Το Μικρό Εθνικό αποτελεί εδώ και χρόνια έναν τόπο συνάντησης, συνύπαρξης και δημιουργίας για ανθρώπους όλων των ηλικιών: παιδιά, εφήβους και ενήλικες. Μέσα από τις πλούσιες καλλιτεχνικές, εκπαιδευτικές και ερευνητικές του δράσεις, κάνει πράξη τις θεμελιώδεις αρχές του θεάτρου: τη ζωντανή αλληλεπίδραση, τη διαλεκτική, τη συν-δημιουργία. Σ’ έναν κόσμο που αλλάζει με ρυθμούς που αδυνατούμε να παρακολουθήσουμε, με πληροφορίες και αφηγήσεις αποσπασματικές που συχνά χάνουν το νόημά τους, σ’ έναν κόσμο που κάποτε μας τρομάζει και μας ωθεί στην ιδιώτευση, το Μικρό Εθνικό επιλέγει για τη σεζόν 2024-25 να εστιάσει σε δύο κομβικές για την καλλιτεχνική δημιουργία έννοιες: τις έννοιες της σύνδεσης και της σύνθεσης. Αξιοποιώντας την πολύτιμη εμπειρία της πλούσιας δράσης όλων αυτών των ετών, επιθυμεί να αποτελέσει τον ασφαλή τόπο, όπου η κάθε δημιουργική περιοχή «ανοίγει» προς μια άλλη και συνδιαλέγεται μαζί της. Όπου η καλλιτεχνική χειρονομία, μέσω της επικοινωνίας και της σύνθεσης, αποκτά μεγαλύτερο βάθος.
Το ρεπερτόριό μας, σχεδιάστηκε με αυτή τη λογική και εμπνέεται από σημαντικές αφηγήσεις του παρελθόντος και προκλήσεις του παρόντος, για να οραματιστεί το κοινό μας μέλλον. Στην παιδική σκηνή, με την παράσταση Τα Γενέθλια γιορτάζουμε στην πράξη τα 50 χρόνια Μεταπολίτευσης κι επιχειρούμε να ανοίξουμε έναν ζωντανό διάλογο μεταξύ παιδιών και γονιών, δασκάλων και μαθητών για τη συλλογική μνήμη, την ελευθερία, το μέλλον της δημοκρατίας. Στη δεύτερη παραγωγή μας, Ο Νιλς Χόλγκερσον, η Λιλίκα και τα τέσσερα Πι, εμπνεόμαστε από το ταξίδι της ζωής, τις πτήσεις και τις πτώσεις, την παιδική ηλικία και το γήρας, εστιάζοντας σε όσα φέρνουν κοντά τις διαφορετικές γενιές. Στην εφηβική σκηνή μας, η παράσταση Μετά το Πάρτι καταπιάνεται με τη βία του διαδικτύου, καλώντας μας να πάρουμε θέση τη στιγμή που η πραγματικότητα παραμορφώνεται από τον ψηφιακό κόσμο και το ψηφιακό μας αποτύπωμα γίνεται συχνά η φυλακή μας.
Και οι τρεις μας φετινές παραγωγές πλαισιώνονται, για πρώτη φορά, από ανοιχτά εργαστήρια ανοίγοντας έναν σταθερό δίαυλο επικοινωνίας. Οι συμμετέχοντες/ουσες, θα εργαστούν πάνω στις βασικές θεματικές των παραστάσεων και θα έρθουν σε επαφή με τη δημιουργική διαδικασία των προβών και με τους ίδιους τους δημιουργούς. Αλλά και όλα τα εργαστήρια μας –51 στο σύνολο– ανοίγουν έναν ζωντανό διάλογο μεταξύ τους, καθώς κάποια από αυτά θα αφορούν σε κοινές θεματικές.
