To Κέντρο Τέχνης & Πολιτισμού Beton7, παρουσιάζει επιτελέσεις που καταλήγουν σε έργα τέχνης – εγκαταστάσεις του Δημοσθένη Αγραφιώτη.

Οι επιτελέσεις (performances) έχουν χαρακτήρα συμμετοχικό, δηλαδή, απαιτούν την ενεργό συμβολή των ‘θεατών’. Το τελικό αποτέλεσμα συγκροτεί την έκθεση των παραχθέντων υλικών συνθεμάτων.

Στην όλη διαδικασία συνδράμουν οι: Αντρέας Πασιάς, Θοδωρής Παπαθεοδώρου και Απόστολος Πλαχούρης.

Από 9 – 30 Μαΐου 2013

 

Η επιτέλεση (performance) ως ανταλλαγή ενέργειας ανάμεσα στο σώμα του καλλιτέχνη και τα σώματα των συμμετεχόντων μπορεί να καταλήξει στη διαμόρφωση τέχνεργων, αντικειμένων, εικόνων, ήχων. Σύμφωνα μ αυτή την εκδοχή της επιτέλεσης, το παραγόμενο σύνολο θα μπορούσε να διεκδικήσει την υπόσταση του ‘έργου τέχνης’, ‘αισθητικού αντικειμένου’, ή ‘εγκατάστασης’ (installation); Με μιαν άλλη έκφραση, η επιτέλεση θα μπορούσε να έχει διπλό ρόλο: (i) να αποτελέσει αυτόνομη καλλιτεχνική διαδικασία, (ii) να λειτουργήσει ως μηχανισμός παραγωγής καλλιτεχνημάτων;

Η διπλή διεργασία της επιτέλεσης αναδεικνύει πτυχές που συνδέονται με τα διώνυμα, υλικό/άυλο, ατομικό/συλλογικό, σωματικό/διανοητικό, χωρίς να υπάρχει ωστόσο η διάθεση να τα εξαντλήσει ( ούτε καν να τα οριοθετήσει αναλυτικά ) ως αντιθέσεις.

Η επιτέλεση ως τρόπος σύζευξης των χειρονομιών από τους συμμετέχοντες με αφορμή και χάρη στα υλικά αποτελεί εντέλει, ένα πεδίο όπου διαπραγματεύονται οι ανθρώπινοι δεσμοί. Τι είναι όμως τα υλικά κατάλοιπα αυτής της επιτελ-εργίας; Ερείπια μιας σύντομης και εφήμερης ανταλλαγής μεταξύ του καλλιτέχνη και των άλλων συντελεστών-επιτελεστών;» Ίχνη μιας δοκιμασίας σχετικά με τι μπορεί να είναι ένα συλλογικό διάβημα;

Απόδειξη, ότι παρ’ όλες τις δυσκολίες και τους περιορισμούς που σχετίζονται με τις μεθόδους της επιτέλεσης καθεαυτής, μπορεί να καταλήξει σ’ ένα σύνολο με φιλοδοξίες καλλιτεχνικού επιτεύγματος; Υπόλοιπα των «καθαρμών» στην προσπάθεια άρσης των εμποδίων για τη μεταμόρφωση των καταστάσεων, των πραγμάτων και των ανθρώπων; Ένδειξη, για τη βασική αντίθεση ανάμεσα στην επιτέλεση ως εφήμερο ενέργημα και στην τεκμηρίωση της επιτέλεσης  ως αίτημα για την ολοκλήρωση της Τέλος, τεκμήρια από τον γιορτασμό –απόδοση τιμής στην ανθρώπινη φαντασία και ικανότητα να αναφέρεται  στην τύχη πολιτιστικών προτύπων;

                                                             

Δημοσθένης Αγραφιώτης

Ποιητής, επιτελεστής/καλλιτέχνης διαμέσων

ΕΠΤΑ ΕΠΙΤΕΛΕΣΕΙΣ

1.Κήπος Ζέν-αλφάβητα.(σιτηρά, ζυμαρικά, γράμματα, φωτογραφίες).

2.Αμοιβαιότητα;(αντικείμενα, προβολή, βίντεο).

3.Περιγράμματα-contours. (χαρτιά, μολύβια, μαρκαδόροι).

4.Εμπεδοκλής-4 στοιχεία.(χώμα, νερό, φωτιά, αέρας).

5.Εγκώμιο στο Fluxus. (διαμέσα, εφημερίδες, μελάνια).

6.Αναφορά στον Lyotard. (βίντεο, φωτογραφίες, ήχοι, σχέδια σινικής μελάνης)

7.Κρισιολογί_α.(βίντεο, κίνηση, ήχος).

Ο Δημοσθένης Αγραφιώτης είναι ποιητής, εικαστικός καλλιτέχνης διαμέσων (ζωγραφική, φωτογραφική, διαμέσα/intermedia, performance/επιτέλεση, εγκαταστάσεις). Συγγραφέας βιβλίων με δοκίμια και επιστημονικά άρθρα για την τέχνη, την επιστήμη/τεχνολογία, υγεία ως κοινωνικο-πολιτιστικά φαινόμενα και τη νεοτερικότητα. Ατομικές και συλλογικές εκθέσεις ζωγραφικής, φωτογραφικής και οπτικής/εικονοσχηματικής ποίησης στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Συμμετοχές σε εκδόσεις, κοινωνικο-πολιτιστικές εκδηλώσεις, ταχυδρομική τέχνη, πολυμέσα και διαμέσα, εγκαταστάσεις (ιnstallations) επιτελέσεις (performances), “εναλλακτικές” καλλιτεχνικές δραστηριότητες. Ειδικό ενδιαφέρον για τις συζεύξεις τέχνης και νέων τεχνολογιών – τεχνοεπιστήμης. Έκδοση φυλλαδίου τέχνης ‘Κλίναμεν’ (1980-90) περιοδικού «Κλίναμεν» (Εκδ. Ερατώ, 1990-94) και παραγωγή βιβλίων – καλλιτεχνημάτων (artists books) ‘Κλίναμεν’. ‘Κλίναμεν’ ηλεκτρονικό (2001-).