Το “ερυθρό” ειναι μία ιστορία για τη βία. Την κρυφή βία. Εκείνη που στη σύγχρονη οικογένεια κρύβεται πίσω από κλειδωμένες πόρτες. Ανοίγουμε; “Τα χείλη της βάφτηκαν κόκκινα. Τα χέρια του επίσης.”
Με τους Ευθύμη Γεωργόπουλο, Κωνσταντίνο Δανίκα και Βιργινία Ταμπαροπούλου, σε σκηνοθεσία του Στέλιου Καλαϊτζή και πρωτότυπη μουσική της Lou.
ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ:
Δεκαεννέα χρόνια μετά ο Μάρκος θυμάται. Με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο. Δεκαεννέα χρόνια στο Ίδρυμα. Βίαιος πια. Δεμένος. Θυμάται αυτό που αποκαλούσε Σπίτι. Αυτούς που αποκαλούσε Μπαμπά και Μαμά. Αυτούς που συνέβαλαν σε αυτό που λέγεται νοητική αδυναμία. Στην διαταραχή του κατά την περίοδο της ανάπτυξης του. Ο Μάρκος θυμάται το παιδί, ο Μάρκος ανακαλεί την ανάμνηση των ανθρώπων που χτίσανε την φυλακή τους. Οι τελευταίες στιγμές, οι αδυναμίες τους, οι αρρωστημένες πράξεις τους, το ψυχολογικό χάος που κατέληξε σε ωμή βία. Δεκαεννέα χρόνια μετά. Δεκαεννέα χρόνια στο Ίδρυμα. Βίαιος. Δεμένος. Ο Μάρκος θυμάται. Με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Στέλιος Καλαϊτζής
Σκηνογραφία & ενδυματολογική επιμέλεια: Γιώργος Λυντζέρης
Φωτισμοί: Άννα Σμπόκου
Πρωτότυπη μουσική: LOU
Βοηθός σκηνοθέτη: Ευγενία Λάβδα
Φωτογραφία: Τζωρτζίνα Στάϊκου
Γραφιστική Επιμέλεια: Christina aka Surehuinel
Παραγωγή: AUDE SAPERE
Επί σκηνής:
Ευθύμης Γεωργόπουλος, Κωνσταντίνος Δανίκας, Βιργινία Ταμπαροπούλου