Η πλούσια δραστηριότητα του Μικρού Εθνικού ανατροφοδοτείται από την άμεση σύνδεσή της με την κοινωνία, μέσω δράσεων που οξύνουν τα κοινωνικά μας αντανακλαστικά. Η συμπερίληψη, η αλληλεγγύη, η έμπρακτη συμπαράσταση σε ευπαθείς κοινωνικά ομάδες και η πίστη στην ευεργετική λειτουργία του θεάτρου διαπνέουν το σύνολο των κοινωνικών μας δράσεων όπως το Επισκεπτήριο, το Εργαστήρι Προσωπικής Ανάπτυξης Κρατουμένων (ΕΠΑΚ) σε Σωφρονιστικά Ιδρύματα, το Πρόγραμμα εργαστηρίων με άτομα από δομές απεξάρτησης (18 Άνω, ΚΕΘΕΑ), η Πολιτιστική Συνταγογράφηση. Στο Μικρό Εθνικό συνθέτουμε και δημιουργούμε. Και συνδεόμαστε με ό,τι μας κάνει δυνατούς και ανθρώπινους, ενεργούς και αλληλέγγυους, και εν τέλει αληθινά δημιουργικούς.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
– Μαρία Μαγκανάρη
ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
Θέατρο Rex – Σκηνή «Ελένη Παπαδάκη»
ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ
της Ζωρζ Σαρή
Διασκευή-Σκηνοθεσία: Δημήτρης Αγαρτζίδης, Δέσποινα Αναστάσογλου
Από 19/10/24
Η Άννα ονειρεύεται το πάρτι γενεθλίων της και πολλά πολλά πολύχρωμα μπαλόνια. Όμως, μπαμ! Ένας ξερός κρότος την ξυπνά. Μήπως έσκασαν τα μπαλόνια της; Όχι, όχι, τα μπαλόνια είναι στη θέση τους, όμως το πάρτι της δεν μπορεί να γίνει. Έχει ξημερώσει 21η Απριλίου 1967. Η ζωή της αναποδογυρίζει: οι γονείς της είναι αναστατωμένοι, αγαπημένοι φίλοι κρύβονται, συλλαμβάνονται ή φεύγουν, τα παιδιά πρέπει να προσέχουν τι λένε. Και ο αγαπημένος της νονός, που κάθε τόσο «τακτοποιεί» μαζί της το «συρταράκι» με τις μπερδεμένες σκέψεις, φυλακίζεται. Στα επτά χρόνια της δικτατορίας των συνταγματαρχών που ακολουθούν, η Άννα θα ζήσει σε ένα καθεστώς ανελευθερίας και φόβου μεγαλώνοντας πριν την ώρα της, βιώνοντας όλες τις συνέπειες της νέας πολιτικής κατάστασης στη ζωή της. Το μικρό κοριτσάκι ωριμάζει, αμφισβητεί, αντιδρά, αντιστέκεται και μεταμορφώνεται σε μια 15χρονη κοπέλα που ξέρει τι σημαίνει αγωνίζομαι για τα πιο υψηλά ιδανικά: για την ελευθερία και τη δημοκρατία.
Ένα από τα σπουδαιότερα έργα της ελληνικής παιδικής και νεανικής λογοτεχνίας, Τα Γενέθλια της Ζωρζ Σαρή, μεταφέρεται για πρώτη φορά στη σκηνή. Μια διαδρομή στην επταετία που σημάδεψε τη χώρα μας, μέσα από τα μάτια ενός 8χρονου κοριτσιού. Μια παράσταση για την αξία της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, μα και για το τίμημα που πληρώνουν όσοι και όσες μάχονται για τα ιδανικά τους ενάντια σε ένα ανελεύθερο καθεστώς.
