Από τις εκδόσεις Πόλις κυκλοφορεί το βιβλίο, Έρευνα για την εξαφάνιση της Εμιλί Μπρυνέ του Antoine Bello σε μετάφραση της Τιτίκας Δημητρούλια.
Η 34χρονη Εμιλί Μπρυνέ, μοναδική κληρονόμος μιας τεράστιας περιουσίας, εξαφανίζεται. Οι υποψίες στρέφονται αποκλειστικά στον 48χρονο σύζυγό της Κλωντ Μπρυνέ, λαμπρό και αλαζονικό νευρολόγο, ιδιαίτερα αντιπαθητικό χαρακτήρα. Αν και υπάρχουν κίνητρα (το χρήμα, η γυναίκα του είχε εραστή), οι αστυνομικοί δεν μπορούν να αποδείξουν την ενοχή αυτού του ιδιαίτερα ευφυούς και καλλιεργημένου επιστήμονα. Καλείται λοιπόν σε βοήθεια ο συνταξιούχος επιθεωρητής Ασίλ Ντυνό, ο οποίος έχει διακριθεί στο παρελθόν, εξιχνιάζοντας ακόμη και τις πιο δύσκολες υποθέσεις. Αλλά εδώ και λίγο καιρό ο Ντυνό πάσχει από μια μορφή αμνησίας: κάθε πρωί ξυπνά έχοντας ξεχάσει όλα τα γεγονότα της προηγούμενης μέρας. Για να προχωρήσει στην έρευνά του, ο Ντυνό αρχίζει να κρατά ημερολόγιο, καταγράφοντας καθημερινά τις κινήσεις και τις σκέψεις του. Ό,τι γράφει το βράδυ, το διαβάζει το πρωί της επόμενης μέρας, για να καθορίσει τη δράση του. Αλλά πολύ γρήγορα ο επιθεωρητής κατακλύζεται από αμφιβολίες: Μπορεί να εμπιστευτεί τις σημειώσεις του; Γιατί έχει διαγράψει ορισμένα αποσπάσματα; Τι θα έκανε στη θέση του ο Ηρακλής Πουαρό; Ο Ντυνό, φανατικός αναγνώστης της Άγκαθα Κρίστι, καλεί σε βοήθεια τον Πουαρό, αλλά κυρίως την Αριάδνη Όλιβερ και, ακόμα, τον Χίτσκοκ, τον Ντίκενς, τον Ζιντ…
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ο Μπρυνέ, γνώστης κι εκείνος της αστυνομικής λογοτεχνίας, χρησιμοποιεί τα ίδια όπλα και, με μια σειρά επιστολών, αμφισβητεί τους χειρισμούς του Ντυνό και τολμά να επικρίνει τις μεθόδους του Πουαρό, προκαλώντας έτσι τον επιθεωρητή να αποδείξει την ενοχή του, την οποία ουσιαστικά ούτε ο ίδιος αμφισβητεί. Παρακολουθούμε λοιπόν τη συναρπαστική αλληλογραφία μεταξύ των δύο ανδρών, μια υψηλού επιπέδου διανοητική αναμέτρηση γύρω από το τέλειο έγκλημα, την τέχνη του αστυνομικού μυθιστορήματος, καθώς και για το ύφος και την πλοκή στο έργο της Άγκαθα Κρίστι, στην οποία ο Μπελό, ακολουθώντας τον Μπόρχες, τον Κούντερα και τον Έκο, αποτίει φόρο τιμής, με μια ελάχιστη δόση καλοπροαίρετης παρωδίας.
Ο Αντουάν Μπελό γεννήθηκε το 1970 στη Βοστόνη από Γάλλους γονείς την περίοδο που ο πατέρας του ολοκλήρωνε τις σπουδές του στο Χάρβαρντ, αποκτώντας έτσι διπλή υπηκοότητα. Το 1991 αποφοίτησε από την Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Σπουδών (ΗΕC) του Παρισιού και πολύ γρήγορα βρέθηκε να διευθύνει μια διεθνή εταιρεία διοργάνωσης συνεδρίων και επαγγελματικών συναντήσεων, μοιράζοντας τον χρόνο του μεταξύ των δύο του πατρίδων. Συμμετέχοντας, το 1993, σε διαγωνισμό πρωτοεμφανιζόμενων συγγραφέων, υπέβαλε δύο νουβέλες, υπογράφοντας τη μία με το δικό του όνομα και την άλλη με εκείνο του αδελφού του: τα δύο κείμενα μοιράστηκαν το πρώτο βραβείο. Το 2002 εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη, και το 2006 δημιούργησε τον δικτυακό τόπο rankopedia.com. Το 2005, μια ιδιαίτερα αποδοτική χρονιά για την επιχειρηματική του σταδιοδρομία, επιλέγει να περιορίσει τις επαγγελματικές του φιλοδοξίες προκειμένου να επανέλθει στη συγγραφή, ιδέα την οποία δεν είχε εγκαταλείψει από το 1998, όταν δημοσίευσε το “Εγκώμιο του ανεύρετου κομματιού”, προσωπικό φόρο τιμής στον Ζορζ Περέκ. Επιδίδεται συνειδητά, και με τον ίδιο ενθουσιασμό, σε δύο εκ πρώτης όψεως ασυμβίβαστες δραστηριότητες: θεωρεί το στήσιμο μιας επιχείρησης εγχείρημα εξίσου “μεθυστικό και ευγενές” με αυτό του καλλιτεχνικού έργου και δηλώνει απαλλαγμένος από την “αγωνία της λευκής σελίδας” χάρη στην εξοικείωσή του με τις πιεστικές συνθήκες γραφής που επιβάλλει η κύρια επαγγελματική του ασχολία. Συνηθισμένος να μελετά στοιχεία και να ανατρέχει σε ετερόκλητες πηγές, λάτρης των αριθμών και των στατιστικών, του Τύπου και του Διαδικτύου, χρησιμοποιεί εργαλεία οικεία από το εργασιακό του περιβάλλον για την κατασκευή του μυθιστορήματος, ενδίδοντας ωστόσο στην πρόκληση να γράψει για γεγονότα και τόπους που του είναι άγνωστα.