Έργα τέχνης από το Λούβρο στη Θεσσαλονίκη

Συνεχίζεται και ολοκληρώνεται στις 27 Ιανουαρίου 2013 η έκθεση «Το Μουσείο μέσα στο Μουσείο. Mimmo Jodice l Jean Christophe Ballot» που …

φιλοξενείται στο Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στη Μονή Λαζαριστών. Oι επισκέπτες θα μπορούν ξεναγηθούν στις φωτογραφίες των δυο αναγνωρισμένων σύγχρονων φωτογράφων, παραγγελιοδόχων του προγράμματος σύγχρονης τέχνης του Μουσείου του Λούβρου, του Ιταλού Mimmo Jodice και του Γάλλου Jean Christophe Ballot, στις ξεναγήσεις που θα πραγματοποιηθούν την Κυριακή 13 και 27 Ιανουαρίου 2013 στις 12:00. Παράλληλα λειτουργούν εκπαιδευτικά προγράμματα και ξεναγήσεις για όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης, καθώς είναι διαθέσιμη και αυτόνομη εκπαιδευτική δράση – τετράδιο δημιουργικής δράσης για παιδιά και συνοδούς, που σχεδιάστηκε από τις υπεύθυνες των εκπαιδευτικών προγραμμάτων του ΚΜΣΤ. Η έκθεση λειτουργεί Τρίτη-Κυριακή 10:00-18:00.

Επιμέλεια έκθεσης: Κατερίνα Κοσκινά, Πρόεδρος Δ.Σ. του ΚΜΣΤ, Ιστορικός Τέχνης-Μουσειολόγος, με την υποστήριξη της Διεύθυνσης Εκθέσεων και του Τμήματος Σύγχρονης Τέχνης του Μουσείου του Λούβρου
Βοηθός Επιμελήτρια: Δόμνα Γούναρη

Η έκθεση

Στόχος της φωτογραφικής έκθεσης «Το Μουσείο μέσα στο Μουσείο» είναι να γνωρίσει το κοινό της Θεσσαλονίκης και οι επισκέπτες της, μέσα από τις φωτογραφίες εξαιρετικής εικαστικής ποιότητας και τεχνικής και την ιδιαίτερη οπτική , δύο μεγάλων δημιουργών των  Mimmo Jodice και Jean Christophe Ballot, το Μουσείο του Λούβρου. Ταυτόχρονα, μέσα από τον συνδυασμό των φωτογραφικών αυτόνομων και ανεξάρτητων ενοτήτων, εξερευνούνται τα όρια και δίνονται απαντήσεις για τις δυνατότητες και τον ρόλο της (ασπρόμαυρης) φωτογραφίας σήμερα. Η έκθεση καλεί τον θεατή σε μυστικές περιπλανήσεις, όταν το Λούβρο είναι άδειο, δίνοντάς του την ευκαιρία να προσέξει οπτικές γωνίες που συνδέουν το περιέχον με το περιεχόμενο, αλλά και τον προκαλεί για ερμηνεία και στοχασμό της σχέσης των κατοίκων του μουσείου, μόνιμους και προσωρινούς, με τους πολυάριθμους και διαφορετικούς επισκέπτες του.

Στην έκθεση ο επισκέπτης βλέπει τη φωτογραφική σειρά Les Yeux du Louvre του Ιταλού φωτογράφου Mimmo Jodice, που παρουσιάστηκε το 2011 σε επιμέλεια της Marie-Laure Bernadac. Ο Mimmo Jodice αποτυπώνει με τον φωτογραφικό του φακό πρόσωπα  από ζωγραφικά αριστουργήματα της συλλογής του Λούβρου και τα αντιπαραθέτει με φωτογραφικά πορτραίτα εργαζομένων στο Μουσείο.

Παράλληλα, παρουσιάζεται στο κοινό το «πορτραίτο» του ίδιου του Μουσείου του Λούβρου, μέσα από φωτογραφίες των ενοτήτων του γάλλου φωτογράφου Jean Christophe Ballot, Le Louvre en Métamorphose, 1992-2002, Le Louvre Transfiguré, 1992-2002 και τη φωτογραφική σειρά για το περιοδικό Architecture Digest. Οι φωτογραφικές απεικονίσεις εκθεμάτων του Λούβρου μέσα στο μουσειακό περιβάλλον και τον πολυτελή διάκοσμο του ανακτόρου εστιάζουν στην ιδιαίτερη ατμόσφαιρα του τόπου και του χώρου και σε λεπτομέρειες όπως η υφή και το υλικό από τα οποία αποτελούνται. Οι συγκεκριμένες φωτογραφίες τραβήχτηκαν τη δεκαετία του ’90 και  η ενότητα , Le Louvre Transfiguré παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Λούβρο το 2003, σε επιμέλεια της Geneviève Bresc- Bautier. Σε αυτές τις φωτογραφίες γίνεται η καταγραφή του ιδιαίτερου ύφους του Μουσείου και δίνεται μια εικόνα της κυριολεκτικής μεταμόρφωσης του μουσείου, που συντελέστηκε στη διάρκεια των μεγάλων καινοτόμων πολιτιστικών έργων, με τις δημιουργία η τις ανακαινίσεις μνημείων, της προεδρίας του François Mitterrand.

