Καθισμένος δίπλα στη θάλασσα, νιώθω πολλές φορές αυτή η ομορφιά να μου αποσπά την προσοχή και εύκολα να κερδίζει τις εντυπώσεις. Όσες φορές κι’ αν προσπάθησα να μείνω πιστός σε ένα βιβλίο, ετούτος ο ουρανός και η θάλασσα έκαναν τα πάντα για να πάρουν το βλέμμα μου από τις λέξεις και να το ταξιδέψουν στο απέραντο γαλάζιο. Δεν ήταν λίγες οι φορές λοιπόν που έκλεισα το βιβλίο μου και αφέθηκα να ταξιδεύω νοερά πάνω στο κύμα. Μα όταν έπεσε στα χέρια μου ετούτο το βιβλίο, ένιωσα σαν να κρατούσα στις χούφτες μου ένα κομμάτι από το γαλάζιο που κοιτούσα.
Ο λόγος που αγαπώ τα διηγήματα είναι γιατί είναι σύντομα, δυνατά, άρτια και δεν προσπαθούν με εγωισμό να σε κρατήσουν κοντά τους. Παρά μόνο αν το θες. Ακριβώς όπως και αυτό εδώ το βιβλίο! Μέσα σε λίγες μόνο σελίδες, κάθε ιστορία καταφέρνει να σου περάσει εικόνες, μηνύματα, μαθήματα και αλήθειες που είχες ξεχάσει. «Ένα γαλάζιο απόγευμα» ξεκίνησα να διαβάζω και εγώ ετούτο το βιβλίο της Ειρήνης Νικολάκη – Καλαμάρη, από τις εκδόσεις Κέδρος, και σε τρία απογεύματα το είχα τελειώσει. Θα μπορούσα βέβαια να το διαβάσω σε ένα μεσημέρι, αλλά τίποτα πιο όμορφο από τα καλοκαιρινά απογεύματα που τα περνάς συντροφιά με όμορφες λέξεις. Λέξεις που κάποιες φορές σε συγκινούν, λέξεις που κάποιες φορές σε αφυπνίζουν.
Αν και δύσκολος κριτής, σε ετούτη τη συλλογή είδα κομμάτια του δικού μου φόβου για την απώλεια, τον ανεκπλήρωτο έρωτα, την ανασφάλεια, την αρρώστια, τις σχέσεις που τελειώνουν δίχως λέξη. Διάβαζα και έκανα εικόνα την κάθε ιστορία, βάζοντάς με πρωταγωνιστή, να αγωνιώ, να πονώ, να μένω μετέωρος ή λυτρωμένος. Κάθε διήγημα και ένα μικρό ποίημα. Μα ποιος είπε ότι η «ποίηση» είναι εύκολη; Θέλει αντοχή και μια γαλάζια θάλασσα δίπλα σου για να «δροσίσει» κάθε αλήθεια της ζωής σου που πονάει. Και αυτή είναι ομορφιά του διηγήματος, όπως και της ποίησης. Μέσα σε λίγες λέξεις να μιλήσει στην ψυχή σου…
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η συλλογή διηγημάτων «Ένα Γαλάζιο Απόγευμα» της Ειρήνης Νικολάκη – Καλαμάρη, κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Κέδρος, τις οποίες και ευχαριστούμε για τη συνεργασία.
