Φεστιβάλ της Άνοιξης: Η Ελίζαμπετ Λεόνσκαγια με την ΚΟΑ στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

Λαμπερή, παθιασμένη με χαμόγελο διακριτικά απόμακρο. Όσοι έχουν γνωρίσει από κοντά τη μοναδική Ελίζαμπετ Λεόνσκαγια, υμνούν το μοναδικό πιανιστικό ταπεραμέντο αλλά και τη γλυκύτητα που αποπνέει. Την 1η Απριλίου, πέντε χρόνια μετά την εξαιρετική ερμηνεία του Κοντσέρτου για πιάνο και ορχήστρα αρ.4 του Μπετόβεν, συμπράττει ξανά με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών. Τί περιμένουμε; Τίποτε λιγότερο από μια ακόμα συγκλονιστική εκτέλεση, όπως αυτές που της έχουν χαρίσει το προσωνύμιο «Λιονταρίνα των πλήκτρων». Θα αποδώσει, το Κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα αρ. 2 σε σι ύφεση μείζονα του Γιοχάνες Μπραμς. Έργο-σταθμό για το πιανιστικό ρεπερτόριο, με υψηλές δεξιοτεχνικές απαιτήσεις και διευρυμένο ορχηστρικό ρόλο. Το πρόγραμμα ξεκινά με μια από τις ωριμότερες πρώτες συμφωνίες στην ιστορία της μουσικής, τη Συμφωνία αρ.1 σε φα ελάσσονα του Ντμίτρι Σοστακόβιτς. Δημιουργία λαμπρή, ενδεικτική της μετέπειτα πορείας και του προσωπικού του ιδιώματος. Στο πόντιουμ, ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής της Ορχήστρας, Λουκάς Καρυτινός.

Με τη συναυλία «Φλόγα νεανική και ώριμη», η ΚΟΑ συμμετέχει στο Φεστιβάλ της Άνοιξης που διοργανώνει το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

Το πρόγραμμα με μια ματιά

ΝΤΜΙΤΡΙ ΣΟΣΤΑΚΟΒΙΤΣ (1906-1975)
Συμφωνία αρ.1 σε φα ελάσσονα, έργο 10

ΓΙΟΧΑΝΕΣ ΜΠΡΑΜΣ (1833–1897)
Κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα αρ. 2 σε σι ύφεση μείζονα, έργο 83

Σολίστ
Ελίζαμπετ Λεόνσκαγια, πιάνο

Μουσική διεύθυνση
Λουκάς Καρυτινός

Το σχόλιο της Ελίζαμπετ Λεόνσκαγια

Το Δεύτερο Κοντσέρτο του Μπραμς είναι ένας υπέροχος πίνακας ζωγραφισμένος από έναν έμπειρο και ώριμο δεξιοτέχνη. Πρόκειται για ένα τεράστιο τοπίο που μπορεί να είναι σημείο προορισμού ή θαυμασμού. Και είμαι ιδιαίτερα χαρούμενη που θα μπορέσω να παίξω αυτό το σπουδαίο κομμάτι της πιανιστικής βιβλιογραφίας με τους μουσικούς της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών.

Το σχόλιο του Λουκά Καρυτινού

Υπάρχουν κάποιοι συνθέτες που ήδη από τα πρώτα τους έργα παρουσιάζουν την μεγαλοφυΐα τους. Συστήνονται στο κοινό τους με ένα έργο που αντί να είναι πρωτόλειο, είναι άρτιο τεχνικά, ελκυστικό μουσικά και παρουσιάζει ολοκληρωμένη την προσωπικότητα του συνθέτη του. ΄Ένα τέτοιο έργο είναι και η 1η Συμφωνία του Σοστακόβιτς, που υπήρξε η εργασία που παρέδωσε για την αποφοίτησή του. Η επιτυχία της σύνθεσης ήταν τόσο μεγάλη, που αντίκτυπός της τον έκανε αμέσως γνωστό σ’ όλο τον κόσμο.

Είμαι ευτυχής που θα συνεργαστώ με μια από τις μεγαλύτερες πιανίστες της εποχής μας, την Ελίζαμπετ Λεόνσκαγια, σε ένα από τα πιο συναρπαστικά κοντσέρτα για πιάνο. Στην ωριμότητά του ο Μπραμς, συνέθεσε ένα έργο που είναι ουσιαστικά μια συμφωνία με piano obbligato. Ο ρόλος της ορχήστρας είναι τόσο αναβαθμισμένος, ώστε το πιάνο να συνομιλεί με την ορχήστρα με ίσους όρους. Είναι μια ιδιαιτερότητα που δεν την συναντάμε στα κοντσέρτα. Συνήθως το σολιστικό όργανο προβάλλεται και η ορχήστρα το συνοδεύει κρατώντας έναν δευτερεύοντα ρόλο. Στο συγκεκριμένο κοντσέρτο όμως, καθώς μαζί με το πιάνο πρωταγωνιστεί και η ορχήστρα, η μουσική μορφή αλλάζει και το αποτέλεσμα είναι μοναδικό.

Διαβάστε επίσης:

Το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών παρουσιάζει το Φεστιβάλ της Άνοιξης