Ο Ευριπίδης Σαμπάτης παρουσιάζει με το προσωπικό του μουσικό project Evripidis and His Tragedies τον τρίτο του δίσκο “Futile Games In Space And Time”, την Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2016 στον Ιανό.
Για ένα και μόνο βράδυ στην σκηνή του ΙΑΝΟΥ, ο καλλιτέχνης θα εκτελέσει στο πιάνο με ουρά ένα one man show, απογυμνώνοντας συναισθήματα και χρωματίζοντας εικόνες εντελώς προσωπικές αλλά ταυτόχρονα αναγνωρίσιμες απ’ όλους.
O Evripidis and Ηis Tragedies ξεκίνησε σαν ένα προσωπικό μουσικό project του Ευριπίδη Σαμπάτη, ενός πιανίστα με κλασική εκπαίδευση, συγγραφέα και εικαστικού, ενόσω ακόμα βρισκόταν στην Αθήνα και τραγουδούσε μόνος του παίζοντας πιάνο. Η καρδιά του τον οδήγησε στη Βαρκελώνη, όπου άρχισε να κάνει live εμφανίσεις μόνος, κυρίως σε μικρά, ατημέλητα μπαρ. Γρήγορα ανακάλυψε ότι μερικοί από τους φίλους του, ήδη μέλη σε άλλα συγκροτήματα της ζωντανής indie σκηνής της Βαρκελώνης, ήταν πολύ ταλαντούχοι και ότι περνούσε καλά παίζοντας μουσική μαζί τους. Άραγε ήταν πεπρωμένο η έλξη τους προς το project ή όλα προέκυψαν από την πρόσκλησή του να συμμετέχουν; Όπως και να ’χει, το αποτέλεσμα ήταν μια σύμπνοια από φρέσκιες ιδέες που γρήγορα άρχισε να γίνεται το τέλειο soundtrack της ζωής στην πόλη.
Η διαρκώς εξελισσόμενη δυναμική φύση του project αλλάζει μορφές ανάλογα με τον χώρο, τον τρόπο που ευθυγραμμίζονται οι πλανήτες ή το που φυσάει ο άνεμος. Ο Evripidis and His Tragedies είναι άλλοτε ένα one-man show κι άλλοτε ένα πολυάνθρωπο εύρημα, που έχει εμφανιστεί ζωντανά σε πολλά διαφορετικά μέρη: από μικρά μπαρ και nightclubs σε γκαλερί τέχνης και μπουτίκ, από διεθνή φεστιβάλ (Primavera Sound, Primavera Club, Faraday, Placa Odiseea, Synch, Petit Comitée) σε εγκαταλειμμένα διαμερίσματα, από θέατρα σε ταράτσες και από δισκάδικα σε επιδείξεις μόδας. Αυτό το εγκάρδιο project έχει δεχτεί ζεστή υποδοχή σε Βαρκελώνη, Μαδρίτη, Αθήνα, Παρίσι, Βερολίνο, Λονδίνο, Νέα Υόρκη, Μπιλμπάο, Γκρόνινγκεν και σε πολλές άλλες πόλεις.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η μουσική του Evripidis and Ηis Tragedies είναι pop με οδηγό το πιάνο, άλλες φορές ηλιόλουστη και άλλες σκοτεινή. Ένας Γάλλος δημοσιογράφος έγραψε για τα τραγούδια του Ευριπίδη ότι συνδυάζουν μοναδικά όλη την δημοφιλή μουσική του 20ού αιώνα, ξεκινώντας από την κλασσική (Fauré, Ravel…), περνώντας από την αμερικάνικη μουσική των δεκαετίων του 20 και του 30, το μιούζικαλ, το καμπαρέ και όλη την ποπ από το 50 μέχρι σήμερα, συμπεριλαμβάνοντας και τη μουσική επένδυση ταινιών που φαίνεται να είναι μια βασική επιρροή. Προσθέστε σε αυτά την αμέριστη αγάπη του Ευριπίδη για τη μουσική του μπαρόκ και έχετε ένα συνδυασμό ιδιόμορφο και αλλεργικό στις ταμπέλες, επηρεασμένο από καλλιτέχνες τόσο διαφορετικούς μεταξύ τους, όπως οι Beach Boys, τα γυναικεία συγκροτήματα των 60´s, όπως οι Shirelles και οι Shangri-Las, ο Jonathan Richman, οι Belle & Sebastian, οι The Magnetic Fields, ο Scott Walker, η Kate Bush, ο F.Chopin ή ο J.S.Bach (για να απαριθμήσουμε μόνο μερικούς).
Οι στίχοι, συνήθως στα αγγλικά αλλά ενίοτε και στα ελληνικά και ισπανικά, διακατέχονται από ένα σκοτεινό χιούμορ ή έναν αθεράπευτο ρομαντισμό, με επαναλαμβανόμενα θέματα τους εραστές που ακολουθούν χωριστούς δρόμους, τα παλιρροϊκά κύματα, τα δόντια που πέφτουν, την αγάπη χωρίς ανταπόκριση, τις μεθυσμένες νύχτες, τις εμπορικές αυτοκτονίες, τα βρώμικα πεζοδρόμια, τα γαλλικά φιλιά, τις τεμπέλικες διακοπές διαρκείας στα ελληνικά νησιά, το ατσούμπαλο σεξ στα αντίσκηνα, τους όρκους αιώνιας αγάπης, την άστατη ερωτική ζωή, τις τρομακτικές νύχτες, τα φαντάσματα, τα αναμνηστικά, τις στρωματσάδες σε ξένα σπίτια, τα πρωινά της Κυριακής, τις αναμνήσεις αγάπης, τις προσκλήσεις σε εφηβικά πάρτι, τις πόλεις φαντάσματα αλλά κυρίως ό,τι δεν είναι πια εδώ και έχει αφήσει μόνο μια ουλή, μια μελαγχολική σχέση, όπου ο ρομαντισμός δεν πέθανε ποτέ, όπου η αρμονία δημιουργείται με μια ευφυή ματιά στη σύγχρονη ζωή, για κερδισμένους και χαμένους, θύματα και νικητές, για ήρωες και καθάρματα.
Ο Evripidis and Ηis Tragedies έχει κυκλοφορήσει δύο album (καθώς και διάφορα ακυκλοφόρητα τραγούδια, soundtracks για video art, ταινίες μικρού μήκους και μουσικά video που μπορούν να βρεθούν στο internet) ενώ σε λίγο καιρό θα κυκλοφορήσει και ο τρίτος δίσκος του με τίτλο “Futile Games In Space And Time”, ένα αυτοσαρκαστικό ταξίδι που περνάει από τον ανεκπλήρωτο έρωτα, την εφηβική παραζάλη, τα στοιχειωμένα υπνοδωμάτια, τα μάταια παιχνίδια στο χώρο και στο χρόνο, τους θλιβερούς σταθμούς των υπεραστικών λεωφορείων τα χαράματα, τον κόσμο των φαντασμάτων, το μπαράκι της γωνίας και καταλήγει μπροστά σε έναν καθρέφτη. Το δίσκο αυτόν θα παρουσιάσει στο σύνολο του στο πιάνο με ουρά του Ιανού. Ένας συνδυασμός πιάνου και φωνής, που είναι αρκετός για να βυθίσει τον ακροατή σε αυτό τον τόσο προσωπικό αλλά ταυτόχρονα και τόσο αναπάντεχα οικείο σε όλους μας κόσμο του δημιουργού του.