Η Tanweer παρουσιάζει στους κινηματογράφους από τις 2 Ιουνίου 2016 την ταινία Έρωτας στα Τυφλά (UN PEU BEAUCOUP AVEUGLÉMENT!) του Κλοβίς Κορνιγιάκ.
Η ΥΠΟΘΕΣΗ
Από τη μια μεριά του τοίχου ένας δημιουργός γρίφων, αφοσιωμένος στη δουλειά του, λιγομίλητος και μισάνθρωπος, που δεν μπορεί να δουλέψει παρά μόνο με απόλυτη ηρεμία. Από την άλλη πλευρά μια νεαρή πιανίστρια που μόλις έχει εγκατασταθεί στο καινούργιο της διαμέρισμα. Προετοιμάζεται για έναν σημαντικό διαγωνισμό και πρέπει να κάνει πολλές πρόβες.
Ανάμεσά τους ένας λεπτός τοίχος που δημιουργεί μια υποχρεωτική, ηχητική και τυφλή συγκατοίκηση. Έπειτα από πολλές προσπάθειες να βλάψει ο ένας τον άλλον, θα συμφωνήσουν για τις ώρες που θα μπορεί να χρησιμοποιεί ο καθένας τον ηχητικό του χώρο. Σιγά σιγά, αυτή η μεσοτοιχία και η άτυπη τους συμφωνία θα τους αλλάξουν τη ζωή.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Πρωταγωνιστούν: Κλοβίς Κορνιγιάκ, Μελανί Μπερνιέ, Φιλίπ Ντουκέσν, Λιλού Φολί
Σκηνοθεσία: Κλοβίς Κορνιγιάκ
Σενάριο: Λιλού Φολί, Κλοβίς Κορνιγιάκ, Τρίσταν Σούλμαν
Παραγωγή: Πιερ Φορέτ, Γκρεγκουάρ Λασάλ, Τιερί Γουόνγκ
Φωτογραφία: Τιερί Πουζέ
Καλλιτεχνική Διεύθυνση Αν Σέιμπελ
Μοντάζ: Ζαν Φρανσουά Ελί
Μουσική: Γκιγιόμ Ρουσέλ
Διάρκεια: 90’
Διανομή: Tanweer
ΚΛΟΒΙ ΚΟΡΝΙΓΙΑΚ (Σκηνοθεσία, Σενάριο & στον ρόλο του Μασίν)
Μετά από τόσα χρόνια καριέρας ως ηθοποιός, πώς αποφασίσατε να μεταπηδήσετε στη σκηνοθεσία;
Για πάρα πολλά χρόνια έλεγα ότι δεν θα κάνω σκηνοθεσία. Ο καθένας στον τομέα του. Θεωρούσα τον σκηνοθέτη έναν αρχιτέκτονα που εξασκούσε μία τέχνη. Γενικά, είμαι άνθρωπος που δεν νιώθω άνετα με την ιδέα της Τέχνης με κεφαλαίο Τ. Για τον λόγο αυτό, δεν θεωρώ εαυτόν καλλιτέχνη, αλλά περισσότερο τεχνίτη που καταπιάνεται με μία τέχνη. Αυτό με οδηγεί στην τριακονταετή πορεία μου ως κωμικός.
Πριν από τέσσερα-πέντε χρόνια, άρχισα να σκέφτομαι το ενδεχόμενο να σκηνοθετήσω, αλλά δεν ήθελα να βιαστώ. Ήθελα το όποιο εγχείρημα να εξυπηρετεί κάποια καλλιτεχνική ανάγκη μου. Όταν λοιπόν, προέκυψε η κατάλληλη ευκαιρία, αποφάσισα να το κάνω.
Γιατί επιλέξατε τη συγκεκριμένη ταινία; Η αλήθεια είναι ότι δεν περιμέναμε να επιλέξετε μια ρομαντική κομεντί.
Μια ταινία μπορεί να σε πείσει ανεξαρτήτως σε ποιο είδος ανήκει. Οι ρομαντικές κομεντί και ειδικότερα η συγκεκριμένη αποτελεί σπουδαία ευκαιρία για να θίξεις πολλά και διάφορα θέματα με παιχνιδιάρικο τρόπο. Με σημείο εκκίνησης μια σχετικά απλοϊκή ιστορία, είχα την ευκαιρία και τη χαρά να πειραματιστώ πάρα πολύ με τις προοπτικές που προσφέρει το συγκεκριμένο είδος.
Το θέμα της ταινίας, τόσο για τους σεναριογράφους όσο και για μένα ήταν κάτι που προέκυψε από μια ιδέα της Λιλού (Φολί). Πρόκειται για μια ιδέα που δεν είναι δική μου μεν, αλλά αποτελεί τον πρωταγωνιστή στη δική μου ταινία. Θα μπορούσα να πω ότι την οικειοποιήθηκα.
