“Γεωμετρίες”: Σπόροι Τέχνης και Συμμετοχής στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο

Μια έκθεση σύγχρονης τέχνης και ένα κάλεσμα κοινωνικής συμμετοχής στον δημόσιο χώρο του Γεωπονικού Πανεπιστημίου γίνονται η αφορμή να ανακαλύψουμε έναν κρυμμένο θησαυρό της πόλης.

Ένα πλούσιο πρόγραμμα δράσεων και ενεργοποίησης ενός ιδιαίτερου σημείου της πόλης προτείνουν με τη σύμπραξή τους, η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, η Locus Athens και το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών με τις «Γεωμετρίες», από τις 27 Μαρτίου έως τις 15 Ιουνίου.

Η σχέση της τέχνης με την επιστήμη και τη φύση, καθώς και η σχέση του ανθρώπου με τη φύση και το αποτύπωμα που αφήνει σε αυτήν, είναι ο άξονας προβληματισμών γύρω από τους οποίους περιστρέφονται η έκθεση σύγχρονης τέχνης και το παράλληλο πρόγραμμα δράσεων που θα αναπτυχθεί στους χώρους του Γεωπονικού Πανεπιστημίου το επόμενο διάστημα.

Το θερμοκήπιο-εικαστική εγκατάσταση της Βαλεντίνας Κάργα που υποδέχεται τον επισκέπτη στον εξωτερικό χώρο της έκθεσης, στον κήπο του Πανεπιστημίου, αποτελεί αφενός ένα στοίχημα, ένα πειραματικό πρότζεκτ συνέργειας μεταξύ τέχνης και επιστημονικού χώρου, και αφετέρου θέτει αυτόν τον διάλογο ως αφετηρία του συνολικού εγχειρήματος.

@Kiki Papadopoulou

Τα έργα της έκθεσης

Ο εκθεσιακός χώρος μοιράζεται σε διάφορα σημεία του Πανεπιστημίου, σε αίθουσες της συλλογής του, σε χώρους του Γεωργικού Μουσείου, αλλά και σε χώρους που ενεργοποιούνται τώρα για πρώτη φορά. Οι επιμελήτριες της locus athens με επεμβάσεις ορατές και αόρατες επέλεξαν συνειδητά να εντάξουν τον πλούτο των συλλογών του Πανεπιστημίου μέσα στην έκθεση, όπως διευκρίνισε η Όλγα Χατζηδάκη. Συνεπώς, νέες παραγωγές που ανατέθηκαν σε καλλιτέχνες ειδικά για την έκθεση ή και παλαιότερα έργα συνδιαλέγονται με τις συλλογές του Γεωργικού Μουσείου, ένας γεμάτος χώρος από αντικείμενα χημείας, εργαλεία εργαστηρίων και αναπάντεχοι «θησαυροί», όπως τα εξαιρετικά σχέδια φυτών του Εμμανουήλ Βάθη.

Σχετικά με την επιμελητική προσέγγιση για την επιλογή και την τοποθέτηση των έργων, όπως επεσήμανε η Μαρία Θάλεια Καρρά, προτείνεται μια εμπειρία περιπλάνησης. Όπως ένας περίπατος σε ένα τοπίο χωρίς τελικό σκοπό, όπου περνάς από ένα σημείο ξανά και ξανά, έτσι και στον χώρο της έκθεσης μια ελεύθερη περιπλάνηση από έργο σε έργο ενεργοποιεί πολλαπλές αφηγήσεις κάθε φορά.

Κάποια έργα-σταθμοί που ξεχωρίζουν στην έκθεση μέσα στο Γεωργικό Μουσείο είναι οι φωτογραφίες dioramas του Hiroshi Sugimoto που δείχνουν τον κύκλο της ζωής, την απαρχή, την εξέλιξη, το θάνατο, την αναγέννηση και αφήνουν ένα αιχμηρό σχόλιο απέναντι στο δίπολο φυσικού – τεχνητού. Μια νέα παραγωγή, έργο της Μαρίας Παπαδημητρίου που μέσα από την παραβολή της μέλισσας και χρησιμοποιώντας ένα παράθεμα της Emily Dickinson, αποτελεί έναν εύστοχο στοχασμό πάνω στη φύση της καλλιτεχνικής παραγωγής.

Οι φωτογραφίες του Χρήστου Χρυσόπουλου σε προκαλούν να περιπλανηθείς στους μυστικούς κήπους της Αθήνας και να ανακαλύψεις μια άλλη πλευρά του αστικού ιστού. Η περιήγηση στην αστική γεωγραφία με οδηγό τη μνήμη και το πέρασμα του χρόνου συνεχίζεται με τα περίφημα έργα της Ρένας Παπασπύρου που χρησιμοποιεί τους τοίχους της πόλης, τόσο ως φυσικό όσο και εννοιολογικό υλικό. Έργα του Θανάση Τότσικα, φωτογραφίες και αλλού μια εγκατάσταση, αποτελούν δυνατές αναφορές στην οργανική, αρχέγονη σχέση του ανθρώπου με τη φύση και τη βιωμένη εμπειρία σε έναν τόπο.

