Η Φροσύνη του γάλλου συγγραφέα Jean Bloch-Michel είναι μια λιτή ιστορία που εκτυλίσσεται σε κάποιο ελληνικό νησί το οποίο δεν κατονομάζεται, κατά τη δεκαετία του ’60. Το χαμηλόφωνο αυτό αφήγημα έχει ως κεντρικό θέμα τη σύγκρουση πατέρα-κόρης, λόγω της σκανδαλώδους επιθυμίας της κόρης να ορίσει η ίδια τη ζωή της. Στην ουσία όμως η Φροσύνη αποτυπώνει τον αντίκτυπο της κοινωνικής αλλαγής στον μικρόκοσμο απλών ανθρώπων: θέτει, με τρόπο μεστό και ύφος σχεδόν δωρικό, το ζήτημα της βούλησης. Η ευθύνη των επιλογών μας, η διεκδίκηση της ζωής που θέλουμε, ο σεβασμός της στάσης του άλλου είναι το πραγματικό θέμα του αφηγήματος. Ο αναγνώστης ανακαλύπτει σιγά-σιγά κάτι αναγνωρίσιμα δικό του, στο μέτρο που η πορεία προς την ενηλικίωση περνάει αναπόφευκτα από τη ρήξη με την προηγούμενη γενιά. Η Φροσύνη υιοθετεί τον καθαρό λόγο της κλασικής γαλλικής ρεαλιστικής παράδοσης.
Ο ρεαλισμός είναι και ο άξονας της πρώτης σειράς με την οποία επέλεξε να κάνει το ντεμπούτο του ο νεοσύστατος εκδοτικός οίκος ΟKTANA της Θεσσαλονίκης, που επιλέγει να προσαρμόσει την κάθε του έκδοση στον χαρακτήρα του κειμένου, φροντίζοντας να ισορροπήσει τη λειτουργικότητα με την αισθητική.
Ο συγγραφέας
Ο Jean Bloch-Michel (Παρίσι, 1912-1987), δημοσιογράφος, συγγραφέας, κριτικός της λογοτεχνίας και μεταφραστής, μέλος της γαλλικής αντίστασης, υπήρξε στενός φίλος και συνεργάτης του Albert Camus, αρχικά στην παράνομη εφημερίδα Combat, το πολιτικό όργανο του αντιστασιακού κινήματος, την οποία διηύθυνε ο Jean Bloch-Michel. Προλόγισε πολλές από τις πρώτες εκδόσεις του Camus, με γνωστότερο το εκτενές εισαγωγικό του σημείωμα στις Σκέψεις περί της θανατικής ποινής που συνυπέγραψε με τον Arthur Koestler το 1957. Εάν κρίνουμε από την αγάπη και την κατάνυξη με την οποία προσεγγίζει την Ελλάδα, θα μπορούσαμε κάλλιστα να τον φανταστούμε και συνταξιδιώτη του Camus στις περιηγήσεις του στα ελληνικά νησιά το 1958.