 40,5% για τις γαλλικές ταινίες. Αλλά όπως και σε πολλές άλλες χώρες, είναι ακόμα πιο δύσκολο για τις ανεξάρτητες ταινίες να χρηματοδοτηθούν, να βρουν μια οικονομική βιωσιμότητα και να έχουν μία δίκαιη διανομή. Οπότε η πρόκληση για το γαλλικό σινεμά είναι να ενισχύσει την πιθανότητα, για τις ταινίες με μικρό budget να υπάρχουν, όπως επίσης και να ενθαρρύνει το κοινό που βλέπει κινηματογράφο με βάση την εμπορική επιτυχία.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Οι τρόποι που η Γαλλία υποστηρίζει το γαλλικό σινεμά οικονομικά και με άλλους τρόπους…
Το γαλλικό κράτος δεν υποστηρίζει απευθείας οικονομικά το γαλλικό σινεμά. Η κύρια υποστήριξη, που προέρχεται από τον κρατικό προϋπολογισμό, είναι το σύστημα επιστροφής φόρου το οποίο είναι σχετικά καινούριο και το οποίο στηρίζει τόσο γαλλικές όσο και ξένες παραγωγές στη Γαλλία.
Για τις επαρχιακές πόλεις η υποστήριξη δεν προέρχεται από το κράτος, πρόκειται για ένα σύστημα «ανακύκλωσης»… Τα χρήματα προέρχονται από τον φόρο στα εισιτήρια και τους τηλεοπτικούς και ιντερνετικούς προμηθευτές. Τα οφέλη του φόρου πηγαίνουν στο Εθνικό Κέντρο Κινηματογράφου, του οποίου ο προϋπολογισμός είναι περίπου 800 εκατομμύρια ευρώ! Το Υπουργείο Οικονομικών μάλιστα πέρυσι πήρε μέρος των χρημάτων αυτών για να χρηματοδοτήσει τον κρατικό προϋπολογισμό (περίπου 70 εκατ. ευρώ.)
Η θέση μου στο σινεμά …
Είμαι ακόλουθος της Γαλλικής Πρεσβείας και του Γαλλικού Ινστιτούτου στην Ελλάδα στον τομέα των οπτικοακουστικών. Είμαι επίσης μέλος του διοικητικού συμβουλίου των σκηνοθετών του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου. Είμαι επίσης αρχηγός της ομάδας EAVE, η οποία εκπαιδεύει νέους παραγωγούς στον τομέα των οπτικοακουστικών και συγκεκριμένα στο workshop Ties that Bind (workshop για Ασιάτες και Ευρωπαίους παραγωγούς που γίνεται κατά τη διάρκεια των Φεστιβάλ της Udine και του Busan.
Το Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου
Το Φεστιβάλ χρόνο με το χρόνο είναι πολύ διαφορετικό αλλά και πολύ οικείο στο κοινό ταυτόχρονα. Οι κανόνες του παιχνιδιού είναι οι ίδιοι. Οι ταινίες και οι παραγωγές είναι που διαφέρουν από χρονιά σε χρονιά και που μας οδηγούν πολύ μακριά από την προηγούμενη διοργάνωση κάθε φορά. Αυτή η χρονιά χαρακτηρίζεται από μεγάλα ονόματα όπως οι Carole Bouquet, Alexandre Desplat και Patrice Leconte, όταν στην προηγούμενη διοργάνωση είχαμε τη μεγαλύτερη ταινία της χρονιάς, το Intouchable. Το Φεστιβάλ στοχεύει πάντα στην προώθηση του γαλλόφωνου κινηματογράφου με τον πιο διασκεδαστικό τρόπο.
Info: Η Elise Jalladeau γεννήθηκε στη Νάντη της Γαλλίας το 1969. Αφού απέκτησε το πτυχίο της από το Sciences Po Paris, καθώς και ένα Master στη Νομοθεσία περί Οπτικοακουστικών στο Πανεπιστήμιο Pantheon του Παρισιού. Εργάστηκε ως βοηθός παραγωγής πριν ξεκινήσει η ίδια ως παραγωγός για πάνω από 25 ταινίες μεγάλους μήκους, με τις εταιρείες παραγωγής Artcam και Charivari Film, με σκηνοθέτες όπως οι Jia Zhang Ke, Darezhan Omirbaev, Pablo Aguero, Martin Rejtman και Jérome Bonnell. Έχει δημιουργήσει τα Ateliers Produire au Sud και είναι επικεφαλής της EAVE για το workshop “Ties that Bind” από το 2009. Από τον Σεπτέμβριο του 2010, είναι ακόλουθος οπτικοακουστικών μέσων της γαλλικής πρεσβείας στην Αθήνα.
Photo: Βιργίλιος Τσιούλλι
