Η συγκλονιστική διαδρομή μιας γενναίας και τολμηρής γυναίκας, ξεδιπλώνεται με σεβασμό και συγκίνηση στο κηποθέατρο Παπάγου, με την ανεπανάληπτη Δέσποινα Μπεμπεδέλη, σε θεατρική διασκευή της Άνδρη Θεοδότου και σκηνοθεσία του Βασίλη Ευταξόπουλου.
“Τρεις αιώνες μια ζωή: Γιαγιά Φιλιώ η Μικρασιάτισσα”, ο τίτλος του βιβλίου, που βασίστηκε στις μακροσκελείς αφηγήσεις της Ελληνίδας προσφυγοπούλας στην εγγονή της, η οποία την άκουγε και παράλληλα την μαγνητοφωνούσε. Στόχος να μην χαθεί ο πολιτισμός που αναπτύχθηκε στη Μικρά Ασία, μέσα από τις προσωπικές της μαρτυρίες, με όχημα τον ατσάλινο χαρακτήρα και τη δύναμη της ψυχής. Φέτος σχεδόν δέκα χρόνια από την απώλειά της, το ίδρυμα πολιτισμού “Ιωνία” τιμά τη μνήμη της ανεβάζοντας τη θεατρική παράσταση “Φιλιώ Χαϊδεμένου”, που περιλαμβάνει μουσικές και τραγούδια, τα οποία συντρόφευαν τη Φιλιώ Σιδερή- Χαϊδεμένου (1899-2007), σε όλες τις περιόδους της ζωής της.
Το έργο πραγματεύεται την αληθινή ιστορία αυτής της σπουδαίας προσωπικότητας, με τις χαρούμενες αναμνήσεις της παιδικότητάς της, τις μελανές σελίδες της βίαιης εξόδου των Ελλήνων από τη Μικρά Ασία μέχρι την αγωνία της ενσωμάτωσης/ εγκατάστασης στον ελλαδικό χώρο, τη γερμανική κατοχή και τη δράση της στον εμφύλιο. Μιλάμε για μία μορφή ανεπανάληπτου στιβαρού ήθους, με ανθρωπιστικά ιδεώδη, που εμπνεύστηκε από τον “αέρα” του ελεύθερου μικρασιάτικου πνεύματος.
Η Δέσποινα Μπεμπεδέλη καταπλήσσει το κοινό της με το φοβερό ταλέντο, τη βελούδινη φωνή και το γλυκό νάζι που αποκαλύπτει την τρυφερότητα και την ανθρωπιά της. Η τραγική διάσταση του χαρακτήρα, τον οποίο με κατάνυξη ενσαρκώνει, φυσικά παραπέμπει σε ηρωίδες του αρχαίου δράματος, θυμίζοντάς μας την Εκάβη που τόσο ανεπανάληπτα ενσάρκωσε αυτό το καλοκαίρι στην Κύπρο. Οι πρωτογενείς μαρτυρίες πάντα έχουν μεγαλύτερο βάρος από την επίσημη ιστορία και καταφέρνουν να μεταφέρουν στο θεατή την πραγματικότητα της βάρβαρης εκείνης περιόδου, να νιώσει και να καταλάβει, φεύγοντας παρόλ’ αυτά ανάλαφρος.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Αυτό οφείλεται στην πρωταγωνίστρια, που παίζει με “ψυχή”, στους υπόλοιπους πολύ καλούς ηθοποιούς, στην υπέροχη μουσική, στην καταπληκτική φωνή του Ζαχαρία Καρούνη και φυσικά στη λειτουργική σκηνοθεσία του Βασίλη Ευταξόπουλου, που με τα λιτά σκηνικά/ κοστούμια του Άγγελου Αγγελή μάς πρόσφερε μία ιεροτελεστική παράσταση. Μουσική / καλλιτεχνική επιμέλεια Ζ. Καρούνης , στίχοι Χρίστος Γ. Παπαδόπουλος, ατμοσφαιρικοί φωτισμοί Αντώνης Παναγιωτόπουλος. Στο σαντούρι η Ιωάννα Ρήγα και στα κρουστά ο Κων/νος Καλατζής. Μουσική διδασκαλία Χαρά Κεφαλά. Ερμήνευσαν μέσα στο κέντρο του ρόλου τους οι ηθοποιοί Μαίρη Σαουσοπούλου, Δημήτρης Καραβιώτης, Εμμανουέλα Χαραλάμπους- Ένγκελ και Γιώργος Φλωράτος.
Καταλυτική η παρουσία του Ζ. Καρούνη στη σκηνή, που εκτός από τα υπέροχα τραγούδια, συμβολίζει το σύνολο των προσωπικών αναμνήσεων και βιωμάτων της Φιλιώς και συντελεί στην εξέλιξη του δραματικού ιστού του έργου. Η εξιστόρηση της ζωής της αποτελεί φωτεινό παράδειγμα αντίστασης σε κάθε εμπόδιο, φραγμούς και βάσανα, παρακαταθήκη στη σύγχρονη ιστορία με τα τεράστια “κύματα” προσφύγων, που εκριζώνονται βίαια από τις εστίες τους, τοποθετώντας το σύγχρονο άνθρωπο μπροστά στη συλλογική του ευθύνη.
“Πρέπει να έχουμε λόγο για να γίνουμε συμπονετικοί με το διπλανό μας;”, αναρωτιέται η Φιλιώ Σιδερή – Χαϊδεμένου, μια γυναίκα με όραμα.
Διαβάστε επίσης:
Η «Φιλιώ Χαϊδεμένου» ταξιδεύει στην Ελλάδα