Στο Θεατρικό Βαγόνι του Τρένου στο Ρουφ παρουσιάζεται το θεατρικό έργο «Ένας Όμηρος» του Brendan Behan (Μπρένταν …

Μπήαν), ενός από τους σημαντικούς Ιρλανδούς συγγραφείς του προηγούμενου αιώνα, σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη, το οποίο έχει να παρουσιαστεί σε αθηναϊκή σκηνή πάνω από τρεις δεκαετίες.  Πρόκειται για ένα δυνατό θεατρικό κείμενο γραμμένο το 1958, εξαιρετικά επίκαιρο στις μέρες μας και μία μεγάλη παραγωγή για το Τρένο, που συμπεριλαμβάνει έναν ικανότατο θίασο δέκα (10) ηθοποιών.

Τη μουσική του έργου συνέθεσε ο Μίκης Θεοδωράκης το 1962 για την πρώτη παρουσίαση του έργου στην Ελλάδα από τον θίασο του Λεωνίδα Τριβιζά. Τα 16 τραγούδια του έργου αγαπήθηκαν από τον ελληνικό λαό και τραγουδήθηκαν για δεκαετίες. Το μουσικό θέμα για το «Γελαστό παιδί» χρησιμοποιήθηκε στην ταινία «Ζ» του Κώστα Γαβρά και έγινε παγκοσμίως γνωστό.

Σήμερα, για την παράσταση του Τρένου στο Ρουφ, ο Μίκης Θεοδωράκης συνθέτει 2 νέα τραγούδια, «Έχω μια αγάπη» και «Όταν ο Σωκράτης στην παλιά Ελλάδα», τα οποία συμπεριλαμβάνονται στο πρωτότυπο κείμενο αλλά δεν είχαν έως τώρα μελοποιηθεί και τα οποία ολοκληρώνουν τον κύκλο τραγουδιών “Ένας Όμηρος” του συνθέτη.

ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!

Το έργο διαδραματίζεται σε ένα μπορντέλο στο Δουβλίνο, όπου συχνάζουν πρώην επαναστάτες του Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού ανάμεσα σε πόρνες, τραβεστί και απόκληρους της κοινωνίας. Σε μια ζοφερή ατμόσφαιρα που αντανακλά την παραμόρφωση της κοινωνίας, ένας νεαρός Άγγλος στρατιώτης κρατείται όμηρος σαν αντίποινα για τη φυλάκιση ενός νεαρού μέλους του IRA, που πρόκειται να απαγχονιστεί σε μία φυλακή του Μπέλφαστ. Μέσα σ’ αυτήν την παράδοξη ομήγυρη ξετυλίγεται μία ερωτική ιστορία στον αντίποδα των πολιτικών σκοπιμοτήτων.

Ο συγγραφέας θέτει πολιτικά, κοινωνικά, θρησκευτικά και σεξουαλικά ζητήματα, ασκεί κριτική, παρουσιάζει την γκροτέσκ όψη της δυστυχίας αλλά και τη χαρά τού να ζεις, τον ενθουσιασμό της επανάστασης, απευθύνεται στο κοινό, το ψυχαγωγεί αλλά και το οδηγεί να σκεφτεί, αντιστέκεται με χιούμορ στην άδικη καταπίεση και σατιρίζει τους ήρωές του σαν να είναι ο ίδιος του ο εαυτός αλλά και ταυτόχρονα μέλη μιας κοινωνίας την οποία αντιμάχεται με πάθος.

Πρόκειται για έργο διαχρονικό που καθρεφτίζει τη σημερινή μας κοινωνία, όπου ακόμα κι αν θύτης και θύμα προέρχονται από δύο αντίπαλα στρατόπεδα, μπορεί να έχουν το ίδιο πρόσωπο.

Στην παράσταση συναντιούνται ο Ιρλανδός επαναστάτης Brendan Behan με την αποστασιοποίηση του Μπρεχτ ενώ τα γνωστά τραγούδια του έργου ερμηνεύουν οι ηθοποιοί πολυφωνικά, a capella ή με τη συνοδεία οργάνων, τα οποία παίζουν οι ίδιοι επί σκηνής.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ 

                                                                                                    
Μετάφραση: Βασίλης Ρώτας – Βούλα Δαμιανάκου
Σκηνοθεσία: Τατιάνα Λύγαρη
Σκηνικά – κοστούμια: Ντόρα Λελούδα – Δανάη Κουρέτα
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Ενορχηστρώσεις – διασκευή: Γιάννης Σαμπροβαλάκης
Χορογραφίες: Ζωή Χατζηαντωνίου
Φωτισμοί: Δημήτρης Θεοδωρόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτις: Αλκυώνη Βαλσάρη

Παίζουν οι ηθοποιοί (με αλφαβητική σειρά):

Μιχάλης Αφολαγιάν, Εβελίνα Αραπίδη, Θανάσης Βλαβιανός, Δάφνη Καφετζή, Παναγιώτης Κλίνης, Κωνσταντίνος Κωτσαδάμ, Βασίλης Πουλάκος, Κωστής Τζανοκωστάκης, Έλενα Χατζηαυξέντη και ο μουσικός Απόστολος Θεοδοσίου.

Κάθε Πέμπτη στις 8.00 μ.μ.
Πριν από την παράσταση, στο Wagon-Restaurant της Αμαξοστοιχίας, οι θεατές έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν την Ιρλανδία και τον Όμηρο του Brendan Behan από τη θεατρολόγο – ηθοποιό Σοφία Γαλανάκη.
Η είσοδος είναι ελεύθερη