Ο συγγραφέας Ζυλιέν Αζουλαί είναι συντετριµµένος. Η γυναίκα του Ελέν, ο άνθρωπος που αγαπούσε περισσότερο από καθετί στον κόσµο, δεν υπάρχει πια. Είναι ωστόσο υποχρεωµένος να τηρήσει την υπόσχεση που της έδωσε προτού πεθάνει: να της γράψει τριάντα τρία γράµµατα –ένα για τον κάθε χρόνο της σύντοµης ζωής της– και να τα αφήσει, ένα ένα, στο Κοιµητήριο της Μονµάρτης, όπου εκείνη αναπαύεται. Τηρώντας την υπόσχεσή του, ο Ζυλιέν τής διηγείται στα γράµµατά του όσα είναι αναγκασµένος να κάνει χωρίς εκείνη, αν και δε βρίσκει πια νόηµα στη ζωή, της µιλά για την αγάπη του, που πλέον δεν έχει ανταπόκριση, της λέει για τον Αρτύρ, τον µικρό τους γιο, που δε θέλει να είναι ο µπαµπάς του θλιµµένος. Ώσπου, µια µέρα, όλα τα γράµµατα εξαφανίζονται. Στη θέση τους βρίσκονται µυστηριώδη αντικείµενα, που την προέλευσή τους ο Ζυλιέν δεν µπορεί να εξηγήσει… Κι όµως, από ένα βαθύτατα θλιβερό γεγονός θα γεννηθεί κάτι εξαιρετικά όµορφο – όπως συµβαίνει µόνο όταν βάζει το χέρι του ο έρωτας. Ή ο Νικολά Μπαρρό.
Σε αυτό το έργο του, ο συγγραφέας του µυθιστορήµατος Το Παρίσι είναι πάντα µια καλή ιδέα (Εκδ. Πατάκη, 2018) µας οδηγεί και πάλι στο Παρίσι. Αυτή τη φορά στη Μονµάρτη, σε γραφικές πλατείες και στα σκαλοπάτια της Σακρέ Κερ. Κυρίως, όµως, µας µεταφέρει στην καρδιά µιας συγκινητικής και ανθρώπινης ιστορίας.
Νικολά Μπαρρό
O Νικολά Μπαρρό γεννήθηκε το 1980 στο Παρίσι από Γερµανίδα µητέρα και Γάλλο πατέρα. Σπούδασε ροµανική φιλολογία και πολιτισµό στο Πανεπιστήµιο της Σορβόννης. Εργάστηκε σε βιβλιοπωλείο στο κέντρο του Παρισιού, όντας όµως κάθε άλλο παρά αυτό που λέµε µoνήρης βιβλιοφάγος. Το πρώτο µυθιστόρηµά του, Η εποχή των κερασιών (Εκδόσεις Πατάκη, 2014), µεταφράστηκε σε 16 γλώσσες και απέσπασε επαινετικές κριτικές και ενθουσιώδεις αντιδράσεις από το αναγνωστικό κοινό. Από τις Εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορεί επίσης το µυθιστόρηµά του Το Παρίσι είναι πάντα µια καλή ιδέα (2018).