Έχων σώας τας φρένας και άλλες τρελές ιστορίες – Αργύρης Χιόνης: Κριτική βιβλίου

«Έχων σώας τα φρένας & άλλες ιστορίες» τιτλοφορείται η συλλογή εννέα διηγημάτων του Αργύρη Χιόνη που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Κίχλη με επιμέλεια και με κατατοπιστικό επίμετρο της Γιώτας Κριτσέλη και σχέδια της Εύης Τσακνιά. Πρόκειται για το τελευταίο του βιβλίο και με αυτό ολοκληρώνεται η δημοσίευση του έργου του. Ωστόσο αυτό που κάνει εμβληματικό αυτό το βιβλίο είναι η διακριτική του συνομιλία με την ποίηση του Αργύρη Χιόνη, το σκωπτικό ύφος με το οποίο είναι γραμμένα τα διηγήματα και η γλώσσα που χρησιμοποιεί, μια γλώσσα λιτή και υπαινικτική, με την οποία νοηματοδοτεί το πέρασμα από τη λογική προς το παράδοξο και το αντίστροφο. Μια γλώσσα επεξεργασμένη αισθητικά και ταυτόχρονα ευθύβολη και αιχμηρή όπου χρειάζεται.

Ο ίδιος ο δημιουργός είχε πρόθεση να συμπεριλάβει στην έκδοση αυτού του βιβλίου του δεκαπέντε διηγήματα, όμως αυτό δεν μπόρεσε να το πραγματοποιήσει καθώς τον πρόλαβε ο θάνατος. Δεκαπέντε διηγήματα για την ύπαρξη, τον παραλογισμό που τη συνοδεύει. Αντί γι’ αυτό, η συλλογή περιέχει εννέα από τα διηγήματα αυτά, αντιπροσωπευτικά όμως για την ανάδειξη των προβληματισμών του Αργύρη Χιόνη, τα οποία συνδέονται ακριβώς από τη συναισθηματική αγωνία για τον παραλογισμό και τις επώδυνες επιπτώσεις του στην ανθρώπινη υπόσταση.

Οι ήρωές των διηγημάτων του παλινωδούν ανάμεσα στη βιωματική εμπειρία του ίδιου του συγγραφέα, στο μύθο που μπορεί να τον συνοδεύει και σε μια πραγματικότητα που επανέρχεται από τον ποιητικό κόσμο του Αργύρη Χιόνη, αναγνωρίσιμο σε όποιον αναγνώστη έχει ασχοληθεί με τον δημιουργό αυτό ως ποιητή. Η αφηγηματική δεινότητα του Χιόνη είναι, επίσης, γνωστή σε όποιον έχει ασχοληθεί με το έργο του. Στη συλλογή αυτή ωστόσο θα βρεθεί μπροστά σε έναν δημιουργό με αξιοσημείωτη αφηγηματική δυναμική που άλλοτε μοιάζει να περιγράφει μια ανάλαφρη ιστορία και άλλοτε στέκεται με σεβασμό απέναντι σε πιο δυστοπικές καταστάσεις, αφού το φως εναλλάσσεται με το σκότος με την ίδια ευκολία που η λογική αντιστέκεται στην παραδοξολογία. Με έναν ανεπαίσθητο λυρισμό ο Χιόνης περιγράφει την καθημερινότητα των ηρώων, ανθρώπων που μπορεί να δείχνουν σκληροί αλλά κρύβουν μέσα τους έναν ρομαντισμό, μια τρυφερή διάθεση απέναντι στη ζωή, ένα υποβόσκων τραγικό πεπρωμένο που θα το αποδεχτούν βουτηγμένοι στη μοναξιά τους.

Οι ήρωες βλέπουν τη διαυγή αντανάκλαση της δικής τους προσωπικότητας πάνω στον καθρέφτη μιας πραγματικότητας που τους εξουθενώνει. Θα φτάσουν στη λύτρωση μέσα από την κάθαρση των παθημάτων τους και εκεί θα αντικρίσουν τον πραγματικό τους εαυτό και μαζί ένα μοντέρνο τρόπο αφηγηματικής πρακτικής.

Η Γιώτα Κριτσέλη μάς εισάγει στο έργο αυτό δίνοντας στον αναγνώστη ένα επίμετρο κατατοπιστικό και ιδιαίτερα προσεγμένο. Καθώς έχει υπάρξει σε πλήρη συνεννόηση με τον Αργύρη Χιόνη πριν από το θάνατό του βαδίζει τώρα ακριβώς επάνω στα χνάρια που ο ίδιος χάραξε και εκμεταλλεύεται κάθε στιγμή της προσωπικής τους γνωριμίας για να δώσει στο αναγνωστικό κοινό το έργο του στο ακέραιο.

Το βιβλίο του Αργύρη Χιόνη, Έχων σώας τας φρένας και άλλες τρελές ιστορίες, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κίχλη.