Η Φωτεινή Δάρρα θα κάνει ένα «Αφιέρωμα στη Τζένη Βάνου», και με κομμάτια κι άλλων καλλιτεχνών θα μας ταξιδέψει μελωδικά από το Θέατρο Αττικού Άλσους «Κατίνα Παξινού» στις 24 Σεπτεμβρίου.
***
-Θέλετε να μας πείτε για το πρόγραμμα που πρόκειται να παρουσιάσετε στο Αττικό Άλσος;
Πρόκειται για ένα πρόγραμμα που στο μεγαλύτερο μέρος του είναι αφιερωμένο στο ρεπερτόριο που πρωτοτραγούδησε αυτή η υπέροχη φωνή. Τραγούδια που χαρακτήρισαν μουσικά τρεις εποχές στις οποίες μεσουράνησε μέχρι που αποσύρθηκε, αρρώστησε και έφυγε από τη ζωή. Τρεις δεκαετίες με διαφορετικό στυλ αλλά με δικό τους έντονο άρωμα: 60s, 70s και 80s. Μου είχε κινήσει από νωρίς το ενδιαφέρον η περίπτωση της Βάνου: Μια εκπληκτικών φωνητικών δυνατοτήτων τραγουδίστρια που χάρισε στον κόσμο ξεχωριστές ερμηνείες, αποσύρθηκε γρήγορα και -νομίζω πως με αυτό εκφράζω τη γνώμη πολλών ανθρώπων εντός και εκτός καλλιτεχνικού χώρου- δεν πήρε εν ζωή την αναγνώριση που της άξιζε, παρόλη τη μεγάλη καριέρα της.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Τη γνώρισα πριν χρόνια όταν τραγούδησα σε ένα τηλεοπτικό αφιέρωμα κάποια τραγούδια της και με συγκίνησε με τον τρόπο που μίλησε δημόσια για μένα αλλά και ιδιωτικά. Θέλω να πω πως δεν ήταν μόνο καλά λόγια μπροστά στην κάμερα. Με παρότρυνε να συνεχίσω να τραγουδάω το ρεπερτόριό της και δημιούργησα τότε, με επιλογές του ραδιοφωνικού παραγωγού Γιώργου Τσάμπρα, ένα δίσκο που αγαπήθηκε πολύ! Όταν έμαθα για τη ζωή της συγκλονίστηκα. Έχει πολύ ενδιαφέρον να μάθει ο κόσμος την πορεία της.
Μέσα σε αυτό το πρόγραμμα θα υπάρχουν και τραγούδια που την επηρέασαν, καθώς και μερικά τραγούδια από το προσωπικό μου ρεπερτόριο. Είναι μια μουσική ιστορία αυτό που θα παρουσιαστεί στο Αττικό Άλσος έτσι όπως εγώ την αντιλήφθηκα και θα τη μεταφέρουμε μαζί με τους μουσικούς μου με πολύ σεβασμό και αγάπη.
-Ποιος είναι το ενοποιητικό στοιχείο ανάμεσα στα τραγούδια της Τζένης Βάνου με αυτά της Barbra Streisand, Edith Piaf, Charles Aznavour;
Είναι το ρεπερτόριο αλλά και τραγουδιστές που την επηρέασαν. Η ίδια έλεγε πως έπαιρνε το αυτοκίνητο το βράδυ και πήγαινε μέχρι το Σούνιο οδηγώντας και ακούγοντας τα τραγούδια των μιούζικαλ αλλά και τη Streisand, την Piaf, τον Aznavour. Κάποια από αυτά τα τραγούδησε και τα δισκογράφησε.
-Πότε θεωρείτε ένα live σας πετυχημένο;
Όταν η φωνή μου γίνεται ένα με τη φωνή των ανθρώπων που είναι εκεί. Όταν φεύγουν ενώ θα ήθελαν να παρατείνουμε το «ραντεβού» μας. Όταν ακούνε. Είναι πολύ δύσκολο σήμερα κάποιος να σε ακούσει πραγματικά.
-Πείτε μας κάποια από τα μελλοντικά επαγγελματικά σας σχέδια.
