Επετειακή κινηματογραφική εκδήλωση για τα Θύματα του Ολοκαυτώματος στο Ινστιτούτο Γκαίτε Αθηνών

Στις 23 Ιανουαρίου θα προβληθούν στο Ινστιτούτο Γκαίτε Αθηνών η ταινία Το τραγούδι του Φοίνικα (2014) του Christian Petzold και το ντοκιμαντέρ Εικόνες του κόσμου και η εγγραφή του Πολέμου (1988) του Harun Farocki.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

18:00
Το τραγούδι του Φοίνικα [Phoenix ], Christian Petzold, Γερμανία, 2014, 98′
(Στα γερμανικά με ελληνικούς υπότιτλους)

Λίγο μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, μια Εβραία, η Νέλι, επιστρέφει στη Γερμανία, με παραμορφωμένο όμως πρόσωπο από τα τραύματα που υπέστη σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Ο πρώην σύζυγός της Τζόνι δεν έχει ιδέα ότι επέζησε.

Η Νέλι τον αναζητά, παρόλο που κάποτε την πρόδωσε στους Ναζί – τουλάχιστον η φίλη της Λένε είναι πεπεισμένη γι’ αυτό. Ο Τζόνι δεν θα την αναγνωρίσει – αντιλαμβάνεται μόνο μια σαφή ομοιότητα, την οποία και θέλει να εκμεταλλευτεί:

Η Νέλι θα υποδυθεί τη σύζυγό του, ώστε να μπορέσει να αποκτήσει την περιουσία της νεκρής γυναίκας.

Το Phoenix αφηγείται την ιστορία μιας επιστροφής που δεν είναι πλέον δυνατή και μιας ταυτότητας που μάλλον έχει χαθεί για πάντα.

Ευγενική παραχώρηση της εταιρείας διανομής Rosebud.21.

Ο Christian Petzold (γεν. 1960) είναι ένας από τους πιο επιτυχημένους σκηνοθέτες της Γερμανίας. Οι ταινίες του μας χαρίζουν αφηγηματικά μυστήρια, αινιγματικούς πρωταγωνιστές που εμπλέκονται σε ακόμη πιο μυστηριώδεις καταστάσεις, μια μοναδική αίσθηση της ατμόσφαιρας και του ύφους, καθώς και εκπληκτικές συνδέσεις μεταξύ του ταραγμένου παρελθόντος και του εύθραυστου παρόντος της Γερμανίας.

Ιδρυτικό μέλος του «χαλαρού κινήματος», γνωστού ως «Σχολή του Βερολίνου», και μακροχρόνιος συνεργάτης του αείμνηστου Harun Farocki, ο Petzold κέρδισε τη διεθνή αναγνώριση με έργα, όπως τα Jerichow (2008), Barbara (2012), Phoenix (2014) και τα πιο πρόσφατα αριστουργήματά του, Transit (2018) και Undine (2020).

«Στον κινηματογράφο με ενδιαφέρει μόνο αυτό που μένει, όχι το ίδιο το γεγονός, αλλά οι επιπτώσεις. Αισθάνεσαι ότι κάτι κινείται στα θεμέλια κάτω από την ιστορία, αυτό είναι ο κινηματογράφος. Δεν κινηματογραφώ το Άουσβιτς, δουλεύουμε πάνω στο τι συμβαίνει στην κοινωνία, την αγάπη, την πίστη, την αλληλεγγύη.» – Christian Petzold – από μια συζήτηση με τη Nina Hoss

19:45
Εικόνες του κόσμου και η εγγραφή του πολέμου [Bilder der Welt und Inschrift des Krieges], Harun Farocki, Γερμανία, 1988, 75′
(Στα γερμανικά με ελληνικούς υπότιτλους)

Ένα κινηματογραφικό δοκίμιο γύρω από την αντίληψη και τη βιομηχανική παραγωγή. Η ταινία εστιάζει στη φωτογραφία και τη χρήση των εικόνων, καθώς και στο ζήτημα του αντίκτυπου του πολέμου στην πραγματικότητα, όπως αυτή απεικονίζεται.

Τον Απρίλιο του 1944, Αμερικανοί πιλότοι έβγαλαν αεροφωτογραφίες του Μπούναβερκε, χωρίς να γνωρίζουν ότι είχαν φωτογραφήσει και το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς. Οι φωτογραφίες αναλύθηκαν για πρώτη φορά σωστά μόλις το 1977.

Για τον διακεκριμένο δημιουργό του κινηματογραφικού δοκιμίου Harun Farocki (1944 – 2014) το «βλέπω» αποτελεί πολιτική πράξη και η κριτική αυτής της πολιτικής πράξης λάιτμοτίβ των ταινιών, των γραπτών και των εγκαταστάσεών του.

Το κριτικό του βλέμμα επικεντρώνεται στους θεσμικούς μηχανισμούς ελέγχου, επιτήρησης και εξουσίας, στις διαδικασίες παραγωγής και την ανθρώπινη εργασία, στην αυτοματοποίηση, την εικονική πραγματικότητα, τις τεχνολογίες, στην απεικόνιση της πραγματικότητας από τα μέσα, στην πρόσληψη της εικόνας, στην αποδόμηση της οπτικής κουλτούρας, την κριτική αποτίμηση των μηχανισμών παραγωγής της, τη σημασία της εικόνας…

Πάνω από 40 χρόνια εργάστηκε ο Harun Farocki ως κινηματογραφιστής και συγγραφέας. Το κινηματογραφικό του έργο, το οποίο ξεπερνάει τις 100 παραγωγές για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, προβάλλεται από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 σε διεθνείς εκθέσεις τέχνης και σε μουσεία.