Οι εμφανίσεις τους, όπως μας έχουν συνηθίσει άλλωστε, είναι κάτι παραπάνω από εκρηκτικές, δημιουργώντας μια μουσική πανδαισία από τα μέρη της Κάτω Ιταλίας, που δεν πρέπει να χάσετε!
Οι Encardia πριν αφήσουν την σκηνή του Half Note μιλούν στο Culturenow για την πορεία τους, το ντοκιμαντέρ – οδοιπορικό, Encardia, η πέτρα που χορεύει, αλλά και για την αγάπη του κόσμου που εισπράττουν.
CultureNow: Από την Τετάρτη 14 έως και το Σάββατο 17 Νοεμβρίου θα εμφανιστείτε για πρώτη φορά στο Half Note Jazz Club με special guest την Enza Magnolo, μία εξαιρετική Ιταλίδα μουσικό. Πείτε μας λίγα λόγια για αυτήν τη συνεργασία. Πώς προέκυψε και τι να περιμένει το κοινό που θα σας δει;
Encardia: Είναι μια γνωριμία που ξεκίνησε στα ελληνόφωνα χωριά της πεδιάδας του Σαλέντο όταν συναντήσαμε τη Vicenza, 17 τότε χρόνων (σήμερα 23), σε ένα πάρτι απόλυτης νεολαίας που γλεντούσαν όλοι με παραδοσιακά τραγούδια και ταραντέλλες. Αμέσως νοιώσαμε ότι αυτή η κοπέλα έκρυβε μέσα της όλη την παράδοση, τον πόνο και τον πολιτισμό της γης που την γέννησε κι όλα αυτά τα τραγουδούσε, τα χόρευε και τα ζούσε με μοναδικό τρόπο. Μας εντυπωσίασε.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
C. N.: Σαν συγκρότημα από το 2004 έχετε εμφανιστεί τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό σε δεκάδες φεστιβάλ και συναυλίες. Αποτελείτε πλέον ένα από τα πιο γνωστά συγκροτήματα world μουσικής σε διεθνές επίπεδο. Που πιστεύετε ότι οφείλεται η επιτυχία; Τα ακούσματα της Κάτω Ιταλίας έχουν κατακτήσει το κοινό όπου κι αν έχετε βρεθεί;
Ε: Η επιτυχία, αν το ορίσουμε έτσι, μάλλον εμείς θα το μεταφράζαμε «η αγάπη του κόσμου», πηγάζει από το ότι εμείς νοιώθουμε πολύ ταυτισμένοι με αυτό που κάνουμε, είναι κάτι σαν τρόπος ζωής, και ότι κάθε συναυλία είναι μια γιορτή συνάντησης με τους ανθρώπους που μας αγαπούν και τους αγαπούμε. Έπειτα το ότι ο τρόπος που παίζουμε αυτή τη μουσική είναι αποτέλεσμα ενός «προσωπικού ήχου» που χτίζεται συνέχεια και έχει άποψη, αμεσότητα και απευθύνεται κατ’ ευθείαν στην καρδιά και όχι στο νου…
C. N.: Σε κάθε σας live βγάζετε πάντα μία θετική ενέργεια και δημιουργείτε μία πανηγυρική ατμόσφαιρα. Πώς λαμβάνει το κοινό σας αυτήν την ενέργεια και ποια είναι η σχέση σας μαζί του όταν είστε επί σκηνής;
Ε: Ναι, το κοινό στέκει απέναντί μας πια απροϋπόθετο, ακριβώς σχέση αγάπης και εμπιστοσύνης…
C. N.: Ο Άγγελος Κοβότσος δημιούργησε τον Μάρτιο του 2012 ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο “encardia – Η πέτρα που χορεύει”, στο οποίο είδαμε ένα μικρό οδοιπορικό στις περιοχές των ελληνόφωνων χωριών της Ιταλίας. Πείτε μας λίγα λόγια για το πέρασμα που κάνατε στα χωριά αυτά, αλλά και για την αίσθηση της καταγραφής όλων όσων ζήσατε.
Ε: Αυτά που φαίνονται στην ταινία τα ζούμε εννέα χρόνια. Ήταν καταπληκτική η ευκαιρία να καταγραφούν αυτές οι συναντήσεις και ο άξονας πάνω στον οποίο στηρίχτηκε η πορεία του γκρουπ μέχρι τώρα. Όποιος την δει θα μας καταλάβει και θα μας νοιώσει καλύτερα.
C. N.: Το ντοκιμαντέρ απέσπασε το βραβείο κοινού στο 14ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Έπεται κάποια συνέχεια, συμμετοχές σε φεστιβάλ και προβολές;
Ε: Ήδη η ταινία έχει ξεκινήσει την πορεία της. Στην Ιταλία απέσπασε τιμητική διάκριση στο επίσημο φεστιβάλ της Spechia, άνοιξε τιμητικά το φεστιβάλ κινηματογράφου στο Μόντρεαλ του Καναδά και έπεται συνέχεια.
C. N.: Δισκογραφικά αυτόν τον καιρό που βρίσκεστε; Ετοιμάζετε κάτι ή κάποιες συνεργασίες για ζωντανές εμφανίσεις μέσα στον χειμώνα;
Ε: Η δισκογραφία πια θέλει πολύ συζήτηση όσον αφορά το πού, το πώς και το γιατί. Για το χειμώνα θα είμαστε παρόντες με πολλούς και διάφορους τρόπους. Θα τα μάθετε σύντομα.