Εξακολουθώ να ηχογραφώ καινούργια τραγούδια. Έπειτα από το τραγούδι που κυκλοφόρησε το καλοκαίρι από την Alpha Records με τίτλο «Μια εκδρομή» σε μουσική Αντώνη Μιτζέλου και στίχους Ρεβέκκας Ρούσση, προχωράω και στα επόμενα. Θα εμφανιστώ ξανά στο αγαπημένο μου Half Note καθώς και σε έναν καινούργιο φιλόδοξο χώρο που έφτιαξε το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο στο Ν. Ηράκλειο και λέγεται Polis. Επίσης προχωράω σε ένα τηλεοπτικό βήμα που σχεδιάζεται καιρό.
-Έχετε συμπράξει με πολλούς αξιόλογους μουσικούς – ενδεικτικά αναφέρω τον Μίκη Θεοδωράκη & τον χιλιανό Angel Parra. Υπάρχει κάποιο στιγμιότυπο από κάποια συνεργασία που σας έχει εντυπωθεί και θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας;
Έχετε χρόνο; Είναι τόσα πολλά, που θα μπορούσα να μιλάω για ώρες! Θυμάμαι μια σκηνή με τον κορυφαίο Angel Parra. Ήταν όταν τραγούδησα για πρώτη φορά το θρυλικό Gracias a la Vida στην πρόβα. Μόλις τελείωσε το τραγούδι ήταν φανερά συγκινημένος. Μου είπε: εύχομαι να ζούσε η μητέρα μου για να σε ακούσει να τραγουδάς το τραγούδι της.
Κάποιες τέτοιες στιγμές με κάνουν να αναρωτιέμαι όταν τις θυμάμαι αν όντως τις έζησα ή αν τις είδα στο όνειρό μου.
Μια άλλη φορά ήταν με τον Μίκη Θεοδωράκη. Με κάλεσε στο σπίτι του για να μιλήσουμε και μου είπε πως ήθελε να τραγουδήσω κάποια τραγούδια του. Μου ζήτησε να διαλέξω μερικά και να το συζητήσουμε στο επόμενο ραντεβού. Τότε ρώτησα: Πότε θέλετε να έρθω ξανά;
Εκείνος είπε: Την Πέμπτη.
Ακούστηκε η φωνή της γραμματέα και εξ απόρρητων του Ρένας Παρμενίδου να λέει: Μα κύριε Μίκη την Πέμπτη είναι 17 Νοέμβρη!
Κι εκείνος είπε: Τόσο το καλύτερο!
Ούτε που θυμάμαι πως κατάφερα να φτάσω εκείνη την Πέμπτη στο σπίτι του απέναντι από την Ακρόπολη, ανάμεσα σε πορείες και κίνηση.
Μου ζήτησε να τραγουδήσω δυο δίσκους του: τον Επιβάτη και το Ραντάρ. Τότε κατάλαβα γιατί είχε πει: Τόσο το καλύτερο!
-Ποια θεωρείτε πως είναι η σημασία της τέχνης και της ψυχαγωγίας σε ζοφερές στιγμές, όπως αυτές που βιώνουμε;
Είναι παρηγοριά αλλά και δύναμη. Η τέχνη δίνει διέξοδο και όταν το κάνει, τότε μπορούμε να μιλήσουμε για το θαύμα που συντελείται όταν το καλλιτεχνικό δημιούργημα είναι αληθινό και συναντιέται με τον κόσμο.
Ο καλλιτέχνης έχει χρέος μέσα από την τέχνη του να εκφράζει τη λαϊκή απαίτηση, όχι μόνο το λαϊκό αίσθημα.
Ο Αισχύλος έλεγε: «Όλοι βρισκόμαστε στο θέατρο της ζωής. Αν μείνουμε θεατές θα πληρώσουμε. Αν πάρουμε μέρος στην παράσταση θα πληρωθούμε».
-Ποιον στίχο από το πιο πρόσφατο κομμάτι σας «Μια εκδρομή» θα θέλατε να αφιερώσετε στους αναγνώστες του CultureNow;
«…Άσπρο περιστέρι μου,
κοίτα πως μακραίνει η ζωή!»
Photo Credit: Christos Prentoulis