Στο επίκεντρο αυτής της ιστορίας βρίσκεται μια καρδιά. Δεν πρόκειται ωστόσο για μια καρδιά συμβολική, αλλά αληθινή, ένα όργανο που πάλλεται προσφέροντας ζωή μα και θάνατο, ένα όργανο που συνδέει απρόβλεπτα το πεπρωμένο διαφόρων προσώπων. Η αφήγηση καλύπτει δύο οικογένειες και απλώνεται σε δύο ηπείρους. Ένας άντρας εκτελείται σε μια φυλακή της Κίνας και μετά διακινούνται τα όργανά του παράνομα. Η καρδιά του καταλήγει στο στέρνο ενός πολίτη των ΗΠΑ και αυτή ακριβώς η μεταμόσχευση περιπλέκει τα πράγματα στη συνέχεια, σημαδεύοντας τις επόμενες γενιές. Διότι σύμφωνα με τη βουδιστική παράδοση, αν η καρδιά δεν θαφτεί μαζί με τον νεκρό, αυτός δεν θα καταφέρει ποτέ να αναπαυθεί εν ειρήνη. Ένα περίτεχνο μυθιστόρημα για το λαθρεμπόριο οργάνων, για κρίματα που πρέπει να συγχωρεθούν, για πράξεις αγάπης που στοχεύουν στην κάθαρση από την ενοχή και για εκδικητικές ενέργειες που επιχειρούν να αποκαταστήσουν τη διαρρηγμένη αρμονία. Η Μαρίνα Περεθάγουα, μια εντυπωσιακή και διακριτή εκπρόσωπος της σύγχρονης ισπανικής λογοτεχνίας, μιλά για την ουσία της ανθρώπινης υπόστασης, την τύχη και τη μοίρα. Ένα βιβλίο που προκαλεί την ταραχή και διασώζει την ομορφιά.
Μαρίνα Περεθάγουα
Η Μαρίνα Περεθάγουα γεννήθηκε στη Σεβίλλη το 1978. Συγκαταλέγεται στις πλέον ενδιαφέρουσες και ανανεωτικές πεζογράφους της σημερινής Ισπανίας. Από κριτικούς και αναγνώστες θεωρείται μια ξεχωριστή περίπτωση λόγω του ιδιαίτερου ύφους της. Έχει εκδώσει δύο συλλογές διηγημάτων, τα Αβυσσαλέα πλάσματα (Criaturas abisales, 2011) και το Γάλα (Leche, 2013). Με το πρώτο της μυθιστόρημα Γιόρο (Yoro, 2015) απέσπασε το σημαντικό βραβείο Sor Juana Inés de la Cruz. Ακολούθησε το δεύτερο μυθιστόρημά της Δον Κιχότε ντε Μανχάταν (Don Quijote de Manhattan, 2016). Το Έξι τρόποι να πεθάνεις στο Τέξας (Seis formas de morir en Texas, 2019) είναι το τρίτο της μυθιστόρημα και το πιο πρόσφατο έργο της. Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και κατέχει διδακτορικό στη Φιλολογία. Δίδαξε στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (Στόνι Μπρουκ) και τώρα εργάζεται ως καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (NYU), πόλη στην οποία ζει από το 2001. Είχε επίσης εργαστεί στο Ινστιτούτο Θερβάντες της Λυόν. Είναι δεινή κολυμβήτρια.