Η εικαστικός και συγγραφέας Ράνια Καπελιάρη αναφέρει για το έργο του Ιωάννη Καραλιά «…Βάζει συχνά́ τον εαυτό του σε κίνδυνο. Αλλάζει διαρκώς τα θέματά του, εισάγει στην εικόνα στοιχεία από τις εμπειρίες του και φυσικά αρνείται την κλασσική́ απεικόνιση του αντικειμενικού κόσμου.
Η ανθρώπινη μορφή είναι ο βασικός άξονας του έργου του. Άλλοτε σε κλειστοφοβικούς χώρους, άλλοτε σε ανοικτούς, τα σώματα σκιερά, μοναχικά, ακρωτηριασμένα από τις επιλογές τους, παλεύουν με τα δεσμά τους. Λίγα, πολύ λίγα πορτραίτα. Χειρονομίες σαν ιερογλυφικά. Ένα μεγάλο κίτρινο σιντριβάνι έρχεται σαν από παιδικό σχέδιο να δροσίσει την ένταση. Η θάλασσα ανοίγεται σαν αγκαλιά για μία φορτισμένη φιγούρα…»
O κριτικός τέχνης και συγγραφέας Christian Narkiewicz – Laine αναφέρει για τα έργα του καλλιτέχνη «…Ενάντια στους συμβατικούς χρωματικούς κανόνες ζωγραφικής σε καμβά, συχνά χρησιμοποιεί ακόμη και τα χέρια του για να πετύχει κάποιες ιδιαιτέρως τολμηρές και άλλοτε πιο σκοτεινές πινελιές, δίδοντας ένα έντονο και παθιασμένο ταυτόχρονα αποτέλεσμα σε κάθε περίπτωση. Πρόκειται για έναν υπερβατικό καλλιτέχνη ο οποίος πιστεύει ότι ο κόσμος της ύλης είναι μονάχα μία από τις πολυάριθμες πραγματικότητες που ο ανθρώπινος νους μπορεί να συλλάβει.»
Με αφορμή την έκθεση έχει εκδοθεί κατάλογος με τα έργα του καλλιτέχνη από τις εκδόσεις Metropolitan Αrts Press, Ltd.