Ένας φίλος του Κάφκα – Ισαάκ Μπάσεβις Σίνγκερ

Από τις εκδόσεις Καστανιώτη  κυκλοφορεί το νέο βιβλίο του Ισαάκ Μπάσεβις Σίνγκερ με τίτλο «Ένας φίλος του Κάφκα».

Στο δρόμο της επιστροφής, περάσαμε έξω από μια παλιά συναγωγή και ο Κάφκα άρχισε να μιλάει για το γκόλεμ. Ο Κάφκα πίστευε στο γκόλεμ, μέχρι και ότι στο μέλλον μπορεί να υπάρξει άλλο ένα. Δεν μπορεί παρά να υπάρχουν μαγικά λόγια που ’χουνε τη δύναμη να μετατρέψουν ένα κομμάτι πηλό σε πλάσμα ζωντανό. Ο Θεός δεν είναι που –κατά την Καμπάλα– δημιούργησε τον κόσμο εκφέροντας ιερές λέξεις; Εν αρχή ην ο Λόγος.

Συμπλέκοντας την κωμωδία με το δράμα, ο Ισαάκ Μπάσεβις Σίνγκερ ενώνει στην πέμπτη συλλογή διηγημάτων του γοητευτικές ιστορίες της παιδικής του ηλικίας από τα γκέτο της προπολεμικής Πολωνίας με γλυκόπικρες αφηγήσεις για τους μετανάστες στις Ηνωμένες Πολιτείες. Με ολοζώντανους χαρακτήρες, κρυστάλλινη γλώσσα, ευφρόσυνο ή πικρό χιούμορ, τρυφερή ειρωνεία, ευρήματα και ανατροπές, ο μεγάλος νομπελίστας συγγραφέας παραδίδει είκοσι ένα πραγματικά παραμύθια για ενάρετους και δαίμονες, στοιχειά και φαντάσματα, αλλά και για ανθρώπους στοιχειωμένους από τα βάρη της μνήμης και της ζωής. Η δύναμη της μοίρας και του απρόβλεπτου, ο πόλεμος μεταξύ θρησκευτικής πίστης και λαγνείας, ευσέβειας και βλασφημίας, μα και η διαρκής αναζήτηση του ανθρώπου για το ανέφικτο περιγράφονται από τον Σίνγκερ –έναν από τους μεγαλύτερους διηγηματογράφους του 20ού αιώνα– με τη δύναμη μιας ξεχασμένης πια απλότητας.

Βιογραφικά στοιχεία: Ισαάκ Μπάσεβις Σίνγκερ

 O Iσαάκ Mπάσεβις Σίνγκερ γεννήθηκε το 1904 στην πόλη Ραζιμίν της Πολωνίας, η οποία τότε αποτελούσε μέρος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, από οικογένεια χασιδικών ραβίνων. Από νωρίς απορρίπτει τα οικογενειακά σχέδια να γίνει κι αυτός ραβίνος και το 1935 δημοσιεύει σε συνέχειες το πρώτο του μυθιστόρημα, Ο Σατανάς στο Γκόρεϋ, που είναι γραμμένο στα γίντις, γλώσσα που δεν θα εγκαταλείψει ποτέ ο λογοτέχνης Σίνγκερ. Την ίδια χρονιά φεύγει για τις ΗΠΑ, όπου βρίσκεται ήδη ο αδελφός του, και το 1943 γίνεται Αμερικανός υπήκοος. Το 1950 εκδίδει το πρώτο του έργο στις ΗΠΑ, το μυθιστόρημα Η οικογένεια Μόσκατ, πάντα στα γίντις. Από τότε θα εναλλάσσει μυθιστορήματα με συλλογές διηγημάτων. Το 1978 του απονέμεται το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Πεθαίνει το 1995 στο Μαϊάμι της Φλόριντα. Τρία χρόνια μετά το θάνατό του εκδίδεται το μυθιστόρημά του Σκιές στον ποταμό Χάντσον, ένα είδος «ανακεφαλαίωσης» όλου του έργου του.

Μετάφραση: Βασίλης Αμανατίδης

Μακέτα εξωφύλλου: Αντώνης Αγγελάκης

Ο Γιάννης Αντωνιάδης γράφει κριτική για το βιβλίο.