Είναι δύσκολο να πρωταγωνιστείς και να σκηνοθετείς ταυτόχρονα;
Η συγκεκριμένη ταινία προσφερόταν για κάτι τέτοιο. Η Μελανί κι εγώ έχουμε πάρα πολύ λίγες κοινές σκηνές, δεδομένου ότι στις περισσότερες είμαστε ο καθένας στον χώρο του. Γυρίζοντας την κάθε σκηνή, συγκεντρωνόμουν στους ηθοποιούς, την ερμηνεία τους και τη σκηνοθεσία. Στο τέλος της ημέρας, που γυρνούσα τις δικές μου σκηνές, ένιωθα πιο ελεύθερος.
Μιλήστε μας για τον Μασάν που υποδύεστε στην ταινία. Ποιος είναι; Προσθέσατε στον χαρακτήρα δικά σας στοιχεία;
Πρόκειται για έναν άνδρα ο οποίος ουσιαστικά σταμάτησε να ζει πριν από επτά χρόνια, μετά από ένα δραματικό γεγονός που του συνέβη. Σιγά-σιγά, κλείστηκε στον εαυτό του και αφιερώθηκε στη δημιουργία γρίφων, που με τον καιρό γίνονταν όλο και πιο περίπλοκοι. Η δημιουργία ενός τέτοιου χαρακτήρα που έχει κλειστεί στο καβούκι του, που είναι μονίμως θυμωμένος, είναι αστεία, προκαλεί γέλιο. Ο μισανθρωπισμός εμένα τουλάχιστον μου προκαλεί γέλιο, όπως και οι οργισμένοι άνθρωποι.
Η Μελανί Μπερνιέ ταιριάζει στον ρόλο της Μασίν;
Εμφανισιακά τουλάχιστον, ήταν ακριβώς αυτό που είχαμε στο μυαλό μας για τον ρόλο. Και υποκριτικά όμως, δεν με απογοήτευσε. Η Μελανί διαθέτει φαντασία που της επιτρέπει να βουτάει σε μια ιστορία που είναι “bigger than life”. Η συγκεκριμένη ταινία δεν χρειαζόταν φόβο, δεν επρόκειτο για τον απόλυτο ρεαλισμό, αλλά για μια εμπάθεια που απαιτούσε αμεσότητα. Η Μελανί ήταν έτοιμη για έναν πρωταγωνιστικό ρόλο και πιστεύω ότι ο χαρακτήρας αυτός της έδωσε την ευκαιρία να αποκαλυφθεί. Επίσης, είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει εμπιστοσύνη ανάμεσα στον ηθοποιό και τον σκηνοθέτη. Έπρεπε να μου έχει αρκετή εμπιστοσύνη ώστε να την πάω εκεί που ήθελα και η αλήθεια είναι ότι δεν με απογοήτευσε.
Με τον Φιλίπ Ντουκέν γνωρίζεστε πολλά χρόνια. Μιλήστε μας λίγο για τον ρόλο του Αρτούς που ενσαρκώνει.
Σε ό,τι αφορά τον Φιλίπ, δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να του προτείνω έναν ρόλο επειδή απλά και μόνο είναι φίλος μου. Δεν με ενδιαφέρει κάτι τέτοιο. Σε ό,τι αφορά τη δουλειά, είμαι πολύ σκληρός. Ο Φιλίπ όμως, είναι κατά τη γνώμη μου ένας ηθοποιός που δεν του έχει δοθεί η δυνατότητα να αξιοποιήσει στο έπακρο τις δυνατότητές του. Αυτό που θαυμάζω σε αυτόν είναι ο τρόπος που μπορεί να αποστασιοποιηθεί από τον ποιος είναι, μια αρετή που μοιράζεται με τον χαρακτήρα που ενσαρκώνει.
Μιλήστε μας λίγο και για την Σαρλότ.
Η σχέση της Σαρλότ και του Αρτούς πατάει στην πραγματικότητα σε αντίθεση με τη σχέση του Μασάν και της Μασίν. Πρότεινα τον ρόλο στην Λιλού γιατί αποτελούσε ήδη τεράστιο κομμάτι της ταινίας. Είχε ακριβώς τα στοιχεία ου απαιτούσε ο ρόλος και την απαραίτητη φαντασία για μια ρομαντική κομεντί.
ΜΕΛΑΝΙ ΜΠΕΡΝΙΕ (Μασίν)
Τι ήταν αυτό που σας γοήτευσε στον χαρακτήρα της Μασίν;
Κυρίως το γεγονός ότι εξελίσσεται καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορία. Είναι κάτι σαν νύμφη που εξελίσσεται σε πεταλούδα. Δεν είναι ρεαλίστρια. Είναι ευαίσθητη, αστεία και ονειροπόλα, κάτι που μου επέτρεψε να πειραματιστώ με διαφορετικά συναισθήματα και να αφεθώ στη φαντασία μου. Η Μασίν με άγγιξε σαν ρόλος. Αγάπησα την ευαισθησία και το πάθος της, την αποφασιστικότητά της και την αδεξιότητά της, τα όνειρα και τους φόβους της.
Οι χαρακτήρες του Μασάν και της Μασίν ξεπερνούν τα όρια της ζωής και εμπίπτουν περισσότερο στη σφαίρα της διήγησης παρά της πραγματικότητας.