- Διασκευή-Σκηνοθεσία: Δημήτρης Αγαρτζίδης, Δέσποινα Αναστάσογλου
- Σκηνικά-Κοστούμια: Μαγδαληνή Αυγερινού
- Μουσική-Φωνητική διδασκαλία: Χρίστος Θεοδώρου
- Κίνηση: Βιτόρια Κωτσάλου
- Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας
- Δραματολόγοι παράστασης: Μαρία Καρανάνου, Ευτυχία Χαραλαμπάκη
- Βοηθός σκηνοθετών: Φαίδρα Φασούλα
- Βοηθός σκηνογράφου-ενδυματολόγου: Ξένια Παπατριανταφύλλου
- Παίζουν (με αλφαβητική σειρά): Δημήτρης Αγαρτζίδης, Διαμαντής Αδαμαντίδης, Σταυριανός Γκάτζιος, Μαρίνα Μάλλιου, Κατερίνα Πέκη, Τατιάνα-Άννα Πίττα, Ανδρομάχη Φουντουλίδου
Κτήριο Τσίλλερ – Αίθουσα εκδηλώσεων
Ο ΝΙΛΣ ΧΟΛΓΚΕΡΣΟΝ, Η ΛΙΛΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΠΙ
Κείμενο-Σκηνοθεσία: Ηλίας Κουνέλας
Από 22/1/25
Η Σουηδή συγγραφέας Σέλμα Λάγκερλεφ, η πρώτη γυναίκα που τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, έγραψε στις αρχές του 20ού αιώνα το Θαυμαστό ταξίδι του Νιλς Χόλγκερσον, ένα βιβλίο που αγάπησαν μικροί και μεγάλοι, κλασικό πλέον αριστούργημα στον χώρο της λογοτεχνίας. Μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες και μεταφέρθηκε στην τηλεόραση ως σειρά κινουμένων σχεδίων. Ο ζωηρός Νιλς, μεταμορφώνεται από κάποιο ξωτικό σε κοντορεβιθούλη και αποκτά το χάρισμα να καταλαβαίνει τη γλώσσα των ζώων. Ξεκινά ένα μεγάλο ταξίδι στη ράχη μιας οικόχηνας ακολουθώντας μια αγέλη αγριόχηνων, μα όσο απομακρύνεται από το σπίτι του, ονειρεύεται να ξαναγίνει άνθρωπος. Το ταξίδι του, σαν μια άλλη Οδύσσεια, είναι μια συναρπαστική περιπέτεια ενηλικίωσης και ενσυναίσθησης.
Ο Ηλίας Κουνέλας, αντλώντας έμπνευση από τον κόσμο της Λάγκερλεφ και του Νιλς Χόλγκερσον, δημιουργεί μια πρωτότυπη σύνθεση γύρω από το παιχνίδι του χρόνου και από την ελευθερία της πτήσης. Ίσως ο κάθε άνθρωπος είναι ένα προκλητικό ταξίδι που αξίζει να διανύσουμε. Ίσως αυτό που μας φαίνεται… για πέταμα, μπορεί και να πετάξει.
- Σκηνοθεσία: Ηλίας Κουνέλας
- Σκηνικά-Κοστούμια: Κατερίνα-Χριστίνα Μανωλάκου
- Μουσική: Γιώργος Παπαϊωάννου, Δανάη Μωραΐτη
- Κίνηση: Ιωάννα Αντώναρου
- Δραματολόγος παράστασης: Ευτυχία Χαραλαμπάκη
- Βοηθός σκηνοθέτη: Άννα-Μαρία Παπαϊωάννου
- Παίζουν (με αλφαβητική σειρά): Ιωάννα Αντώναρου, Ιφιγένεια Γρίβα,Εμμανουήλ Κοντός, Ηλίας Κουνέλας, Ελίνα Παπαθεοδώρου, Πέτρος Πίγκας
ΕΦΗΒΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
Θέατρο Rex – Σκηνή «Ελένη Παπαδάκη»
ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΑΡΤΙ
της Μαρίας Ζαβάκου
Σκηνοθεσία: Γιολάντα Μαρκοπούλου
Από 5/11/24
Ένα εφηβικό πάρτι αρχίζει. Η social media γενιά, που κατακλύζεται από την τεχνολογία, έρχεται αντιμέτωπη με τις προκλήσεις του διαδικτύου. Τίποτα δεν είναι πια αθώο. Τίποτα δεν είναι πια κρυφό. Τίποτα δεν θα μείνει το ίδιο. Έφηβοι, γονείς και εκπαιδευτικοί καλούνται να πάρουν θέση σε ένα περιστατικό διαδικτυακού εκφοβισμού. Μια αλυσιδωτή αντίδραση αποκαλύπτει τη φύση της συνενοχής και τον ρόλο που παίζει η σιωπή στην ενίσχυση της βίας. Το σχολείο, τα εφηβικά δωμάτια και ο ελεύθερος χρόνος μετατρέπονται σε φυλακές. Ποιος λέει αλήθεια και ποιος ψέματα; Ο ψηφιακός κόσμος θολώνει τα όρια μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας και όλα αλλάζουν με αστραπιαίους ρυθμούς. Διαφορετικές φωνές συνθέτουν ένα μωσαϊκό από ανατροπές, όπου η αλήθεια συνεχώς ξεγλιστρά.
