Το Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων επαναλαμβάνει τη solo performance της Αναστασίας Παπαθεοδώρου, Ευαίσθητη Δημοκρατία, από τις 10 Μαρτίου για λίγες παραστάσεις.
«πρώτον μεν γαρ τρία ην τα γένη τα των ανθρώπων»
Πλάτωνος Συμπόσιο, στίχος 190
«Πιστεύω ότι όσο κρύβουμε το άλλο μας κομμάτι τόσο λιγότερο ολοκληρωμένοι είμαστε και τόσο περισσότερο φοβισμένοι υπάρχουμε ο ένας για τον άλλον. Βρίσκω ακραία συγκινητικούς τους άνδρες που έχουν ησυχάσει το φόβο που προκαλεί η ευαισθησία μέσα τους, όπως βρίσκω συγκλονιστικές τις γυναίκες που έχουν ησυχάσει το φόβο που προκαλεί η δύναμη μέσα τους. Όταν ησυχάσουν αυτοί οι φόβοι μέσα μας μπορεί κατά τη γνώμη μου να καλλιεργηθεί μια γυναικεία ή μια ανδρική προσωπικότητα και να τείνει προς την ολοκλήρωσή της.»
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Με ποιον τρόπο εμπεριέχουμε — ο καθένας μας — το άλλο φύλο, με ποιον τρόπο απαντάμε σ’ αυτό το «άλλο»;
Η solo performance της ηθοποιού, περφόρμερ και σκηνοθέτιδας Αναστασίας Παπαθεοδώρου αναζητά στον καθένα μας το άλλο φύλο που ζει μέσα του. Αναμειγνύοντας πρόζα, μουσική και βίντεο, πλέκοντας το ατομικό και το πολιτικό, διερευνά την αμφιφυλόφιλη συμπεριφορά των φύλων.
Η μουσική πλευρά της performance αναζητά τη γυναικεία φωνή στα ρεμπέτικα και την αρσενική θέση στα καμπαρέ.
Μια απόπειρα που επιθυμεί να διερευνήσει την αποδόμηση. Μια μοναχική φόρμα, μέσα από την οποία η καλλιτέχνιδα επιζητά ανθρώπινες και γεωγραφικές συναντήσεις.
Μια πρώτη μορφή αυτής της solo performance έχει παρουσιαστεί στην Νέα Υόρκη, υπό τον τίτλο The F from Female.
«Όταν συναντιόμαστε μετά από ισοπεδωτικές μέρες ξεκαρδιζόμαστε στα γέλια και συζητάμε με στερεότυπες λέξεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα τις δολοφονίες την δημοκρατία την Google τα μέντιουμ της Νέας Υόρκης την Ευαισθησία τις ταξικές διαφορές τη θέση της γης την Κουνταλίνι τον Οργασμό τους βιασμούς την πτώση του ‘Ήθους, την ξεφτίλα, την κοινωνική αποδοχή το συμπαντικό νέο φως τις ντουλάπες τις φυλακές την αμφιβολία…»
Κείμενα, σκηνοθεσία, ερμηνεία: Αναστασία Παπαθεοδώρου
Μουσική: Rui Lima, Sergio Gomes, Hior Chronik, Έκτορας Τσολάκης, Διονύσης Κουμιτζέλης
Video: Χρήστος Ραχιώτης
Σχεδιασμός φωτισμών: Φώτης Μπούρης
Φωτογραφίες: Χάρης Γερμανίδης
Διάρκεια: 50′
Αναστασία Παπαθεοδώρου, σημεία μιας διαδρομής
Η δουλειά της παρουσιάζεται κατά καιρούς σε μουσεία, γκαράζ, εκκλησίες, γκαλερί, στη Νέα Υόρκη, στη Βιέννη, στο Βερολίνο, στην Πορτογαλία και σε διάφορα διεθνή φεστιβάλ, χωρίς ποτέ να εγκαταλείπει την Ελλάδα.
«Ο ζωτικός μου χώρος διαμορφώνεται μεταξύ Ελλάδας και εξωτερικού. Το ταξίδι μ’ ενδιαφέρει όχι μόνο ως προορισμός, αλλά ως σπουδή. Επιπλέον, το ταξίδι κάνει την επιστροφή στη χώρα μου να εμπεριέχει την καλοπροαίρετη ευθύνη και αγωνία να αφομοιώσω τις διαφορετικές γεωγραφικές επιρροές και συμπεριφορές — τόσο καλλιτεχνικά όσο και κοινωνικά.» (Συνέντευξη στην Ιωάννα Κλεφτόγιαννη, «Ελευθεροτυπία», 17/11/2013).
Έχει συνεργαστεί ως ηθοποιός και σκηνοθέτης με την Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Έχει υπάρξει βοηθός του Μιχαήλ Μαρμαρινού, του Στάθη Λιβαθηνού, του Κωνσταντίνου Γιάνναρη και του Έκτορα Λυγίζου, και υπήρξε πρωταγωνίστρια στην ταινία Κλαις; του Αλέξανδρου Βούλγαρη. Συμμετείχε επίσης στην Μήδεια του Κερουμπίνι, που παρουσιάστηκε στην Επίδαυρο σε σκηνοθεσία Γιάννη Κόκκου.
Υποδύθηκε την Ηλέκτρα, σε σκηνοθεσία Γκιγιέρμο Χόρτα, στο Linz Festival, και ανέβασε το solo Vienna voice στο θέατρο Odeon της Βιέννης, όπου συνεργάστηκε επίσης με το πειραματικό θέατρο Wuk. Συμμετείχε ως τραγουδίστρια στη Θεία Κωμωδία με τη φινλανδική ομάδα Myllyteatteri, σε ένα λατομείο της Πορτογαλίας (Α’ Βραβείο στο Φεστιβάλ των Σκοπίων).
Σε μια εκκλησία της ίδιας χώρας, στη Νέα Υόρκη και στη Biennale της Αθήνας, παρουσίασε τη σημαδιακή περφόρμανς Προς παθό — Pros patho — Ι try, έργο στο οποίο μιλάει, μέσα από μια απόλυτη αυτοέκθεση και με παράλληλες ηχητικές και κινηματογραφικές δράσεις «για το πώς βιώνεις την εσωτερική γύμνια σε μια πόλη που πάσχει.»
Ο πυρήνας της performance Όταν ο Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι γνώρισε τη Λιλί Μπρικ αφορούσε στην απώλεια. Φορώντας το νυφικό της μητέρας της, κινηματογραφήθηκε μαζί με τον Γιώργο Πισπινή μέσα στα καμένα δέντρα της Πάρνηθας. Στο Γλίσχρασμα, διερευνούσε τις δυσκολίες να υπάρχεις ως γυναίκα σε μια πόλη που μαστίζει η κρίση. Το 2013, πήρε μέρος, με την performance Μέσα από βιτρίνα – άνθρωπος τέρας, στη σειρά καλλιτεχνικών δρωμένων στα κλειστά καταστήματα της οδού Μαυροκορδάτου, στην Αθήνα.