Αν ο πόλεμος είναι ένα εργοστάσιο, τι παράγει; Αίμα; Καταστροφή; Ή μήπως πλούτο και εξουσία; Η άλλη πλευρά του πολέμου στη Συρία και το βρόμικο παιχνίδι πλουτισμού που βάφεται με αίμα, μέσα από την αιχμηρή ματιά δύο σημαντικών δημιουργών από τη Συρία.
Το 2010, παραμονές της Αραβικής Άνοιξης, στα βόρεια σύνορα της χώρας εγκαινιάζεται ένα εργοστάσιο τσιμέντου, γαλλικών συμφερόντων, που αποτελούσε μια από τις μεγαλύτερες ξένες επενδύσεις στη χώρα. Το ξέσπασμα της λαϊκής εξέγερσης κατά του καθεστώτος Άσαντ και η κορύφωσή της σε αιματηρή σύγκρουση θα ορίσει δραματικά το μέλλον της Συρίας· αλλά η επιχείρηση θα εξακολουθήσει να λειτουργεί με κάθε κόστος…
Οι δύο Σύριοι δημιουργοί, ο σκηνοθέτης Ομάρ Αμπουσαάντα και ο συγγραφέας Μοχάμαντ Αλ Άταρ, –που συνεχίζουν να μεταφέρουν με ποιητικούς όρους την κατάσταση απόλυτης διάλυσης στην οποία έχει περιέλθει η Συρία– επανέρχονται στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση με μια αφήγηση από το επίκεντρο των συρράξεων.
Ηθοποιοί από τη Δαμασκό ανεβαίνουν στη σκηνή και αναμεταδίδουν το χρονικό του σκοτεινού επιχειρηματικού παιχνιδιού, με φόντο μια διαλυμένη χώρα.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Omar Abusaada
Κείμενο: Mohammad Al Attar
Σχεδιασμός Σκηνικών & Κοστουμιών: Bissane Al Charif
Βίντεο: Rami Farah, Samer Ajouri
Φωτισμοί: Denise Potiatz
Βοηθός Σκηνοθέτη: Amer Okdeh
Σχεδιασμός Μασκών: Mohamad Omran
Με τους: Lina Murad, Ramzi Choukair, Saed Al Ghefari, Mustafa Kur και Saleh Katbeh (μουσικός)
Συμπαραγωγή: Ruhrtiennale με την Volksbühne Berlin
Ευχαριστίες: NGO Sherpa & Marie-Laure Guislain, ECCHR & Claire Tixeire, Jobran Khanji, Muhannad Al Ibrahim, Mohammed Al Hariri, Matthieu Fauroux και Aron Lund για την πολύτιμη βοήθειά τους, κατά τη διάρκεια της έρευνας για τη δημιουργία αυτής της παραγωγής.
Διαβάστε περισσότερα
Οι Σύριοι δημιουργοί Ομάρ Αμπουσαάντα και Μοχάμαντ Αλ Άταρ συνεργάζονται για τρίτη φορά με τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση. Το 2012 συμμετείχαν στο Meeting Points 6, το φεστιβάλ σύγχρονης τέχνης για την Αραβική Άνοιξη, με δύο διαλέξεις-περφόρμανς. Επέστρεψαν το 2016 με το fiction drama “While I Was Waiting”, παράσταση-διαμαρτυρία για μια χώρα στην εντατική. Αφορμή στάθηκε η πραγματική ιστορία ενός νέου που, ως θύμα άγριου ξυλοδαρμού από στρατιώτες, έπεσε σε κώμα.
Η συριακή επανάσταση και οι πολύχρονες αιματηρές συγκρούσεις που την διαδέχθηκαν μονοπωλούν τα έργα του συγγραφέα Μοχάμαντ Αλ Άταρ εδώ και επτά χρόνια. Η πρώτη του απόπειρα, με τίτλο “Withdrawal”, παρουσιάστηκε το 2011 ως έργο δωματίου σε ένα διαμέρισμα της Δαμασκού, με ήρωες ένα ζευγάρι προσφύγων.
