Ο καλλιτέχνης Μανώλης Πεταλάς, σημειώνει για την σείρα από ‘Επιτοίχια καί άλλα ευμελή οικόσιτα’:
«Τό ‘Παρόν’ δέν έχει έκταση, είναι ένα κινούμενο στίγμα. Ό τι συμβαίνει περνάει αμέσως στήν ιστορία, γίνεται παρελθόν. Είναι ένα σημείο διέλευσης, ένα σημείο τράνζιτ, χωρίς καθόλου χώρο παραμονής, μία συνοριακή γραμμή πού τήν διέρχεσαι καί τέλος…
Τό ‘Μέλλον’, από τήν άλλη μεριά, δέν διθέται καμμία πειστική υπόσταση, είναι άδηλο, ακαθόριστο, ασχημάτιστο, αβέβαιο καί ανασφαλές. Καθορίζεται από άπειρους αστάθμιτους παράγοντες, από άπειρες μή προβλέψιμες παρεμβάσεις. Τό ‘Μέλλον’ είναι τελείως ακατοίκητο καί υποθετικό.
Τό ‘Παρελθόν’ τέλος, παραμένει η μόνη υπαρκτή αλήθεια, η μόνη ζωντανή πραγματικότητα. Είναι πυκνοκατοικημένο καί σφύζον. Άνθρωποι προσφιλείς καί μή, εικόνες από τήν καθημερινή ζωή, ήχοι καί χρώματα, ιστορίες αγάπης καί απογοητεύσεις, κατορθώματα κάθε μορφής, σύσσωμη η δημιουργία καί η ζωή. Φωτίζεται από τόν υπαρκτό ήλιο καί τούς ουράνιους ρεμβασμούς τών άστρων. Κατοικείται από λαούς κάθε γεννιάς πού χορεύουν καί ονειρεύονται καί τιμούν τήν ομορφιά. Οι σκέψεις μας, τά έργα μας, τά όνειρά μας, τό σύνολο τών καθημερινών μας δραστηριοτήτων, όλα από τό εύφορο παρελθόν αρδεύονται καί αποκτούν υπόσταση.
Τά έργα ετούτης τής έκθεσης είναι φυσικά, συναρμολογημένα μέ υλικά από τίς πλούσιες δεξαμενές τού παρελθόντος, άλλοτε πιό μακρυνού καί άλλοτε πιό πρόσφατου, υπό μία άλλη μορφή, υπό ένα νεοφανές εικαστικό σχήμα. Οι ιδέες μας, η φαντασία μας, οι δημιουργίες μας, όλα από τό παρελθόν εκπορεύονται και σ’αυτό επιστρέφουν καί τό εμπλουτίζουν. Τό ‘Παρόν’ δέν έχει μπόϊ, τό ‘Μέλλον’ δέν έχει υπόσταση καί σχήμα.»