Τα πορτρέτα-νερού, έργα της Carolina Caycedo, καλλιτέχνις και ακτιβίστρια από την Κολομβία, κατακλύζουν πολλαπλά σημεία της έκθεσης και αναπτύσσονται σε διαστάσεις και λειτουργίες αναπάντεχες, αποτελώντας μια διαμαρτυρία απέναντι στην καταστροφική επέμβαση του ανθρώπου πάνω στη φύση, συγκεκριμένα σε ποταμούς και καταρράκτες της πατρίδας της.

Μια διαφορετική επέμβαση του ανθρώπου, ένα αποτύπωμα πολύ μικρότερης κλίμακας, παρουσιάζεται στο έργο του Χριστόδουλου Παναγιώτου. Με αφετηρία την περίφημη «πολυθρόνα» της Sarah Bernhardt, μια φυσική θέση στα βράχια σε τοπίο της Βρετάνης όπου η ηθοποιός καθόταν και θαύμαζε την παντοδυναμία της φύσης, εγείρονται σκέψεις για την σχέση ανθρώπου φύσης και τι απομένει από αυτήν, από μια τελείως διαφορετική σκοπιά.

Στην αποθήκη, στον πάνω όροφο του Γεωργικού Μουσείου που για τις ανάγκες της έκθεσης καθαρίστηκε και αξιοποιήθηκε, η Νατάσα Μπιζά αξιοποιεί τα αντικείμενα που βρήκε εκεί και δημιουργεί μια νέα εγκατάσταση που αποτελείται από φωτογραφίες και αρχειακό υλικό. Εργαλεία, αντικείμενα οικιακής χρήσης, δοχεία τροφίμων, όλα ιδιαίτερου design που έφτασαν στην Ελλάδα από τις ΗΠΑ με στο Σχέδιο Μάρσαλ και των οποίων η λειτουργία είναι αδιευκρίνιστη, ταξινομούνται από την καλλιτέχνιδα. Τα παράξενα πορτρέτα τους μας κάνουν να αναρωτιόμαστε ποιά είναι η ιστορία τους και η σχέση τους με το χώρο στον οποίον βρέθηκαν.

Αξιόλογα είναι τα έργα του Κοσταρικανού καλλιτέχνη Federico Herrero, ο οποίος παίζει με την κληρονομιά του δυτικού μοντερνισμού, αλλά υποβάλλει τους πίνακές του σε έναν άλλο ρυθμό, ρευστό, οργανικό και επαναλαμβανόμενο. Αυτές οι «γεωμετρίες του σώματος», χειρονομίες, κινήσεις που βασίζονται σε μια προ-γλωσσική σκέψη και επικοινωνία, απλώνονται στον χώρο και μοιάζουν να μην έχουν αρχή και τέλος.

Φεύγοντας από το κτίριο του Μουσείου και συνεχίζοντας την περιήγηση προς την καρδιά του Γεωπονικού, στο Κτίριο Διοίκησης, συναντούμε την κινηματογραφικών διαστάσεων βίντεο-εγκατάσταση της Didem Pekün, μια νέα παραγωγή που αξίζει να της αφιερώσουμε χρόνο. Η καλλιτέχνις αναζητώντας τις ρίζες της, μας οδηγεί σε μια δυνατή περιήγηση στη Βοσνία, καταγράφοντας την ανατομία της χώρας της και του πρόσφατου τραύματος της γενοκτονίας.

Τέλος, τα highlights της έκθεσης, είναι η εγκατάσταση της Αθηνάς Ιωάννου ένα εύθραυστο πλέγμα από απομεινάρια υφασμάτων της ιστορικής «Πειραϊκή-Πατραϊκή» και η εγκατάσταση της Πάκυς Βλασσοπούλου από κεραμικά γλυπτά που παραπέμπουν στην μητρική τροφή και τα οποία πρόκειται να ενεργοποιηθούν σε δράση του παράλληλου προγράμματος.

Η Περιήγηση και Το Παράλληλο Πρόγραμμα Δράσεων

Στο τρίμηνο που θα ακολουθήσει, οι ανοιχτές και δωρεάν δράσεις του Παράλληλου Προγράμματος που θα γίνονται τις Κυριακές θα επιχειρήσουν να φέρουν κοντά την τέχνη, την επιστήμη και την κοινότητα μέσα από συναντήσεις γύρω από την καλλιέργεια, την τροφή, τη μουσική, το σινεμά κ.ά. Μην παραλείψετε να περιηγηθείτε στους κήπους του Γεωπονικού και να μυηθείτε στα μυστικά τους με συνοδοιπόρο μια ηχητική βιωματική αφήγηση, που σχεδίασε η αρχιτεκτονική ομάδα MoY Studio.

* Η έκθεση διαρκεί μέχρι τις 15 Ιουνίου 2018, αλλά θα παραμείνει κλειστεί τις δύο εβδομάδες των εορτών του Πάσχα.

Κεντρική φωτογραφία θέματος: ©Dimitris Pαrthimos


Διαβάστε επίσης:

ΓΕΩμετρίες: Ανακαλύψτε τους κήπους του Γεωπονικού Πανεπιστημίου! | Πληροφορίες: http://www.sgt.gr

x
Το CultureNow.gr χρησιμοποιεί cookies για την καλύτερη πλοήγηση στο site. Συμφωνώ