Η Στεφανία Γουλιώτη στις 20, 21 & 22 Ιουλίου, θα εμφανιστεί σε μία παράσταση – μονόλογο που είναι ήδη sold out.
Η Στεφανία Γουλιώτη, μία από τις σημαντικότερες ηθοποιούς της γενιάς της, δοκιμάζει ένα νέο ερμηνευτικό δρόμο, ένα δρόμο που λειτουργεί ως απλός ενδιάμεσος μεταξύ έργου και κοινού.
Πώς όμως γίνεται ο ηθοποιός αόρατος σύνδεσμος ανάμεσα στο θεατή και την έμνευση του συγγραφέα;
Πώς ένα κείμενο αναδεικνύει τη δύναμή του μέσα από τη συνθήκη που φέρνει ηθοποιούς και κοινό στην ίδια αίθουσα προκειμένου να έχουν μία κοινή εμπειρία;
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Οι Ευμενίδες (458π.Χ.) η τελευταία τραγωδία της τριλογίας Ορέστεια του Αισχύλου κατά την ηθοποιό Στεφανία Γουλιώτη, «είναι ένα εργο πολύπαθο με μεγάλο όμως ψυχαναλυτικό ενδιαφέρον».
Στο έργο, ο Ορέστης βασανίζεται από ενοχές, ανασφάλειες και φόβους. Οι Ερινύες του όμως, με την παρέμβαση της Θεάς Αθηνάς μετατρέπονται σε Ευμενίδες.
Η Στεφανία Γουλιώτη θέλοντας να εξηγήσει τους λόγους που το επέλεξε και το παρουσιάζει, σημειώνει:
«Οι Ευμενίδες επιλέχθηκαν γιατί είναι ένα από τα πιο παραμελημένα έργα με τεράστια κρυφά νοήματα που προοικονομούν την εμφάνιση της ψυχανάλυσης.
Οι Ερινύες που γίνονται Ευμενίδες, είναι η φωνή στο κεφάλι μας που σχολιάζει, εικάζει, κρίνει, συγκρίνει, παραπονιέται, αντιπαθεί, φοβάται, έχει ενοχές και ανασφάλειες, μνησικακεί, μένει καρφωμένη και ερμηνεύει τα πάντα σύμφωνα με το παρελθόν…
Η φωνή αυτή δεν εξαφανίζεται ποτέ, αλλά παίρνει άλλες μορφές φορώντας προσωπεία ευτυχίας, συχνά ύπουλα και πολύ επικίνδυνα… Αυτή είναι πια υπεύθυνη για τα δεινά του σύγχρονου ανθρώπου…
Γι αυτό, αναζητούμε μάταια την ελευθερία από την ψυχαναγκαστική σκέψη, την αρνητικότητα, το παρελθόν και το μέλλον σαν ψυχολογική ανάγκη…».
Η ταυτότητα της παράστασης
Μετάφραση: Δημήτρης Δημητριάδης
Ερμηνεία: Στεφανία Γουλιώτη
Σχεδιασμός ήχου: Δημήτρης Καμαρωτός
Τεχνική Αλεξάντερ: Βίκυ Παναγιωτάκη
Video artist: Dorjan Kolundzija
Φωτισμός: Δημήτρης Κασιμάτης
Βοηθοί: Προμηθέας Αλειφερόπουλoς, Χάρης Τζωρτζάκης