Έχοντας επιλέξει μια παράδοξη και ιδιαίτερη απομόνωση, ο F – X αποφασίζει, μετά το θάνατο της μητέρας του, να εγκαθιδρύσει την έννοια της ισορροπίας στη ζωή του. Με όχημα την τέχνη, πότε του Μιχαήλ Άγγελου, πότε του Ουσμάν Σόου και πότε του Σουτίν, και με βασικό του εργαλείο μια φωτογραφική μηχανή, προσπαθεί να δημιουργήσει ένα άλμπουμ φωτογραφιών, χρησιμοποιώντας ως μοντέλο τον εαυτό του. Στην πραγματικότητα, μέσα από την έκθεση του σώματός του, η οποία αποτελεί προϊόν προσεκτικής και σχολαστικής παρατήρησης, επιχειρεί μια ανατομία της ίδιας της ψυχής του: η σχέση του με τη μητέρα του, η απουσία του πατέρα, η κακοποίησή του σε παιδική ηλικία, ο ένας και μοναδικός φίλος – όλα κάτω από το πρίσμα της συνεχούς ανάγκης για απομόνωση και ιδιωτικότητα. Η σύνθεση αυτή των φωτογραφιών εν τέλει καταλύει την έννοια της μοναξιάς, καθώς αποτελεί τη γέφυρα επικοινωνίας του ήρωα με όλους τους followers του στο instagram, όπου τις κοινοποιεί. Η διάδρασή του με τους θαυμαστές του περιορίζεται κυρίως στα σχόλια που δέχεται για το σώμα του, τα οποία είτε θετικά, είτε αρνητικά, αποτελούν σημείο αναφοράς στη ζωή του, αφού μέσα από αυτά τα σχόλια ο ίδιος απολαμβάνει τελικά την αποδοχή που αποζητούσε πάντα. Ζώντας μέσα σ’ αυτήν την καθημερινότητα, και δημιουργώντας μέσα από τις φωτογραφίες που κοινοποιεί τη δική του Δευτέρα Παρουσία, ως άλλος Μιχαήλ Άγγελος, περιμένει να του χαριστεί η ελευθερία του. Η ελευθερία θα έρθει. Όμως θα έρθει σε ανύποπτο χρόνο, ξαφνιάζοντάς τον. Χαρίζοντάς του, ωστόσο, το φως.
Σημείωμα του συγγραφέα
Όταν ο Νίκος Νικολαΐδης επικοινώνησε μαζί μου, πριν το ξέσπασμα του COVID, δηλώνοντας την πρόθεσή του να ανεβάσει το έργο μου «F-X» στην Ελλάδα, αρχικά χάρηκα, και η επιθυμία του κίνησε το ενδιαφέρον μου. Με ποιον τρόπο θα μπορούσε να μιλήσει σε μια ξένη γλώσσα ο F-X, αυτός ο τύπος που ζει σε ένα γαλλικό προάστιο, που προέρχεται από μια οικογένεια εξαρθρωμένη, που χαρακτηρίζεται από μια ιδιαίτερη σεξουαλικότητα, που ταλαντεύεται ανάμεσα στις αυτοκτονικές παρορμήσεις και σε μια ακόρεστη αναζήτηση για την ομορφιά και την αισθητική, η οποία, για εκείνον, θα μπορούσε να δώσει απαντήσεις για την ανθρώπινη ύπαρξη; Πώς θα μπορούσε ο F-X να αφορά έναν Έλληνα καλλιτέχνη; Όταν ο Νίκος επικοινώνησε ξανά μαζί μου, μετά την πανδημία, και θέλησε να με συναντήσει στο Παρίσι, κατάλαβα ότι τα ακατέργαστα συναισθήματα, οι ρωγμές και οι απογοητεύσεις του F-X, του χαρακτήρα μου, βρήκαν έναν νέο απόηχο στη μετά-COVID εποχή μας, στην Αθήνα, όπως και στο Παρίσι, ή αλλού, σε μεγάλες δυτικές πόλεις. Ο αυτοπεριορισμός, η μοναξιά του εγκλεισμού, η απογοήτευση, που ήρθαν σε επαφή με την ψηφιακή ζωή στα κοινωνικά δίκτυα, δημιούργησαν σημαντικό συναισθηματικό φορτίο στην ήδη ευάλωτη ανθρώπινη φύση. Ο F-X μιλάει στις καρδιές των followers του, είτε Γάλλων, είτε Ελλήνων. Νιώθω μεγάλη τιμή και περηφάνια που το εγχείρημα του Νίκου θα δώσει ζωή στον F-X και είμαι πολύ περίεργος να ανακαλύψω τις λεπτές αποχρώσεις που θα αναδείξουν την ευαισθησία των Ελλήνων καλλιτεχνών που συμμετέχουν στο έργο. Έχοντας σπουδάσει αρχαία ελληνικά με πάθος στην εφηβεία μου, ξέρω ότι το να ακούσω τα λόγια του F-X στην ελληνική γλώσσα θα είναι υπέρτατη χαρά για μένα.
Michael Stampe
Παρίσι, Αύγουστος 2022
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Συντελεστές
Κείμενο: Michael Stampe
Μετάφραση: Πόπη Μόρφη
Σκηνοθεσία: Νίκος Νικολαϊδης
Δραματουργική επεξεργασία: Κορίνα Βασιλειάδου
Σχεδιασμός φωτισμών: Ελένη Χούμου
Πρωτότυπη Μουσική: Μίμης Νικολόπουλος
Σκηνικός χώρος – Κοστούμια: Δημοσθένης Κλημενώφ
Κίνηση: Άρια Μπουμπάκη
Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή
Επιμέλεια video – trailer: Χρήστος Συμεωνίδης
Γραφιστική επιμέλεια: Δημήτρης Γκέλμπουρας @forbidden.designs
Βοηθός σκηνοθέτη: Σταύρος Μπαρμπουνάκης
Ερμηνεύει ο Βασίλης Λιάκος
Διάρκεια: 70 λεπτά