Από τον Κον Ιτσικάουα (Kon Ichikawa) με τη μοναδική «Άρπα της Βιρμανίας», στο «Fires on the Plain» που θα συγκλονίσει.
«Όπως και με την Iwo Jima του Eastwood, καταρρίπτει τον μύθο ότι κάθε Ιάπωνας στρατιώτης είχε την αυτοκτονική επιθυμία να πεθάνει για τη χώρα του.» John Monaghan – Detroit Free Press
ΣΥΝΟΨΗ
Αρνούμενος τη νοσοκομειακή περίθαλψη για φυματίωση και διωγμένος στο άγνωστο, ο στρατιώτης Ταμούρα ταξιδεύει σε ένα άγνωστο τοπίο των Φιλιππίνων, συναντώντας μια ολοένα και πιο εξευτελισμένη διατομή στρατιωτών του Αυτοκρατορικού Στρατού, που τελικά ενδίδουν στην πιο τρομακτική λαχτάρα όλων.
Ένα αγωνιώδες πορτρέτο απελπισμένων Ιάπωνων στρατιωτών που έχουν εγκλωβιστεί σε μια παράξενη γη κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, το Fires on the Plain του Kon Ichikawa είναι μια συναρπαστική κατάβαση στην ψυχολογική και σωματική λήθη.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Φρικιαστικό, αλλά ποιητικό, το Fires on the Plain είναι ένα από τα πιο δυνατά έργα ενός από τους πιο ευέλικτους κινηματογραφιστές του ιαπωνικού κινηματογράφου.
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΛΑΣΗ
Ταυτότητα ταινίας
Fires on the Plain
- Σκηνοθεσία: Kon Ichikawa
- Σενάριο: Natto Wada βασισμένο στο μυθιστόρημα του Shohei Ooka
- Φωτογραφία: Setsuo Kobayashi
- Μουσική: Yasushi Akutagawa
- Πρωταγωνιστούν: Eiji Funakoshi, Osamu Takizawa, Micky Curtis, Asao Sano, Masaya Tusukida, Hikaru Hoshi, Mantaro Ushio, Yoshihiro Hamaguchi
- Χώρα Παραγωγής: Ιαπωνία
- Έτος Παραγωγής: 1959
- Γλώσσα: Japanese Tagalog
- Διάρκεια: 104’
Κον Ιτσικάουα (1915-2008)
Ο Κον Ιτσικάουα γεννήθηκε το 1915 και θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες της Ιαπωνίας. Επηρεασμένος βαθιά από τον Γουόλτ Ντίσνει ξεκίνησε την κινηματογραφική του καριέρα ως καρτουνίστας (Η κόρη του ναού Ντόζο, 1945) κι αυτή η επιρροή είναι εμφανής στην επιδέξια χρήση του στην ευρεία οθόνη. Στη συνέχεια όμως ειδικεύθηκε στο μελόδραμα (365 νύχτες, 1948) και στη σατιρική κωμωδία που τον επέβαλαν ως ένα Γιαπωνέζο Φρανκ Κάπρα (Γαμήλιο εμβατήριο, Η μπλε επανάσταση).
Στα μέσα του ’50 στρέφεται στη μεταφορά γνωστών λογοτεχνικών έργων (Η Καρδιά, Φωτιές στις πεδιάδες, Κάγκι). Στη Δύση γίνεται γνωστός με την Άρπα της Βιρμανίας, την Εκδίκηση ενός Ηθοποιού (1963) και την Ολυμπιάδα του Τόκιο (1965). Σημειωτέον ότι μέχρι το 1965 στενός συνεργάτης του ήταν η σύζυγός του, σεναριογράφος Νάτιο Βάντα, με την οποία ο Ιτσικάουα τις καλύτερες ταινίες της καριέρας του.
Εν συνεχεία, ο Ιτσικάουα αρχίζει να γυρνά κυρίως εμπορικές ταινίας (Η Οικογένεια Ινουγκάμι) ενώ το 1985 γύρισε ένα ρημέικ της Άρπας της Βιρμανίας. Συνέχισε να σκηνοθετεί ως τα βαθιά του γεράματα, μέχρι και δύο χρόνια πριν από το θάνατό του.
Γενικά, στην πλούσια καριέρα του, ο Ιτσικάουα έδειξε ότι είναι σε θέση να προσφύγει σε ένα πλατύ, πολυσυλλεκτικό κοινό, χωρίς να διακυβεύεται η καλλιτεχνία του. Εξ ου και η μεγάλη του επιτυχία, τόσο εντός όσο και εκτός ιαπωνικών συνόρων.