Ο συνδυασμός των δύο φωτογράφων παρουσιάζει αφενός τον χώρο του Λούβρου ως σκηνικό και αφετέρου τους «κατοίκους» του, καταργώντας χρονολογικές αποστάσεις και άλλες ουσιαστικές διαφορές. Γίνεται δε προϋπόθεση για ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις στις σχέσεις φωτογραφίας, ζωγραφικής και αρχιτεκτονικής.
Την έκθεση συνοδεύει δίγλωσσος κατάλογος (ελληνικά, γαλλικά).

Mimmo Jodice

Γεννημένος στη Νάπολη το 1934, ο Mimmo Jodice είναι ένας από τους σημαντικότερους ιταλούς σύγχρονους φωτογράφους. Το έργο του εμφανίζεται ως ένα ταξίδι μέσα στο χρόνο, μια πορεία μνήμης στον μεσογειακό πολιτισμό, τα ερείπια και τα πρόσωπά του. Αυτοδίδακτος ως προς την καλλιτεχνική εκπαίδευση, μετά από μια σύντομη απόπειρα στη ζωγραφική και τη γλυπτική, ξεκινά ως φωτογράφος στα μέσα της δεκαετίας του εξήντα. Δεξιοτέχνης του ασπρόμαυρου, φωτογραφίζοντας με 50mm, εργάζεται καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του πάνω στις δυνατότητες της όρασης, τη γραμμή του βλέμματος και την αντίληψη του αμφιβληστροειδούς.

Το έργο του βρίσκεται στη συμβολή δύο τάσεων: η μια κοντά στην πραγματικότητα, άμεση,  η δεύτερη πιο εγκεφαλική, εννοιολογική. Στο ξεκίνημά του, ο Mimmo Jodice κόβει και κολλάει τη φωτογραφία, διαχωρίζει τα αντικείμενα και επεξεργάζεται τους χρωματικούς τονισμούς, απομονωμένος για πολλές ώρες στο σκοτεινό του θάλαμο με στόχο αυτό που αποκαλεί: Έρευνες και πειραματισμοί. Στη Νάπολη, τη μήτρα τροφοδοσίας του, την πόλη όλων των αντιθέσεων, αυτών του φωτός αλλά και εκείνων της ιστορίας, θα συναντήσει μέσω του γκαλερίστα του Lucio Amelio, όλη τη διεθνή αβανγκάρντ: τον Andy Warhol, τον Γιάννη Κουνέλλη, τον Joseph Beuys, και θα συνδεθεί φιλικά με τα μέλη της arte povera. Η κοινωνική επανάσταση της δεκαετίας του ’70 κινητοποιεί τον Mimmo Jodice, ο οποίος στρέφει αποφασιστικά την κάμερά του προς τον δρόμο αλλά και προς όλη την ανθρωπότητα του περιθωρίου, τις φυλακές, τα νοσοκομεία και τα γηροκομεία. Το απόμακρο βλέμμα του συγκρίνεται πλέον με αυτό ενός ανθρωπολόγου. Συνεργάζεται με ιστορικούς και κοινωνιολόγους. Το έργο του έχει μεγάλη απήχηση και γίνεται αντικείμενο πολλών βιβλίων εκ των οποίων το Il ventre del colera (1973) και το Chi e devoto, Feste popolari in Campania (1974). Με το λεύκωμα Vedute di Napoli, που εκδόθηκε το 1980, ο Mimmo Jodice προσεγγίζει ένα νέο είδος, γοητευμένος από το μεσογειακό τοπίο, την τέχνη και την αρχαιολογία.  Αποστασιοποιημένος από τις κοινωνικές ανησυχίες, καλλιεργεί πλέον μια μεταφυσική προσέγγιση  της φωτογραφίας, ταυτόχρονα εξαγνισμένη, σιωπηλή και οπτασιακή. Η τεχνοτροπία αυτή απεικονίζεται επίσης και στο Citta visibili, σειρά του 2006 σχετικά με την αρχιτεκτονική των μεγάλων πόλεων, που δημοσιεύθηκε με την ευκαιρία της ανακήρυξής του σε επίτιμο διδάκτορα. Ο Mimmo Jodice βραβεύθηκε επίσης με το τιμητικό βραβείο Feltrini το 2003.