Εγώ από την άλλη, θέλω να πιστεύω ότι τέτοιοι άνθρωποι μπορούν να υπάρξουν. Πολλές φορές με εκπλήσσει η φαντασία των ανθρώπων. Αρκεί να παρατηρήσουμε αυτούς που είναι γύρω μας, στις καφετέριες, στους σταθμούς, στις στάσεις των λεωφορείων και να αναλογιστούμε ότι όλος ο κόσμος κρύβει μια κάποια τρέλα. Αυτό που μου άρεσε πολύ είναι ότι στην αρχή η Μασίν είναι πολύ ευαίσθητη και αδέξια και έχει πρόβλημα με την επαφή, ειδικά με το άλλο φύλλο. Είναι αρκετά ψυχρή, κάτι που σιγά-σιγά αλλάζει.
Δεδομένου ότι δεν ξέρετε πιάνο, πώς καταφέρατε να αντιπαρέλθετε αυτό το εμπόδιο;
Πριν σας πω οτιδήποτε να σημειώσω ότι έχω ένα σχετικά μουσικό αφτί. Άκουγα ξανά και ξανά όλα τα μουσικά κομμάτια της ταινίας, προκειμένου να μπορέσω να αναγνωρίσω τους τόνους. Μετά έμαθα ότι οι πιο μπάσοι ήχοι συνήθως παίζονται από το αριστερό χέρι και οι πιο υψηλοί από το δεξί. Για αρκετό καιρό έκανα ότι έπαιζα, μιμούμενη σολίστ που έβλεπα σε βίντεο και τοποθετώντας τα χέρια μου στο κλαβιέ όπως εκείνοι.
Σημαντική ήταν και η βοήθεια της καθηγήτριας πιάνου, Μαρί Μπουντέ. Ευτυχώς, η μουσική που ακούτε είναι αυτή της καταπληκτικής πιανίστριας Αντελαΐντ Παναζέ που με ντούμπλαρε και όχι ο ήχος που παρήγαγα εγώ.
ΛΙΛΟΥ ΦΟΛΙ (Σενάριο και στον ρόλο της Σαρλότ)
Πώς εμπνευστήκατε το θέμα της ταινίας;
Θα σας πω απλά ότι είναι κάτι που έχω σχεδόν ζήσει. Σαν φοιτήτρια έμενα σε ένα πολύ μικρό διαμέρισμα. Καθημερινά άκουγα τον γείτονά μου. Κάπως έτσι άρχισα να φαντάζομαι ότι κάνω μικρά καθημερινά πράγματα ταυτόχρονα με εκείνον και σκεφτόμουν ότι η όλη κατάσταση ήταν αρκετά πρακτική, καθώς στη φαντασία μου μπορούσα να του δώσω ό,τι μορφή ήθελα δημιουργώντας τον τέλειο άνδρα. Τελικά, τον συνάντησα και ομολογώ ότι η ευτυχία δεν είναι ποτέ όπως τη φαντάζεσαι.
Μπορείτε να μας περιγράψετε με λίγα λόγια τη Σαρλότ;
Είναι η αδερφή της Μασίν και αντιπροσωπεύει το αρχέτυπο της ιδανικής ζωής: είναι παντρεμένη με έναν όμορφο άνδρα, έχει δύο πανέμορφα παιδιά, ζει σε ένα υπέροχο διαμέρισμα, έχει μια επιτυχημένη καριέρα… και βαριέται αφόρητα! Το θέμα είναι ότι η ευτυχία κρύβεται αλλού και όχι στην τελειότητα. Είναι μια σύγχρονη γυναίκα που ζει στο παρόν, απελευθερωμένη μεν που όμως αναλώνεται σε μικροπράγματα.
ΦΙΛΙΠ ΝΤΟΥΚΕΝ (Αρτούς)
Με τον Κλοβί γνωρίζεστε πολλά χρόνια. Πώς νιώσατε όταν σας είπε ότι θα αναλάβει τη σκηνοθεσία;
Τον γνωρίζω αρκετά καλά και ξέρω ότι είναι γενναιόδωρος άνθρωπος. Δεν του αρέσουν οι μισές δουλειές. Από την πρώτη στιγμή ήμουν σίγουρος ότι από τη στιγμή που είχε πάρει την απόφαση να το κάνει, θα το έκανε σωστά και δεν θα άφηνε τίποτα στην τύχη. Έτσι, σε ό,τι αφορά αυτό το θέμα, δεν είχα καμία επιφύλαξη.
Η σκηνή του δείπνου, στην οποία ουσιαστικά δεν βλέπετε την Μελανί και τη Λιλού σας δυσκόλεψε;
Θα έλεγα ότι ήταν πολύ διασκεδαστική. Μπορεί σαν κατάσταση να είναι λίγο άβολη αλλά σου επιτρέπει να πειραματιστείς. Έχει μεγάλο ενδιαφέρον αν σκεφτεί κανείς ότι ακούς πολύ καλύτερα αυτό που έχει να σου πει ο άλλος όταν δεν τον βλέπεις.