Το βιβλίο του Γάλλου, Ιστορικού και Αρχαιολόγου Πωλ Βεν, με τίτλο Φουκώ, Η σκέψη του, η προσωπικότητά του, είναι ένα πορτραίτο, μια μαρτυρία για τον Φιλόσοφο Μισέλ Φουκώ….
Μισέλ Φουκώ και Πωλ Βεν. Ο φιλόσοφος και ο ιστορικός. Δυο μεγάλες μορφές του κόσμου των ιδεών. Δυο ανένταχτοι. Δυο «παράκαιροι» που επί μακρόν πορεύτηκαν και πολέμησαν μαζί.
Ο Πωλ Βεν συνθέτει εδώ το απροσδόκητο πορτραίτο του φίλου του και ξανανοίγει τη συζήτηση σχετικά με τις πεποιθήσεις του. Διατείνεται: «Όχι, ο Φουκώ δεν είναι αυτός που πιστεύει ο κόσμος! Ούτε δεξιός ούτε αριστερός, δεν ορκιζόταν ούτε στην Επανάσταση ούτε στην καθεστηκυία τάξη. Ακριβώς όμως γι’ αυτό, επειδή δεν ορκιζόταν στην καθεστηκυία τάξη, η δεξιά τον απέρριψε, ενώ η αριστερά πίστεψε ότι αρκούσε που δεν ορκιζόταν στην καθεστηκυία τάξη για να είναι αριστερός». Δεν ήταν ούτε στρουκτουραλιστής, όπως έχει ειπωθεί, αλλά ένας σκεπτικιστής φιλόσοφος, ένας εμπειριστής που συγγένευε με τον Μονταίν και ο οποίος δεν έπαψε στο έργο του να διερωτάται για τα «παιχνίδια αλήθειας», για τις κατασκευασμένες, μοναδικές αλήθειες που προσιδιάζουν σε κάθε εποχή.
Ένα εικονοκλαστικό βιβλίο, μια ανεπανάληπτη μαρτυρία.
Ο Πωλ Βεν (Paul Veyne), Γάλλος αρχαιολόγος και ιστορικός, γεννήθηκε το 1930 στην Αιξ-αν-Προβάνς. Σπούδασε στην École Normale (1951-1955) και δίδαξε στην École française de Rome (1955-1957) και στο πανεπιστήμιο της γενέτειράς του. Το 1971 δημοσίευσε το πρώτο δοκίμιό του για την επιστημολογία της ιστορίας Comment on écrit l’histoire. Από το 1975 ώς το 1999 δίδαξε ρωμαϊκή ιστορία στο Collège de France, του οποίου παραμένει ομότιμος καθηγητής. Τo 1978 δημοσιεύτηκε το δοκίμιό του «Foucault révolutionne l’histoire», που εξετάζει τη σημασία του έργου του Φουκώ για την επιστήμη της ιστορίας (περιλαμβάνεται στο Ο Μισέλ Φουκώ και οι ιστορικοί, Νήσος 2008).
Άλλα σημαντικά έργα του: Inventaire des différences (Seuil 1976), Le Pain et le Cirque (Seuil 1976· το δεύτερο μέρος του, σελ. 185-373, έχει εκδοθεί στα ελληνικά, υπό τον τίτλο Ο ελληνικός ευεργετισμός, Ζαχαρόπουλος 1993), Les Grecs ont-ils cru à leurs mythes? (Seuil 1983· ελλ. έκδ.: Οι Έλληνες πίστευαν στους μύθους τους;, Ζαχαρόπουλος 1993), La Société romaine (Seuil 1991), Les Mystères du gynécée, μαζί με τη F. Frontisi-Ducroux και τον F. Lissarrague (Gallimard 1998· ελλ. έκδ.: Τα μυστήρια του γυναικωνίτη, Αλεξάνδρεια 2008), Sexe et pouvoir à Rome (Tallandier 2005), L’Empire gréco-romain (Seuil 2005), Quand notre monde est devenu chrétien (312-394) (Albin Michel 2006· υπό έκδοση από το Βιβλιοπωλείον της «Εστίας»).