Μια ιστορία ενηλικίωσης για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η social media γενιά: τα «likes», τις κόκκινες καρδούλες, την ανωνυμία, την παραβίαση της ιδιωτικότητας αλλά και τα δικαιώματα στο διαδίκτυο. Εσείς, πόσο ασφαλείς νιώθετε;
- Σκηνοθεσία: Γιολάντα Μαρκοπούλου
- Σκηνικά-Κοστούμια: Αριστοτέλης Καρανάνος, Αλεξάνδρα Σιάφκου
- Κίνηση: Πατρίσια Απέργη
- Μουσική-Ηχητικός σχεδιασμός: David Blouin
- Σχεδιασμός βίντεο: Ερατώ Τζαβάρα
- Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
- Δραματολόγος παράστασης: Ειρήνη Μουντράκη
- Βοηθός σκηνοθέτριας: Στέλλα Παπακωνσταντίνου
- Βοηθός σκηνογράφων-ενδυματολόγων: Αφροδίτη Ψυχούλη
- Παίζουν (με αλφαβητική σειρά): Ασημίνα Αναστασοπούλου, Θεμιστοκλής Μαλεσάγκος, Μιχαήλ Μελίσσης, Ελένη Μιχαηλίδου, Βιβή Φωτοπούλου
Στο πλαίσιο του Αφιερώματος στο Νεοελληνικό έργο.
Εργαστήρια Μικρού Εθνικού
Η σεζόν 2024-25 μας βρίσκει με ένα ανανεωμένο πρόγραμμα εργαστηρίων. Η έμπειρη ομάδα των εμψυχωτών- θεατροπαιδαγωγών του Μικρού Εθνικού συμπληρώθηκε από 20 νέα πρόσωπα, που ανταποκρίθηκαν στο ανοιχτό κάλεσμά μας. Τα 51 εργαστήρια που προτείνουμε για φέτος καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα θεατρικών τεχνικών και μεθόδων και συνομιλούν με όλες τις σύγχρονες τάσεις της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης: θεατρικό παιχνίδι και αυτοσχεδιασμός, θέατρο της επινόησης αλλά και κλασικές μέθοδοι υποκριτικής, σωματικό θέατρο και τεχνικές συνόλου, αφηγηματικές τεχνικές και performance, μουσικό θέατρο και δημιουργική γραφή, κινηματογράφος, σκηνογραφία και πολλά ακόμα. Απευθύνονται δε στον καθένα και την καθεμία- από την ηλικία του ενός έτους και πάνω.
Εργαστήρια που πλαισιώνουν τις παραστάσεις
Το εργαστήριο που συνομιλεί με Τα Γενέθλια της Ζωρζ Σαρή, ανοίγει έναν διάλογο τόσο με το εμβληματικό μυθιστόρημα όσο και με την ομώνυμη παράσταση. Μια ομάδα εφήβων θα καθοδηγηθεί σε ένα συναρπαστικό θεατρικό ταξίδι στην πρόσφατη ελληνική Ιστορία και συγκεκριμένα στη δύσκολη επταετία της Δικτατορίας των Συνταγματαρχών. Το δεύτερο εργαστήριο εμπνέεται από την παραγωγή της Παιδικής Σκηνής Ο Νιλς Χόλγκερσον, η Λιλίκα και τα τέσσερα Πι. Για πρώτη φορά στο Μικρό Εθνικό επιχειρείται να δημιουργηθεί μια καλλιτεχνική ομάδα με ανθρώπους διαφορετικών ηλικιών και γενεών ηλικίας 11 έως 16 και άνω των 60. Ένα διαγενεακό εργαστήριο, που θα επιχειρήσει να απαντήσει στο ερώτημα: «Οι άνθρωποι πετάμε ή είμαστε για πέταμα;» και να ερευνήσει καλλιτεχνικά το κατά πόσο τελικά «η ηλικία είναι απλώς ένα νούμερο». Το τρίτο εργαστήριο πλαισιώνει την παράσταση για εφήβους Μετά το Πάρτι∙ έχει ως στόχο, μέσω της πολυμεσικής αφήγησης, να αναδείξει τη φωτεινή πλευρά της τεχνολογίας, αντιπροτείνοντας τη δημιουργική της χρήση στη βία του διαδικτύου. Τέλος, εγκαινιάζεται ένα εργαστήριο θεατρικής φωτογραφίας που απευθύνεται σε εφήβους. Πώς βλέπουν οι έφηβοι το θέατρο μέσα από τον φακό και πώς καταγράφουν και ερμηνεύουν αυτό που βλέπουν επί σκηνής;