Καιρό τώρα το κοινό διψάει για την αφήγηση της ιστορίας του Ποντιακού Ελληνισμού, αγκαλιάζοντας με θέρμη κάθε θεατρική παράσταση και τηλεοπτική σειρά με θεματική που ακουμπάει στο δράμα που έζησε με τη Μικρασιατική καταστροφή. Αν όχι φέτος πότε, θα ήταν ιδανικότερη χρονιά για να δούμε στη Θεσσαλονίκη, πόλη-αποδέκτη του μεγαλύτερου κύματος των Ποντίων προσφύγων, μία παράσταση για τη γη του Πόντου και τους ανθρώπους της; Και μάλιστα σε ένα θέατρο στολίδι για την πόλη και το μοναδικό ίσως ικανό να φιλοξενήσει μία υπερπαραγωγή αυτού του βεληνεκούς. Και ποιο καλύτερο βιβλίο για να μιλήσει κανείς για όσα συνέβησαν, από τη «Γη του Πόντου», το αυτοβιογραφικό ιστορικό αριστούργημα του σπουδαίου και τόσο αγαπητού στο κοινό λογοτέχνη, δημοσιογράφου και θεατρικού συγγραφέα Δημήτρη Ψαθά;

Ο Πάνος Αμαραντίδης ανέλαβε το μεγάλο εγχείρημα της θεατρικής διασκευής και απόδοσης του έργου, ενώ ο Γιάννης Κακλέας, ο μαέστρος των υπερθεαμάτων, τη σκηνοθεσία. Φωνή στην ψυχή του Πόντου ανέλαβαν να δώσουν με τη μουσική και τα τραγούδια τους οι αδερφοί Κωνσταντίνος και Ματθαίος Τσαχουρίδης. Το αποτέλεσμα είναι το πιο συγκινητικό υπερθέαμα που θα δει αυτή η πόλη εδώ και χρόνια.

Η παράσταση ταξιδεύει το κοινό από την παιδική ηλικία του συγγραφέα στην γενέτειρά του, την κοσμοπολίτικη Τραπεζούντα του Πόντου, ιστορική πρωτεύουσα των Κομνηνών και μεγάλο αστικό και πολιτιστικό κέντρο του Ποντιακού Ελληνισμού, στα χρόνια του οριστικού ξεριζωμού και της προσφυγιάς. Όπως σημειώνει ο Πάνος Αμαραντίδης, “η «Γη του Πόντου» γράφτηκε από τον Δημήτρη Ψαθά το 1966 στην ωριμότητά του σε μια προσπάθεια να κάνει γνωστή τη ζωή και τον πολιτισμό της ιδιαίτερης πατρίδας του και το Έπος της αντίστασης των ηρώων της «σε μία περίοδο που η ιστορία και ο όλεθρος της Σμύρνης παρέμεναν γνωστά στο πλατύ κοινό αλλά όχι αυτή του Πόντου που παρέμενε άγνωστη και υποβαθμισμένη» όπως ο ίδιος ο Ψαθάς ομολογεί στον πρόλογο του βιβλίου του και συμπληρώνει:

«…Η σκέψη μου συχνά φτερουγίζει στα παλιά που προβάλλουν πάντα ολοζώντανα − εικόνες όμορφες και πρόσωπα αγαπημένα, σκηνές και περιστατικά της καθημερινής ζωής, χαρές και λύπες, βιώματα λογής-λογής και μαζί ολόκληρο το πανόραμα της μακρινής εκείνης πόλης του Ευξείνου Πόντου, όπου έζησα τα παιδικά μου χρόνια. Σαν όνειρο. Άλλοτε ευτυχισμένο και χαρούμενο κι άλλοτε φοβερό − ένας σωστός βραχνάς…».”

ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!

Ταυτότητα παράστασης

Σκηνοθεσία: Γιάννης Κακλέας
Δραματοποίηση-Θεατρική διασκευή: Πάνος Αμαραντίδης
Σκηνικά: Μανόλης Παντελιδάκης
Κοστούμια: Νίκος Χαρλαύτης
Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
Βίντεο προβολές: Παντελής Μάκκας
Κινησιολογία: Στεφανία Σωτηροπούλου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ρέα Σαμαροπούλου
Βοηθός Σκηνογράφου: Ελίνα Δράκου

Ποντιακή λύρα, τραγούδι: Ματθαίος Τσαχουρίδης
Τραγούδι: Κωνσταντίνος Τσαχουρίδης
Πλήκτρα, πιάνο: Αντώνιος Σαρακατσιάνος
Καβάλ, κλαρίνο: Γεώργιος Σκηπητάρης
Λαούτο: Γιάννης Πούλιος
Πλήκτρα, προγραμματισμός: Αθανάσιος Σωτηριάδης
Νταούλι: Γεώργιος Κορτσινίδης
Κρουστά: Ιωάννης Πεχλιβανίδης
Ηχοληψία: Ιωαννίδης Ιωάννης, Πατρίκας Κωνσταντίνος

Πρωταγωνιστούν: Αθανασία Τσουμελέκα, Αναστασία Πασιά, Αργυρώ Θοδωράκη, Βαγγέλης Μάγειρος, Βασίλης Σταματάκης, Βασιλική Δέλλιου, Γιώργος Στεφανίδης, Έκτορας Γασπαράτος, Θάνος Δεσποτόπουλος, Θεοφίλης Πασχάλης, Θοδωρής Χιτζίδης, Κέλλυ Γιακουμάκη, Κίμωνας Δούσης, Κωνσταντίνα Σκανδάλη, Μιλτιάδης Μαρέτας, Μιχάλης Μάριος Γεωργίου, Νικόλας Νιώτης, Ουσίκ Χανικιάν, Σοφία Αλεξιάν, Ταξιάρχης Σιαϊάνης, Χάρης Παπαδόπουλος, Χοβίκ Καραμπετιάν, Χριστόφορος Μπαρμπαγιάννης

Χορευτικό Συγκρότημα: Τμήμα ποντιακών παραδοσιακών χορών και Λαογραφίας του πολιτιστικού συλλόγου Ανθοκήπων Ευκαρπίας Θεσσαλονίκης
Χοροδιδάσκαλος: Παναγιώτης Μόσχος
Χορευτές με αλφαβητική σειρά: Χριστίνα Αναστασιάδη, Αναστασία Ιωαννίδου, Δέσποινα Μηνοπούλου, Μόσχος Παναγιώτης, Ελένη Παπαδοπούλου, Ευαγγελία Τσιμπούρη
Στον Πυρρίχιο χορό: Αριστοτέλης Σπυρίδης, Γρηγόρης Γρηγοριάδης, Ελισσαίος Σπυρίδης, Λάζαρος Ηλιάδης

Φιλική Συμμετοχή στο video: Γρηγόρης Βαλτινός