Πρόσφατα, οι δύο δημιουργοί ολοκλήρωσαν μια τριλογία τους, βασισμένη σε κορυφαίες τραγωδίες του αρχαίου δράματος, με την «Ιφιγένεια» του Σοφοκλή. Είχαν προηγηθεί, το 2013, οι «Τρωάδες» του Ευριπίδη και, το 2014, η «Αντιγόνη» του Σοφοκλή.
Ομάρ Αμπουσαάντα
Ο Σύριος σκηνοθέτης Ομάρ Αμπουσαάντα σπούδασε θέατρο στη Δαμασκό και, με την παρότρυνση των δασκάλων του, στράφηκε συστηματικά στην πολιτική τέχνη. Έχοντας ήδη αρχίσει να γράφει και να σκηνοθετεί έργα, το 2002 ίδρυσε την ομάδα Studio Theatre και οι πρώτες του παραστάσεις ανέβηκαν το 2004. Επτά χρόνια αργότερα συνάντησε το άλλο του επαγγελματικό μισό στο πρόσωπο του συγγραφέα Μοχάμαντ Αλ Άταρ. Έκτοτε, οι δυο τους ένωσαν τις δυνάμεις τους καταγράφοντας με καλλιτεχνικούς όρους τα γεγονότα που σπαράσσουν τη Συρία. Επί πολλά χρόνια, στο πλαίσιο της έρευνάς του, επισκέπτεται απομακρυσμένα χωριά στη Συρία, την Αίγυπτο και την Υεμένη –χώρες που ισοπεδώθηκαν την τελευταία δεκαετία– οργανώνοντας παραστάσεις και εργαστήρια στα οποία εμπλέκει τις τοπικές κοινότητες.
Παρά τις προφανείς δυσκολίες, επιμένει να ζει στη Δαμασκό και είναι μια από τις ελάχιστες ανεξάρτητες φωνές δημιουργών της πατρίδας του.
Μοχάμαντ Αλ Ατάρ
Ο Μοχάμαντ Αλ Ατάρ γεννήθηκε στη Δαμασκό το 1980 και σπούδασε λογοτεχνία και θέατρο στο πανεπιστήμιο Goldsmiths του Λονδίνου. Από το 2011, το συγγραφικό του ταλέντο απασχολούν, σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα, τα γεγονότα της Αραβικής Άνοιξης και οι απορρέουσες αιματηρές συγκρούσεις που μαίνονται με αμείωτη σφοδρότητα. Το πρώτο του έργο, με τίτλο “Withdrawal”, ανέβηκε σε ένα μικρό διαμέρισμα στη γενέτειρά του για να ακολουθήσει –μετά από ένα τεράστιο κύμα συλλήψεων στη χώρα από το καθεστώς Άσαντ– το “Could You Please Look into the Camera?”, ένα κείμενο με μαρτυρίες από βασανιστήρια κρατουμένων. Το σύνολο του έργου του, που αντλεί στοιχεία και από τη συριακή λογοτεχνική παράδοση, απολαμβάνει την αναγνώριση των φεστιβάλ διεθνώς, με αποκορύφωμα το “While I Was Waiting”, που παρουσιάστηκε στο 70ό Φεστιβάλ της Αβινιόν και, στη συνέχεια, στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
Τα τελευταία χρόνια, συνεργάζεται με τον συμπατριώτη του σκηνοθέτη Ομάρ Αμπουσαάντα, με το θέατρο τους να ισορροπεί ανάμεσα στη μυθοπλασία και το ντοκουμέντο. Σήμερα, εγκατεστημένος στο Βερολίνο, αναγνωρίζεται ως ένας από τους σημαντικότερους χρονικογράφους του συριακού εμφυλίου πολέμου.
