«Η ενότητα “φωνές που σιώπησαν…” δημιουργήθηκε τα τρία τελευταία χρόνια. Αφορμή στάθηκε μία βόλτα μου στις γειτονιές της Αθήνας, όπου διαπίστωσα ότι έλειπε η ζωντάνια των παιδιών. Το παιχνίδι στους δρόμους, οι φωνές, τα γέλια, οι μπάλες και τα ποδήλατα, τα αυτοσχέδια παιχνίδια, τα ματωμένα γόνατα και η βρεγμένη φέτα με ζάχαρη για κολατσιό. Εκείνη την ημέρα ένοιωσα το τέλος μιας εποχής, μέρος της οποίας ήμουν κι εγώ σαν παιδί. Είναι λοιπόν τα έργα αυτά, ένας φόρος τιμής σε όλες τις γενιές που έζησαν το παιχνίδι, απλά για τη χαρά του παιχνιδιού, χωρίς τον φόβο και την τεχνολογία του σήμερα, στις φωνές που σιώπησαν…» –Θοδωρής Χαριζάκης
Λίγα λόγια για τον καλλιτέχνη
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1974 . Σπούδασε, γραφικές τέχνες στην ΑΚΤΟ, σχέδιο με την γλύπτρια Νίκη Γιαννίκου και ζωγραφική με τον Νικόλα Κληρονόμο. Έχει κάνει πέντε ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές. Σήμερα εκτός των άλλων δραστηριοτήτων του, εργάζεται ως σχεδιαστής στην follifolliegroup.
Ατομικές εκθέσεις
3/2012 “Σύγχρονη Εύα”, Στο χώρο Cabaret Voltaire
8/2015 “Τοπία της Κορώνης”, Στην Aίθουσα Κλάπα στο κέντρο της Κορώνης στα πλαίσια των εκδηλώσεων Βραδιές πολιτισμού Αύγουστος 2015 υπό την αιγίδα του δήμου Πύλου Νέστορος
2/2017 “Παιχνίδια στις γειτονιές “, Στον χώρο Καλλικαντζούρα
10/2017 «Ίμερος”, Black Duck Gallery
Artwork/επιμέλεια έκθεσης: Δήμητρα Αποστόλου