Jean Christophe Ballot

Ο Jean Christophe Ballot γεννήθηκε το 1960. Σπούδασε αρχιτεκτονική (Architecte D.P.L.G.) και είναι πτυχιούχος της Ecole Nationale Superieure des Arts Decoratifs και της Ecole Nationale Superieure des Metiers de l’Image et du Son (La Femis), και πρώην υπότροφος της Γαλλικής Ακαδημίας της Ρώμης (με έδρα τη Βίλα των Μεδίκων).
Tα έργα του συμπεριλαμβάνονται στις συλλογές πολλών μουσείων: Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης Νέας Υόρκης (The Met) / Μουσείο Τέχνης του Πανεπιστημίου Λογιόλα, Σικάγο / Μουσείο του Λούβρου, Παρίσι / Fonds national d’art contemporain, Γαλλία / Κέντρο Ζορζ Πομπιντού, Παρίσι / Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας, Παρίσι / Ευρωπαϊκός Οίκος Φωτογραφίας, Παρίσι / Μουσείο Ροντέν, Παρίσι / Μουσείο Καρναβαλέ, Παρίσι.

Ο Ballot επικεντρώνεται κυρίως στην έννοια του χώρου. Έχει φωτογραφήσει αστικά και αρχιτεκτονικά τοπία σε πολλές πόλεις (Βερολίνο, Ρώμη, Παρίσι, Μπρατισλάβα και Σιγκαπούρη), βιομηχανικές περιοχές πόλεων και λιμάνια (στην Καζαμπλάνκα και τη Σουραμπάγια), κήπους και φυσικά τοπία.  Ο φωτογραφικός του φακός έχει αιχμαλωτίσει τόπους πνευματικής ανάτασης, όπως το Άγιο Όρος, τους ναούς της νότιας Ινδίας, του Μπαλί και της Ιάβας, το δρόμο προσκυνήματος του Σαντιάγο ντε Κομποστέλλα και το αβαείο Beauport.

Οι τόποι της μνήμης, όπως το Mουσείο του Λούβρου ή η παλιά Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας, βρίσκονται στο επίκεντρο του καλλιτεχνικού του ενδιαφέροντος, καθώς και οριακοί χώροι, όπως για παράδειγμα η νομαδική αρχιτεκτονική του Σαχέλ και οι υπόγειες σπηλιές της Καππαδοκίας. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι εικόνες του διερευνούν τη μνήμη και εστιάζουν στην ιστορία των τόπων και τις αλλαγές που υφίστανται. Ο Ballot υποστηρίζει πως η ερμηνεία τους έγκειται πάντοτε σε μια μελέτη του κενού, πράγμα που αποτελεί τον πυρήνα του συνόλου της φωτογραφικής του δουλειάς αλλά και του γενικότερου προβληματισμού του. Βρίσκεται σε μια αέναη αναζήτηση του μετέωρου χρόνου, ενώ οι φωτογραφίες του διακρίνονται από μια στοχαστική διάθεση.

Η έκθεση «Το Μουσείο μέσα στο Μουσείο. Mimmo Jodice l Jean Christophe Ballot» εντάσσεται στο πρόγραμμα της διοργάνωσης «Έργα τέχνης από το Λούβρο στη Θεσσαλονίκη», σπονδυλωτής έκθεσης, η οποία πραγματοποιείται από τα 5 Μουσεία της «Κίνησης των 5 Μουσείων Θεσσαλονίκης» (Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών του ΑΠΘ, Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης), και παρουσιάζει μέσα από έργα τέχνης του Μουσείου του Λούβρού και παραγγελίες, τη σχέση της δυτικής τέχνης με τον αρχαίο, βυζαντινό και νεότερο ελληνικό πολιτισμό. Η έκθεση γίνεται στο πλαίσιο συνεργασίας του Υπουργείου Παιδείας & Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Τουρισμού με το Μουσείο του Λούβρου, ενώ παράλληλα εντάσσεται στις δράσεις για τα 100 χρόνια από την απελευθέρωση της πόλης και στα 47α ΔΗΜΗΤΡΙΑ που διοργανώνει ο Δήμος Θεσσαλονίκης. Η διοργάνωση τελεί υπό την αιγίδα της Πρεσβείας της Γαλλίας στην Ελλάδα και του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος.